در دنیای امروز رسانه، از دست دادن کار در یک نهاد رسانه‌ای یا اتاق خبر، در میان پیش‌بینی‌شدنی‌ترین موضوعات است.
این رویه تقریباً از یک فرمول پیروی می‌کند: یک سرمایه‌دار یک سازمان خبری را تصاحب می‌کند و می‌کوشد یک مدل تجارتی ناکام را اصلاح کند، اما نمی‌تواند.
بعد، وضعیت کارمندان تحریریه بدتر می‌شود.
خبرنگاران آزاد در طول کار حرفه‌ای خود با واقعیتی که ناشران بزرگ با آن مواجهند درگیر بوده‌اند. آنها باید یاد بگیرند در فضایی که قطعیت اقتصادی ندارد، نه فقط دوام بیاورند، بلکه رشد کنند.
در ادامه این مطلب، درس‌هایی در این زمینه از زبان خبرنگاران آزاد برایتان نقل کرده‌ایم.
استعداد مهم است
سازمان‌های خبری بزرگ معمولاً انبوهی از منابع رادر اختیاردارند؛ از تیم‌های جمع‌آوری خبر و تهیه‌کنندگان گرفته تا ویراستاران، مشاوران حقوقی و غیره. اما آن چه که مصرف‌کنندگان اخبار به‌طور فزاینده‌ای جذب آن می‌شوند، استعدادهای فردی در اتاق خبر است - خبرنگارانی که احساس می‌کنند می‌توانند به آنها اعتماد کنند و به ارزش‌های مورد علاقه آنها پایبند هستند.
جیسون دایموند (Jason Diamond)خبرنگار آزادی است که اغلب پیرامون فرهنگ می‌نویسد و باور دارد که به سبب شهرتی که کسب کرده، مخاطبانش درپی کارهای او هستند، فارغ از آن که این کارها را کجا منتشر می‌کند.
او می‌گوید: «دریافته‌ام که مردم مطلبِ جیسون دایموند را به این علت که نوشته جیسون دایموند آنها را نوشته، می‌خوانند.»
اگر ناشران به جای تلاش برای یافتن افرادی که بتوانند در راهبرد تحریریه‌ای که همواره در حال تحول است، جای بگیرند، از منابع خود برای تقویت خبرنگاران ماهر و پرورش استعدادهای تازه استفاده کنند، موفق‌تر خواهند بود.
یولیا مِلیم (Julia Melim)، یک خبرنگار آزاد برزیلی که مطالب خود را با تمرکز بر سبک زندگی (لایف استایل) می‌نویسد، می‌گوید: «خبرنگاران - به‌خصوص خبرنگاران آزاد - عنصر منحصربه‌فردی را در کار حرفه‌ای ارائه می‌کنند که جای خود را میان مخاطبان باز می‌کند. تجربه به من نشان داده که دلیل روی آوردن مخاطبان به مطالب من چیست.»
بیشتر بخوانید: ۷ نکته برای تقویت ذهنیت تجاری و ایجاد یک رسانه پایدار
از اینفلوئنسرها بیاموزید
اغلب اینفلوئنسرهای رسانه‌های اجتماعی، آموزش‌های تحریریه‌ای را که خبرنگاران حرفه‌ای گذرانده‌اند، ندیده اند. اما مخاطبان
برای دریافت اخبار بیشتر به اینفلوئنسرها رو می‌آورند. این موضوع در بین جوانان که از اپلیکیشن‌هایی مثل تیک‌تاک و اینستاگرام استفاده می‌کنند بیشتر صدق می‌کند. اینفلوئنسرها می‌توانند قابل همذات‌پنداری و قابل دسترس باشند. براساس یک بررسی انستیتو رویترز و دانشگاه آکسفورد، ۵۵ درصد کسانی که از تیک‌تاک برای دسترسی به اخبار استفاده می‌کنند و ۵۲ درصد آنانی که برای اخبار به اینستاگرام مراجعه می‌کنند، به اینفلوئنسرها رو می‌آورند. یعنی بیشتر از ۳۳ درصد در تیک‌تاک و ۴۲ درصد در اینستاگرام برای دریافت اخبار به کانال‌های رسانه‌های عمده و شناخته شده خبری مراجعه می‌کنند.
دایموند می‌گوید: «برای من، تعامل در رسانه‌های اجتماعی، یعنی همه چیز. می‌خواهم که این را به خوانندگان خود نشان بدهم. فکر می‌کنم تعامل، به مخاطب شما نشان می‌دهد که چه کسی هستید و به وی کمک می‌کند بداند که با خواندن کار شما، چه دریافت خواهند کرد. نیازی نیست که تعامل تنها به رسانه‌های اجتماعی محدود باشد، بلکه ناشران بایدبه خبرنگاران این توانایی را بدهند که در جامعه پیرامون خود نیز فعال باشند.
این فعالیت ها مواردی را مثل حضور فعالتر در رویدادها و گردهم‌‌آیی‌های محلی و سر زدن به کافه محل، یا کار کردن از کافه به جای اتاق خبر در برمی‌گیرد.
پیرامون ضرورت حضور فعالتر خبرنگاران در اجتماع پیرامونشان بیشتر بخوانید: چگونگی کسب درآمد در فضای رسانه‌ای مدرن
بر خبرنگاران سرمایه‌گذاری کنید
این را بپذیرید که اصل خبرنگاری، خدمت به مردم است. با سرمایه‌گذاری بر خبرنگاران، اعتمادسازی می‌کنید. ارائه دست‌مزد پایدار و قرارداد کاری درازمدت به سود خبرنگاران و جوامعی که به آنها خدمت می‌کنند خواهد بود. دایموند می‌گوید تغییرات زیادی که امروز اتاق‌های خبر تجربه می‌کنند، از اعتماد خوانندگان می‌کاهد: «مردم دیگر به خبرنگاران اعتماد ندارند، تا حدی به این علت که کار و محل کار آنها دائم تغییر می‌کند و این موضوع خوانندگان را آزار می‌دهد.»
مثل هر رابطه‌ای، اعتمادسازی یک‌شبه انجام نمی‌شود. آقای دایموند می‌افزاید: «خبرنگاران فرصت پختگی یا تبدیل شدن به صدایی را که به راحتی با آن صدا بنویسند و گزارش تهیه کنند، نمی‌یابند.»
به نیروی انسانی روی بیاورید، نه به هوش مصنوعی
مخاطبان اخبار می‌خواهند کسی اخبار را ارائه کند که بتوانند در رسانه دل‌خواه خود با او تعامل کنند. به گفته دایموند: «ما به نویسندگانی نیاز داریم که تمایل داشته باشند بگویند: من واقعی‌ام، اینجا هستم و برای شما اینجا خواهم بود.» در میان جهش‌های هوش مصنوعی در سال گذشته، شاید وسوسه‌انگیز باشد که برای اعتمادسازی با خوانندگان به این فن‌آوری روی بیاوریم. اما هوش مصنوعی نمی‌تواند نتیجه‌ای مثل نتیجه استفاده از نیروی انسانی را در پی داشته باشد. وقتی صحبت از اعتمادسازی باشد، هنوز هم ارائه اخبار از سوی انسانها می‌تواند مؤثرتر باشد.
یک بررسی اخیر دریافته که ۵۹٪ کاربران، اخباری را که به دست انسانها و بدون حمایت هوش مصنوعی تهیه شده است، ترجیح می‌دهند. خبرنگاری موفق بین منابع و کاربران، روابطی قوی می‌سازد. ملیم می‌گوید ایجاد این روابط، نیازمند یک رابطه انسانی است: «بخشی از بازگو کردن یک روایت، عنصر انسان بودن است که تنها با داشتن رابطه با یک فرد به دست میآید و هوش مصنوعی نمی‌تواند به جای آن عمل کند.»
تصویر از آنسپلش، عکاس: Kristin Wilson
مقالات بیشتری نوشته
