روایت چند خبرنگار دچار نقص عضو از تجربه هایشان

نوشته Romaniia Gorbach
Sep 30, 2020 در تنوع
Amid Gasanguleev

سازمان جهانی بهداشت برآورد کرده که پانزده درصد از جمعیت جهان که حدود یک میلیارد تن است، نوعی کم توانی جسمی دارند. 

اما آمار دقیق و متقنی از شمار خبرنگاران کم توان جسمی در دست نیست. آنچه می خوانید، تجارب شماری از آنهاست که به رغم رویارویی با چالش های عمده، به روایت خبرهای مهمی که گاه برای جهانیان سرنوشت سازند، می پردازند و این کار را با دشواری و گاه موانع و محدودیت های فراوان، انجام می دهند.  

ماکسیم میفتاخوف، مولدوا

میفتاخوف می گوید واژه معلول به نظرش موهن می رسد. می گوید خبرنگاران نباید به کسی به جز خودشان اتکا کنند و الگویی به غیر از خبرنگاری داشته باشند که راهنمایشان باشد و به آنها انگیزه بدهد. 

او کار حرفه ای اش را از سال ۲۰۱۴ آغاز کرد و اکنون به عنوان خبرنگار مستقل برای یک نشریه معتبر در مولدوا فعالیت می کند.

او به نوعی خفیف از سریبرال پالزی مبتلاست که سبب می شود کنترل حرکات بدنش برایش دشوار باشد. در سراسر جهان ۱۷ میلیون تن با این مشکل زندگی می کنند. 

آقای میفتاخوف می گوید همکاران و آشنایان خبرنگاری دارد که در ازبکستان و اوکراین زندگی می کنند و وضع دشوارتری دارند چون با نوع شدیدتری از مشکل بدنی او مواجهند. 

او اما به رغم مشکلات، توانسته به گفته خودش با کمک خبرنگاری، بر بسیاری مشکلات دیگر زندگی نیز فائق آید. میفتاخوف که در اوقات فراغت می رقصد، تاکنون دوبار برنده رقابت های اروپایی رقص کلاسیک شده است. 

 

танцы
 
ماکسیم میفتاخوف در حال رقص در یکی از رقابت های اروپایی
 

 

مارینا استاشینا - نیمت، اوکراین

استاشینا - نیمت در اوکراین شرقی به دنیا آمد و پس از کار در چند رسانه اوکراینی‌، اکنون در آن کشور به عنوان خبرنگار مستقل فعال است. او از دوران نوزادی دچار نقص دیداری بود. چشم راستش تنها نور را می بیند، اما چشم چپش که برای کار به آن اتکا می کند، به خوبی بیناست. 

سازمان جهانی بهداشت تخمین زده که حدود دو میلیون و دویست هزار تن در جهان به نوعی دچار نابینایی یا کم بینایی هستند، اما در اوکراین آمار رسمی در این خصوص موجود نیست. آماری تقریبی حاکی از آن است که حدود هفتاد هزار شهروند اوکراینی نوعی نقص بینایی دارند. 

استاشینا - نیمت می گوید در اوکراین نیازهای من تامین نمی شود و امکانات زندگی برایم به اندازه کافی وجود ندارد. او می گوید فن آوری امروز امکان استفاده از کامیپوتر را برای تطبیق با نیازهایش به او می دهد، اما دنیای پیرامونش امکان مشابهی را برایش فراهم نمی آورد و چالش واقعی اش، آنجاست. 

خانم استاشینا - نیمت می گوید برای مبارزه با مشکلات زندگی روزمره و تلاش برای به دست آوردن امکانات بیشتر، نباید ناامید شد، حتی اگر در کشوری زندگی می کنید که امکانات اندکی برای کم توانان دارد. او می گوید خبرنگاران باید برای کوشش برای به دست آوردن امکانات و تسهیلات بیشتر در این راستا دست از تلاش نکشند و نومید نشوند. 

ولادیمیر پیریگ، اوکراین

پیریگ خبرنگاری نابینایی است که می گوید از کلاس سوم دبستان می دانسته که می خواهد خبرنگار شود و تصمیم گرفته به هر بهایی شده، به این هدف برسد. او از سال ۲۰۱۴ تاکنون برای یکی از محبوبترین و مشهورترین وبسایت های خبری اوکراین کار می کند که Zaxid.net نام دارد. 

او مشغول ترجمه برنامه ای ویژه نابینایان به زبان اوکراینی است که «چشمان من باش»‌ نام دارد. این برنامه نابینایان را با داوطلبانی ارتباط می دهد که از راه دور به آنها کمک می کنند. این کار با استفاده از دوربین فرد نابینا انجام می شود که به داوطلب بینا امکان می دهد تا پیرامون فرد نابینا را ببیند و او را از راه دور راهنمایی کند. 

پیریگ استفاده از نرم افزارهایی که صدا را برای کمک به بینایی بهره می برند، به کم بینایان و نابینایان توصیه می کند. او می گوید نابینایان باید استفاده از نرم افزارها و وبسایت های گوناگون از جمله شبکه های اجتماعی را تجربه کنند و از این تجربه هراسی نداشته باشند.

عمید گاسانگولیو، باکو، آذربایجان

عمید گاسانگولیو می گوید هیچ انتظار نداشت که پس از سانحه رانندگی که به دنبال اتمام تحصیلات دانشگاهی اش در رشته حقوق برای او پیش آمد، جسما کم توان شود، اما این اتفاق افتاد و وی ده سال پیش در پی تصادف اتومبیل، دچار نقض عضو شد، رویدادی که می گوید زندگی اش را تغییر داد و او را اسیر صندلی چرخدار کرد. 

او اکنون برنامه تلویزیونی خود را دارد که بر کم توانی جسمی تمرکز دارد.  

او می گوید با موانع و مشکلات بسیاری در زندگی روزمره مواجه است و موارد بسیاری از کمبود یا نبود امکانات برای ناتوانان و کم توانان را هر روز تجربه می کند. او می گوید مواجهه با این دست چالش ها، سبب شده که با مشکلات کسانی مثل خود آشنا شود و آنها را در برنامه اش مطرح کند. 

عمید سرمربی تیم دوچرخه سواری پارالمپیک آذربایجان است و در اوقات فراغت، به ورزش مشغول است. وی به رایزنی برای گسترش ورزش کم توانان جسمی نیز می پردازد.  

 


 

تصویر بالای مطلب: عمید گاسانگولیو در حال کار، انتشار عکس با اجازه گاسانگولیو.