تهیه پادکست، با نام «بلاگ شنیداری» در دهه ۱۹۸۰ آغاز شد و چهل سال بعد، به راهی برای تبادل اندیشه و به اشتراک گذاشتن تجارب به کار می رود و وارد جریان عادی و روزانه خبرنگاری شده است.
نظرسنجی سالانه ای که از سوی یک نهاد تحقیقاتی به نام ادیسون انجام می شود، در مارس امسال روشن کرد که حدود ۸۰ میلیون آمریکایی هر هفته به پادکست گوش می کنند که نشان می دهد این تعداد، ۱۷ درصد بیش از سال گذشته بوده است.
آنچه در پی می آید، تجربه های چند سازنده پادکست است پیرامون کارشان و این که تازه کارها هنگامی که کار تهیه پادکست را آغاز می کنند، باید به چه مسائلی توجه داشته باشند و بکوشند از چه اشتباهاتی دوری کنند.
برخی خطاهای پادکست سازان اینهاست:
نداشتن هدف روشن
پادکست خوب پادکستی است که محوری روشن و هدف و جهتی مشخص داشته باشد. به این فکر کنید که می خواهید مخاطبان چه کسی باشد و انتظار دارید شنوندگانتان چه برداشت یا دریافتی از مطالب پادکستتان بکنند. هنگام آغاز تهیه پادکست این هدف نهایی را در ذهن داشته باشید.
توجه کنید که هدف از پادکست سازی و گوش کردن به پادکست تنها سرگرمی یا تنها یادگیری نیست. اگر این هر دو با هم میسر باشند، طبعا پادکست مطلوب خواهد بود. اما تلاشتان باید بر تامین یکی از این دو هدف باشد و اگر در عین حال تامین هر دو هدف ممکن شد، بهتر خواهد بود.
بی توجهی به کیفیت صدا
کیفیت پادکست اهمیت بسیاری دارد. تنها محتوای پادکست نیست که مهم یا قابل توجه است، کیفیت صدا و نحوه تولید نیز در این راستا در خور اعتناست. کیفیت دستاورد شنیداری به ویژه برای گفت و گو، آن هم گفت و گوهای طولانی، از اهمیت زیادی برخوردار است.
این روزها با زیاد شدن تعداد و تنوع پادکست ها، اگر پادکستی کیفیت مطلوبی نداشته باشد، احتمالا شنیده نخواهد شد. از بین بردن صداهای زمینه ای (جانبی) اضافی که شنیده می شود، بسیار مهم است. تا جایی که می توانید، کیفیت مطلوبی برای صدای پادکستتان ایجاد کنید.
عدم انجام تحقيقات کافی
هر پادکستی نیازمند پژوهش است. اگر برای تهیه محتوای آن، به حد کافی تحقیق نکرده باشید، کیفیت پادکست خوب از آب در نخواهد آمد. پیش از آغاز تحقیق، تلاش کنید آگاهی عمومی نسبت به موضوع پادکست یا زندگی مصاحبه شونده یا مهمانتان پیدا کنید. پس از آن نیز هر قدر تحقیقات گسترده تر و عمیق تری انجام دهید، حاصل کارتان بهتر خواهد شد و بیشتر مورد توجه قرار خواهد گرفت. تهیه فی البداهه پادکست، کار هنرمندانه یا ماهرانه ای تلقی نمی شود.
از رسانه های حرفه ای برای گرفتن راهنمایی برای تهیه پادکست بهره ببرید و سعی کنید پادکست های موفق را الگوی کارتان قرار دهید.
تدوین اندک یا تدوین بیش از حد
چه کار تدوین صدا و تغییر و برش را هنگام آماده کردن پادکست برای پخش بیش از حد انجام داده باشید چه کمتر از آنچه معمول است، پادکستتان را با شکست مواجه می کنید. تلاش کنید تا جایی که ممکن است، تهیه پادکست و تدوین آن طبیعی باشد، مگر در مواردی که مکث های طولانی وجود دارد یا برای صرفه جویی در وقت یا پیشگیری از ایجاد حس کسالت بخواهید پادکستتان را تدوین کنید.
تمرکز بیش از اندازه بر «سلبریتی ها»
با آن که تکیه به نام سلبریتی ها و تلاش برای نقل قول از آنها یا حتی بهتر، گفت و گو با آنها، می تواند افزودنی عالی به محتوای پادکستتان باشد، بکوشید همه تمرکز و حواستان را متوجه این کار نکنید. روندی خاص را ویژه پادکست خودتان در نظر بگیرید و بیش از هر چیز، با همان روند پیش بروید و دستاورد یکسانی به شنوندگان ارائه کنید. این، از داشتن مهمان مشهور یا متمركز کردن پادکست بر دعوت از افراد یا شخصیت های شناخته شده اهمیت بیشتری دارد.
کار تهیه پادکست، به ویژه با توجه به جایگاه کنونی آن در دنیای امروز، کاری حرفه ای، ظریف، و هنرمندانه است که لازم است پیوسته مورد بازبینی و تحول قرار گیرد تا شنوندگان و طرفداران آن حفظ شوند.
مهم آن است که بهترین شیوه هایی را بیابید که برای شما و شنوندگانتان، و مطابق سلیقه هر دو، کارآمد باشد.
عکس از آنسپلش، عکاس: Will Francis ویل فرانسیس