Aurora Almendral در سال ۲۰۱۳ به مانیل رفت و تصمیم داشت که فقط چند ماه آنجا بماند و کار کند. اما پس از پنج سال، هنوز آنجاست و اکنون مانیل را خانهاش به حساب می آورد.
او پیش از سفر به مانیل برای گذراندن یک دورهی فرصت خبرنگاری، در سازمان ملل متحد و یک شرکت نوپا کار کرده بود.
او می گوید خانوادهاش فیلیپنی است و فکر کرد که چند ماهی به فیلپیین می رود تا چند گزارش تهیه کند. در نوامبر سال ۲۰۱۳، قصد بازگشت به آمریکا را داشت که فیلپیین گرفتار گردباد استوایی بسیار شدیدی شد و او یکی از چند خبرنگار خارجی در صحنه بود که طی آن مدت برای رادیو دولتی آمریکا گزارش تهیه کرد.
از آن زمان تاکنون، خانم Almendral مرتب برای روزنامهی نیویورک تایمز و مجلهی نشنال جیوگرافیک گزارش تهیه می کند. او از تهیه کنندگان شبکهی خبری ان بی سی آمریکا هم هست. او برای گزارشهایش جوایز متعددی در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ دریافت کرده است.
یکی از نقاط قوت آلمندرال آن است که به یکی از زبانهای رسمی فیلپیین مسلط است که در کودکی آموخته است.
او حس می کند که ارتباط با دیگر خبرنگارانی که در جامعهی خبرنگاری فیلپیین فعالاند، مهم است. اغلب ارتباطات و فرصتهای کاری از راه آشنایی روی می دهد و او می گوید بهترین راه برای تعمیم روابط، یافتن آشنایان بیشتر و دعوت از خبرنگاران دیگر برای نشست و برخاست است. ارتباط با خبرنگاران محلی به ویژه برای آشنایی و آگاهی بیشتر از شرایط سیاسی جامعه مهم و ارزشمند است.
یکی از مشکلات عمده، خشونت علیه خبرنگاران است. با این وصف، این خشونت مهار شده است و عمدتا در مناطق روستایی علیه خبرنگاران محلی روی می دهد، خبرنگارانی که مشغول پوشش موضوعات ارتشاء و سوء استفاده از محیط زیست هستند. ممکن است کسی که خبرنگار بینالمللی است، نخواهد وارد این مسائل شود.
آلمندرال در مجموع دریافته که فیلپیین، به ویژه مانیل، محل هیجان انگیزی است که می توان از آن، روابط در حال تغییر در آسیای جنوب شرقی را به خوبی پوشش داد. زندگی در مانیل برای او ممکن است، چون به دلار حقوق می گیرد. او می گوید تعداد مطالب و موضوعاتی که می توان از آنها گزارش تهیه کرد، بسیار است و می توان به راحتی و با هزینهی اندکی از فیلیپین به کشورهای دیگر هم سفر کرد و ظرف چند ساعت، به کشورهای آسیایی دیگر رسید و از آن کشورها گزارش تهیه کرد.
تصویر اصلی از Pixabay، با مجوز TheDigitalWay.