اقلیت‌های جنسی و جنسیتی با سطح شگفتی‌انگیزی از تبعیض و خشونت مواجهند. بدتر از آن این است که اخبار مربوط به زندگی آنها اغلب برای پوشش خبری تابو تلقی می شود و در بسیاری از موارد دست کم به طور کامل و دقیق پوشش داده نمی شود.
ما به عنوان خبرنگار قدرت و مسئولیت جایگزین کردن کلیشه ها را با تنوع جنسی و جنسیتی داریم و برای این کار، باید اصول حرفه ای کارمان را که شامل انصاف در تهیه گزارش، دقت و درستی آن و به خرج دادن حساسیت هنگام تهیه گزارش است، به کار بندم.
آنچه می‌خوانید، ده راهنمایی برای اعمال این اصول در انجام کار است.
۱. اجتماعی را که از آن گزارش تهیه می‌کنید، بشناسید
پیش از تهیه گزارش از اقلیت‌های جنسی و جنسیتی و تنوع آنها، خود را پیرامون موضوعات یگانه ای که این اقلیت‌ها در جامعه تان با آنها مواجهند، آشنا کنید. بهترین راه انجام این کار آن است که خود را به نمایندگان آنها معرفی کنید. با آن که برخی از این نمایندگان ممکن است برای ملاقات با شما تردید داشته باشند چون از تجارب گذشته نگرانند یا پوشش خبری منفی دیده اند، دعوت از آنها اهمیت دارد.
۲. به مخاطبانتان آگاهی دهید
گزارشگری ما می تواند آگاهی بخش، آموزنده یا سرگرم کننده باشد. برخی نهادهای خبری از اقلیت‌های جنسی و جنسیتی برای جلب مخاطب یا سرگرم کردن مخاطبان استفاده می کنند، که در حقیقت سوء استفاده است. به جای آن باید پوششی را انتخاب کرد که آموزنده و آگاهی بخش باشد.
این مستلزم آن است که از ادبیات و واژگان دقیق و قابل دسترس استفاده کنید و به وضوح واژگانی را که ممکن است ناآشنا باشند، توضیح دهید و ادبیات مناسب و صحیح مربوط به این حوزه را فرابگیرید.
۳. باورهای نادرست را به چالش بکشید
بخشی از کار آموزشی ما به عنوان خبرنگار آن است که باورهای ناردست و فرضیات دروغین را به چالش بکشیم. اگر کسی که با او گفتگو می کنید به باوری غلط اشاره یا آن را تکرار می کند، می توانید آن را از گزارشتان حذف کنید یا همراه آن توضیحی بدهید که ناآگاهی یا غرض‌ورزی مصاحبه شونده را روشن کند تا به این ترتیب از به کاربردن هرگونه ادبیات نفرت آلودی در گزارشتان احتراز کنید.
برخی از بدترین شایعه‌پراکنانی که به باورهای نادرست و ادبیات نفرت‌آلود دامن می زنند، متخصص هستند، مثل بعضی پزشکان، وکلا، رهبران مذهبی، روان‌شناسان و دانشگاهیانی که یا از آنچه می گویند، آگاهی ندارند یا برای قبولاندن و گستراندن باورهای خود به طور عمد اطلاعات غلط یا جعلی می دهند. اکتفا نکردن به جایگاه آنها در اجتماع و راستی آزمایی سخنان آنها بسیار مهم است.
اگر هنوز عضو خبرنامه هفتگی ما نشده‌اید، اینجا کلیک کنید تا از تازه‌ترین تحولات و فرصت‌های خبرنگاری هفته آگاه شوید!
۴. از منابع معتدل و گوناگون استفاده کنید
هیچ روایتی تنها دو سو ندارد. به جای ترسیم مسائل اقلیت‌های جنسی و جنسیتی به صورت سیاه و سفید، بر خاکستری تمرکز کنید. با منابع و مصاحبه شوندگان معتدل و متنوعی که بتوانند به ظرایف موضوعات حساس و اغلب پیچیده بپردازند، صحبت کنید تا بتوانید به تجارب و واقعیات گسترده‌تر بپردازید. اگر تنها از کسانی نقل قول کنید که دیدگاه‌های کاملا برعکس هم دارند، باورهای اکثریتی را که باورهایشان قاعدتا جایی لابلای افراط و تفریط می گنجد، از دست خواهید داد.
۵. به مصاحبه شوندگان اجازه دهید سخنگوی خود باشند
یکی از شعارهای اقلیت‌های جنسی و جنسیتی و کنشگران آنها این است: «هیچ چیز درباره ما بدون ما.» که به معنای آن است که بدون حضور یا نقل قول آنها، نباید به موضوعات و مسائلشان پرداخته شود.
وقتی از تنوع جنسی و جنسیتی سخن می گویید، دیدگاه‌های این گروه‌ها را در نظر بگیرید. اقلیت‌های جنسی و جنسیتی بیش از هر منبع یا گزارش دیگری که از خارج از اجتماعشان درباره آنها تهیه شده باشد، بسیار آگاه تر از مسائل خود هستند. در عین حال، نقل قول مستقیم از افراد نیز عنصر انسانی را که در گزارشتان به آن نیاز دارید، به آن خواهد افزود و گزارشتان را برای برقراری ارتباط با مخاطبان مطلوبتر خواهد کرد.
۶. از ادبیاتی استفاده کنید که مصاحبه شوندگان ترجیح می دهند به کار ببرند
به جای دادن نام خاص به اقلیت‌های جنسی و جنسیتی که پیرامون آنها گزارش تهیه می کنید، اجازه دهید که خودشان خود را معرفی کنند و از واژگان و ضمایری که مایلند در مورد آنها به کار برود، استفاده کنید. این، موضوعی است که نشان از احترامی دارد که شما برایشان قائل هستید. اگر موردی برایتان جای پرسش داشت، آن را با مصاحبه شوندگان مطرح کنید و از آنها پاسخ بگیرید.
۷. از خود و مصاحبه شوندگانتان محافظت کنید
بهترین راه صیانت از همه کسانی که در این راستا نقشی دارند آن است که کارتان را آهسته و صبورانه انجام دهید. وقتی در تهیه و انتشار گزارش پیرامون موضوعات حساس یا اجتماعات آسیب پذیر شتاب می کنیم، احتمال خطای خطرناکمان هم بیشتر می شود. استفاده از ابزاری مثل وی پی ان و امثال آن که امنیت مکالماتتان را تضمین می‌کند، مهم است.
پیش از آغاز فرایند مصاحبه، یقین یابید که رضایت آگاهانه منابع آسیب‌پذیر را کسب کرده اید. این، یعنی توضیح زمان و مکانی که مطلبتان منتشر خواهد شد، پرداختن به هر نوع خطر واقعی که ممکن است برای مصاحبه شوندگان ایجاد شود، و دادن فرصت کافی به آنها برای فکر کردن پیش از آن که رضایت یا موافقت خود را برای مصاحبه اعلام کنند. هدف شما باید صیانت از آنها باشد و تهیه اخلاقی گزارش حرفه ای از آنها، نه هراساندن آنها. گاهی حذف جزئیاتی درباره آنها یا به کار بردن نام مستعار برایشان کار بهتر و مطمئن‌تری برای حفظ امنیت آنهاست.
۸. گزارشتان را با تصاویر مرتبط همراه کنید
تصاویری که برای گزارشتان به کار می برید باید به داستانتان مربوط باشند و اقلیت‌های جنسی و جنسیتی را به شکلی کلیشه نشان ندهند. به عنوان نمونه اگر از اقلیت‌های جنسی و جنسیتی غنا گزارش تهیه می‌کنید، تصویری از ازدواج زنان همجنسگرا در کانادا را همراه آن منتشر نکنید تا از ایجاد این باور که تنوع جنسی و جنسیتی پدیده‌ای غربی است، جلوگیری شود.
نکته مهم دیگر آن است که اقلیت‌های جنسی و جنسیتی را بیش از حد جنسی نشان ندهید. اگر گزارشتان به تبعیض خدمات پزشکی و بهداشتی مربوط می شود، از عکس مردانی که پیراهن به تن ندارند، برای آن استفاده نکنید. رنگین کمان و دیگر نمادها و لوگوهایی را که برای این موضوعات بسیار به کار گرفته می شوند، بیش از اندازه به کار نبرید. موضوع اصلی و حقیقی گزارش را در نظر داشته باشید و از تصاویر مربوط به آن استفاده کنید.
۹. از نمونه‌های موفق گزارش تهیه کنید
پوشش خبری اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در بسیاری از موارد به درد و رنج و آزاری که دیده اند، ختم می شود. این ممکن است واقعیتی اجتناب ناپذیر باشد اما همه حکایت و روایت آنها نیست. این اقلیت ها نیز مثل دیگران داستان‌هایی از تجارب خود از عشق، شادی و لحظات موفقیت آمیز دارند. از چارچوب معرفی آنها به عنوان قربانی فاصله بگیرد و به گزارشتان این گونه قدرت بدهید.
۱۰. با خودتان صادق باشید
همه ما باورها و قضاوت های خودمان را داریم. اگر حس می کنید نمی توانید با انصاف و صداقت و حساسیت و دقت مسائل اقلیت‌های جنسی و جنسیتی را پوشش دهید، همکاری را بیابید که می تواند این کار را انجام دهد. این اقلیت ها در همه جوامع میان ما زندگی می‌کنند و تجارب و حکایاتشان باید بازگو شود.
تصویر از آنسپلش، عکاس: Shingi Rice.
مقالات بیشتری نوشته
