خبرنگار برگزیده آی جی نت: دمینیک کرویی

Dominic Kirui دمینیک کرویی که خبرنگار آزاد کنیایی است، از سن ده سالگی دوست داشت مجری خبر رادیو شود. او در دبیرستان روی بولتن خبری مدرسه کار می کرد اما به رغم همه علاقه اش به کار خبرنگاری و اجرا تا شش سال پیش (قبل از ۲۷ سالگی) موفق نشده بود کار خبرنگاری را به طور حرفه ای آغاز کند.

او پیش از آن که خبرنگار حرفه ای تمام وقت شود، در دانشگاه ماونت کنیا که خود، فارغ التحصيل آن است، خبرنگاری تدریس می کرد و در یک ایستگاه رادیویی محلی کار می کرد.

او گفت یکی از استادانش به او گفته بود که وقتش را در رادیو تلف می کند و باید کار مطبوعاتی انجام دهد. بعد از آن، دانشگاهی که در آن تحصیل کرده بودم از من دعوت کرد که به عنوان دستیار استاد مشغول به کار تدریس شوم.

او کمتر از یک سال تدریس کرده بود که دریافت که به کسب تجربه حرفه ای خبرنگاری نیاز دارد. او پیش از آن که به کسی دیگر بتواند خبرنگاری یاد بدهد، باید تجربه خود را در این راستا بیشتر می کرد. او به این نتیجه رسید که مشغول تدریس مطالبی است که خودش آنها را تجربه نکرده است. این اندیشه، او را راهی نایروبی کرد که خبرنگار حرفه ای شود.

کرویی از سال ۲۰۱۶ به عنوان خبرنگار آزاد فعالیت کرده و بر گزارش هایی با موضوعات انسانی و اجتماعی تمرکز کرده است. او موضوعات گوناگون دیگری را پوشش داده، مثل جنسیت، تغییرات اقلیم و داشتن خوراک کافی. او با چندین نهاد معتبر خبری از جمله رویترز و اوبونتو تایمز گزارش تهیه کرده است.

گفت و گوی وی را با آی جی نت اینجا می خوانید.

برخی از موانعی که به عنوان خبرنگار آزاد با آنها مواجهید، کدامند؟

موانع بسیاری وجود دارد اما نخستین و بزرگترین آنها صرف خبرنگار آزاد بودن در کنیاست. مردم تنها به خبرنگارانی احترام می گذارند که برای نهادهای عمده رسانه ای کار می کنند.

دیگری مشکلات مالی است و توان ادامه کار در بحبوحه آنها. در کنیا خبرنگارانی که برای یک نهاد رسانه ای خاص کار می کنند ممکن است راننده داشته باشند و امکانات دیگری که خبرنگاران آزاد از آنها برخوردار نیستند. 

این مشکل به ویژه با شیوع ویروس کرونا بیشتر شده است، نهادهای خبری بودجه کافی ندارند تا به خبرنگاران حق الزحمه بپردازند، در حالی که خبرنگاران مخارج و هزینه های زندگی شان را دارند که ناگزیرند آنها را بپردازند و تقصیر این کمبود بودجه خبرنگاران و رسانه ها بر گردن هیچ یک از دو طرف نیست.

از میان کارهایتان، گزارش مورد علاقه تان کدام است و چرا؟ 

گزارشی پیرامون این نوشتم که جیوه در نقاطی از کنیا که در آنها معدن طلا وجود دارد، به زنان آسیب می رساند. این زنان بدون آن که کسی علت مرگشان را بداند، یکی یکی در می گذشتند. فکر می کنم گزارش من که شامل تحقیق پیرامون اثرات منفی جیوه بر بدن بود، به آنها کمک کرد تا درک و آگاهی از وضعیتشان و دلیل بیماری شان پیدا کنند. گزارش من در پی آن تهیه شد که شبکه بین المللی امحاء آلاینده ها طی پژوهشی زیانهای جیوه را آشکار کرد.

شرکت در یک دوره آموزشی بنیاد تامسون رویترز که آن را در وبسایت آی جی نت یافته بودید، چه قدر به کسب مهارت خبرنگاری تان کمک کرد؟

آن دوره بهترین دوره ای بود که تاکنون گذرانده ام. با خبرنگاران بسیاری آشنا شدم که هنوز هم با آنها ارتباط دارم. هم اکنون مشغول همکاری با یکی از آنها هستم و با هم در حال تهیه گزارشی پیرامون بردگی و برده داری و شیوه تاثیر آن بر جوامعی گوناگون در کنیا و مالاوي است. 

این دوره آموزشی مهارت های مرا بهبود بخشید و نقطه عطف کار خبرنگاری من بود. پس از اتمام دوره آموزشی، به ما وام بلاعوضی برای تحقیق پیرامون قاچاق کودکان در کنیا داده شد. این گزارش مرا با یک باند قاچاقچی که از آن بی خبر بودم، آشنا کرد. مهارتهایی که طی گذراندن آن دوره آموزشی کسب کرده بودم به من کمک کردند تا بتوانم گزارشی از این موضوع تهیه کنم.

چه توصیه ای برای خبرنگاران آزاد دیگر دارید؟

پیش از آنکه بابت کارم حق التحریر بگیرم، یک سال کامل در ایرلند کار مطبوعاتی کردم و ریالی دریافت نکردم. آنچه به من قدرت ادامه کار می داد، اطمینان از این بود که در حال آموختن بودم. اگر آن مدت کار رایگان نکرده بودم، نیاموخته بودم که چگونه بنویسم و از چه بنویسم. بنابراین تنها کسب درآمد اهمیت ندارد، اما در نهایت مهم است چون از آن راه باید امرار معاش کنیم. 

در نهایت، حاصل زحماتتان را خواهید دید. کار خبرنگاری آزاد بهتر است چون آزادی اندیشه و عملتان بیشتر است. گرچه به مرور، به طور حتم به نقطه ای خواهید رسید که سردبیران در پی کار شما باشند و خواهان منتشر کردن مطالبتان.

 تصاویر از دمینیک کرویی