دنبال کردن اثرات همه گیری کرونا در جنگل آمازون کار دشواری است اما نهاد خبری به نام Salud con Lupa با همراهی فابیولا تورس که خبرنگاری است که پیشتر دوره نایت را در مرکز بین المللی خبرنگاران گذرانده، با وجود دشواری های این کار، به ویژه به سبب نداشتن آنتن مناسب برای تلفن همراه در جنگل، در نهایت موفق به انجام آن شدند.
اعضای این نهاد خبری از راه گزارشگری در محل دریافتند که تعداد گورهای تازه در تنها یک منطقه سه برابر شمار قربانیانی بود که دولت اعلام کرده بود.
عدم دسترسی به آزمایش های دقیق، بی توجهی به جوامع بومی و سرخ پوستی و اتکا به داروهای طبیعی و گیاهی در میان دلایلی بود که بسیاری از موارد مرگ ناشی از کرونا در منطقه آمازون در پرو ثبت نشده بود.
منطقه ای که سرخ پوستان بومی پرو در آن سکونت دارند و اغلب به آن توجه کافی نمی شود، از سوی این نهاد خبری «پروی دیگر» نام یافت.
خانم تورس پیرامون پروی دیگر این گونه سخن می گوید:
این نامی است که بر طرحی نهاده ایم که بر بومیان پرو تمرکز دارد و ویژه کشورهای آمریکای لاتین مثل پرو است که در آنها داده های دقیق و کافی ارائه نمی شود. از زمان آغاز همه گیری کرونا در پرو، ما به آمار و داده های دقیق پیرامون این گروه ها دسترسی نداشتیم و هیچ کس آمار مرگ و بیماری کرونا را به طور دقیق ثبت نمی کرد.
از این رو بود که دولت نیز داده ها و اطلاعات دقیقی پیرامون این نوع موارد بیماری و مرگ و میر نداشت.
وزیر بهداشت اعلام کرد که تنها حدود ۱۴۸ مورد مرگ و میر ناشی از کرونا در جوامع بومی پرو روی داده است که نادرست است. ما می دانیم که بیش از چهارصد تن تنها در یک جامعه بومی در پی شیوع کرونا از این ویروس درگذشته اند. وظیفه ما این بود که داستان واقعی را بازگو کنیم و اطلاعات آن را در اختیار مردم قرار دهیم.
دولت پرو این جوامع را به کلی فراموش کرده است و اکنون چالش بزرگ برای عزیزان و خانواده های بازمانده درگذشتگان آن است که محل دفن آنها را بیابند و برماست که با ارائه اطلاعات پس از تحقیقاتی که انجام داده ایم و می دهیم، به آنها کمک کنیم.
ما می دانیم که وزارت بهداشت پرو اطلاعات و آماری پیرامون قربانیان کرونا دارد اما موضوع اصلی قابل توجه آن است که این اطلاعات کاملا انتخابی ارائه می شود. به رغم اطلاعاتی که عرضه می شود، پرو یکی از بالاترین آمار ماهانه مرگ و میر در اثر کرونا را داشته اما به این شکل منعکس نشده است.
توصیه وی به خبرنگارانی که می خواهند طرح داده ای از این اطلاعات بسازند، آن است که از اطلاعات و داده های در دسترس استفاده کنند اما از منابع دیگر نیز بهره ببرند و به منابع رسمی دولتی بسنده نکنند. باید توجه داشته باشند که آنچه در برابرشان قرار دارد، آمار حقیقی و دقیق نیست. راه هایی برای دستیابی به اطلاعات حقیقی و داده های دقیق همواره وجود دارد.