این مطلب حاوی گفت‌وگوی آی جی نت با کرم‌المصری، عکاس ۲۶ ساله‌ی موفق و سرشناس سوری است.
در سال ۲۰۱۱ این عکاس اهل حلب سوریه دانشجوی سال دوم رشته‌ی حقوق بود که اعتراضات خیابانی در سوریه به دنبال تونس و مصر آغاز شد. او با تلفن هم‌راهش تصاویر فراوانی از حرکات مردمی علیه حکومت بشار اسد تهیه کرد. بعد، در سال ۲۰۱۳، با خبرگزاری فرانسه تماس گرفت و با تهیه‌ی وسایل و تجهیزات بهتر عکاسی، عکاس حرفه‌ای شد. عکس‌هایی که برای خبرگزاری فرانسه گرفت، به جای جای جهان رسید و جوایزی را از جمله در جشنواره‌ی عکس استانبول برد.
اما این عکس‌ها، به بهای سنگینی گرفته شده اند. او در آوریل سال ۲۰۱۱ زندانی شد و حکومت سوریه می خواست او را وادار به اعتراف به جاسوسی کند. در نوامبر سال ۲۰۱۳ اعضای داعش او را به گروگان گرفتند و زندانی کردند، تنها به اتهام آن‌که او در حال مستندسازی و ثبت وقایع جاری است، و به این دلیل او را در سلول انفرادی حبس کردند.
در سال ۲۰۱۳، المصری مادرش را در یک انفجار از دست داد، و خودش چند ماه بعد به دنبال انفجار خمپاره در دو ناحیه‌ی بدنش مجروح شد. با این وصف، او به ثبت رویدادهای کشورش پرداخت و دست از کار نکشید، حتی وقتی سربازان داعش خبرنگاران را با شدتی بیش از گذشته به گروگان می گرفتند و خشونت علیه آن‌ها را افزایش دادند.
المصری یک سال پیش ناگزیر به ترک سوریه شد و با کمک خبرگزاری فرانسه اکنون در پاریس تقاضای پناهندگی کرده است. او جایزه‌ی خبرنگاری بنیاد نایت را هم برده است. آی جی نت با او گفت‌وگویی کرد که اینجا می خوانید.
آي جی نت: چطور مصمم به ثبت تنش سوریه شدید؟
المصری: اول، برای کانالم در یوتیوب فیلمبرداری می کردم، از تظاهرات، نه جنگ و خشونت. اما بعد می خواستم به جهان نشان دهم که در سوریه چه می گذرد، نشان دهم که واقعا چه اتفاقی می افتد، و بگویم که آن‌چه نشریات سوریه می نویسند مبنی بر آن که اوضاع آرام است، غلط است.
با آن‌که اوضاع خشن شد و تنش بالا گرفت، به کار ادامه دادید. چرا؟
تنش به جنگی تمام عیار تبدیل شد و رژیم شروع به بمباران کردن مردم کرد. پوشش خبری سخت شد. اما من می خواستم کارم به همه جای دنیا برسد. بدون چنین عکس‌ها و ویدیوهایی، ممکن بود رژیم اسد تاکنون همه مردم سوریه را کشته باشد.
قبل از جنگ تجربه‌ی عکاسی داشتید؟
نه، خودم به خودم عکاسی یاد دادم. به عکس‌های خبرنگاران خارجی سراسر جهان با دقت نگاه کردم و بعد شروع کردم به عکس گرفتن به سبک آن‌ها و عکس‌هایم را برای خبرگزاری فرانسه فرستادم و آن‌ها عکس‌ها را نقد می کردند. سه سال صرف عکاسی کردم. من توی خیابان عکاسی یاد گرفتم، اگر به دانشگاه رفته بودم، سه تا چهار سال طول می کشید تا عکاس شوم.
برای آینده چه برنامه‌ی دارید؟
امیدوارم بتوانم به عنوان خبرنگار کارم را ادامه دهم. از خبرگزاری فرانسه خواهم خواست که مرا به منطقه‌ی جنگی بفرستد. در پاریس حوصله‌ام سر می رود. ترجیح می دهم به جایی در خاورمیانه بروم، مثل عراق، یمن، لیبی، شاید بحرین، هر منطقه‌ی جنگی که ممکن باشد.
بردن جایزه‌ی خبرنگاری نایت چه معنایی برای‌تان داشت؟
از دریافت این جایزه خیلی خوش‌حال شدم. این، یعنی کار من به مردم جای جای جهان رسیده است.
تصویر اصلی از آلانا دوورک، انتشار تصویر دوم با اجازه‌ی Karam al-Masri.