آیا خبرنگاری هستید که گاهی فکر می کنید کاش می شد قبل از تهیه یک گزارش بدانید که واقعا ارزش خبری دارد یا نه، و آیا گزارشی که تهیه کرده اید، فایده ای برای خوانندگانتان داشته یا نه؟
جنیفر برندل Jennifer Brandel، که قبلاً خبرنگار بوده و اکنون پایه گذار و مدیر هارکن Hearken است، با شما همدردی می کند و برایتان راه حلی دارد.
Brandel برندل می گوید: «وقتی در شیکاگو خبرنگار بودم، همیشه به این فکر می کردم که آیا می شود گزارشی را که سردبیر برایم تعیین می کند، به درد مردم بخورد؟»
اینطور شد که Hearken هیرکن ایجاد شد. به گفته برندل، هیرکن نگرشی تازه به خبرنگاری است که خواننده را در اولویت قرار می دهد: «به طور سنتی در اتاق های خبر، مخاطب تازه وقتی در نظر گرفته می شود که همه تصمیم های مهم خبرنگاری گرفته شده. اما هیرکن مخاطب را از همان اول در نظر می گیرد و تکنولوژی آن را هم دارد که کار خبرنگاران و سردبیران را برای در نظر گرفتن مخاطب هنگام تصمیم گیری، راحت کند.»
هیرکن نرم افزاری را به Engagement Management System یا EMS ایی ام اس در اختیار اتاق های خبر می گذارد. این سیستم به اتاق های خبر کمک می کند که فرمی تهیه کنند که مخاطبان با پر کردن آن، پرسش هایی را که جواب آنها را می خواهند بدانند، مطرح کنند. این، مدول کنجکاوی یا curiosity module نام دارد.
مخاطبان همچنین می توانند به پرسش هایی که دیگران مطرح کرده اند، رأی بدهند. به این مدول، مدول رأی گیری می گویند. مدول سوم هم مدول نمایش سؤالات است. اینجا می توانید نمونه ای از طرز کار این سه مدول را ببینید.
برندل توضیح می دهد که مخاطبان می توانند نشانی ایی میل خود را در وبسایت بگذارند که اگر پرسششان انتخاب شد، خبردار شوند. این طور است که جامعه مخاطبان از همان ابتدا درگیر گزارش می شود و در تمام مراحل تهیه گزارش هم همراه سردبیر و خبرنگار است.
اما تفاوت ایی ام اس با فرم های گوگل Google Forms یا محصولات مشابه چیست؟
برندل می گوید: «ایی ام اس ما به طور خاص با در نظر داشتن خبرنگاران تهیه شده و امکاناتی برای جستجو و مرتب کردن پرسش های مخاطبان و تبدیل آنها به موضوع گزارش دارد. هر اتاق خبری می تواند آن را بنا به نظر، پرسش، و رأی خوانندگان تنظیم کند.»
گذشته از آن، این مدول ها به طور مستقیم می توانند به ابزار تحلیل داده مثل Google Analytics وصل شوند و می توانند برای ردگیری مخاطبانی که ممکن است به مشترک شدن علاقمند باشند، کمک کند. دست آخر این که این سیستم می تواند به عنوان جایگاه مرکزی پی گیری پیشرفت کار رسانه توسط هیأت تحریریه و بخش بازرگانی نشریه مورد استفاده قرار گیرد.
این سیستم توسط اتاق خبر اداره می شود، که می تواند نوع مدولی را که به کار گرفته می شود، انتخاب کند. اما هزینه اشتراک ماهانه شامل دسترسی به تیم حرفه ای راهنمای هیرکن هم می شود. اتاق های خبر مشتریان (یا مشترکان) به خبرنگارانی که در سراسر جهان از مدل هیرکن استفاده می کنند، متصل می شود و هر سه ماه یک بار هم گزارش پیشرفت کار دریافت می کنند. این گزارش ها حاکی از میزان پیشرفت کار اتاق های خبر و میزان ارتباط و تعامل آنها با مخاطبان است.
تاکنون، هیرکن با بیش از ۵۰ اتاق خبر در هشت کشور همکاری کرده و ابزار نرم افزاری آن به زبان های هلندی، فرانسه، فنلاندی، مجاری، پرتغالی، اسپانیایی، روسی، و سوئدی ترجمه شده است. نرم افزار هیرکن برای هر مشترکی که به زبانی غیر از انگلیسی نیاز داشه باشد، مفاد و محتوای نرم افزار را به زبان مورد نیاز ترجمه می کند.
پروژه بعدی این گروه «دفترچه تعاملی خبرنگار» نام دارد که نرم افزاری بین وبلاگ و توییتر است.
برندل در مورد این پروژه چنین توضیح می دهد: «گاهی در یک گزارش تنها می توانید ده درصد از اطلاعاتی را که در حین تهیه گزارش کسب کرده اید، بگنجانید. این پروژه جدید، راهی است برای اضافه کردن و فعال کردن این نوع اطلاعات. همه این فعالیت ها در قالب این پروژه سبب می شود که صدای مخاطبان شنیده شود و مخاطب در فرایند تهیه گزارش به شکلی که تاکنون ندیده ایم، با خبرنگار همکاری و تعامل کند. هدف هیرکن آن است که کیفیت تعامل با مخاطب را قبل از انتشار یک گزارش بالا ببرد. خبرنگار در قالب این پروژه با دنیایی مواجه می شود که خبرنگار وسیله ای برای انتقال پرسش ها و نگرانی های جامعه است به مسئولان و کسانی که قدرت دارند. ما خبرنگار را وسیله ارتباط می بینیم. به جای متخصص گوشه نشین، او را به عنوان رابط می بینیم.»
تصویر اصلی از فلیکر با مجوز Angelina Earley. انتشار تصویر فرعی با مجوز MIKI Yoshihito.
\