شمار فزاینده ای از خبرنگاران زن این روزها هدف حملات اینترنتی مرتبط با کمپین های هماهنگ و هدفمند اطلاعات غلط قرار می گیرند.
خودسانسوری، در خفا ماندن، افزایش خطر آسیب جسمی، و لطمه روانی در میان اثرات این نوع تلاش های مخربند.
یونسکو و مرکز بین المللی خبرنگاران یافته های اولیه خود را پیرامون خشونت اینترنتی علیه زنان خبرنگاران منتشر کرده اند که چکیده آن را اینجا می خوانید.
آسیب زنان خبرنگاران از خشونت اینترنتی، گاه برگرفته از اطلاعات غلط و حملات سیاسی است.
تحقیق مشترکی که یونسکو و مرکز بین المللی خبرنگاران کرده اند، تصویری جهانی از خشونت علیه زنان خبرنگار، آزار آنها و حملاتی را که طبیعت جنسی دارد نشان می دهد.
این نظرسنجی کاملترین و از نظر جغرافیایی وسیع ترین نظرسنجی است که تاکنون پیرامون موضوع خشونت اینترنتی انجام شده است. این تحقیق به پنج زبان عرضه شده و پاسخ های ۷۱۴ زن از ۱۱۳ کشور را در بر می گیرد.
این پژوهش بخشی از طرح یونسکو برای بررسی خشونت آنلاین در پانزده کشور است.
زنان خبرنگاری که به پرسش های این نظرسنجی پاسخ دادند گفتند که از راه های گوناگونی در اینترنت هدف خشونت قرار گرفته اند که شامل تهدید به خشونت جسمی و جنسی، به کارگیری ادبیات آزارگر، فرستادن پیام های خصوصی مزاحم، تهدید به مخدوش کردن نام و شهرت حرفه ای، تهدید به حملات سایبری، و تهدیدهای مالی بوده است.
این گونه حملات همزمان با پیشرفت فن آوری و شیوه های تخصصی تر سایبری، آگاهانه تر می شوند و در ضمن به شیوه ای هدفمند با راهبردهایی هماهنگ می شوند که کارزارهای اطلاعات غلط برای ساکت کردن خبرنگاران به کار می گیرند.
آنچه می خوانید، مهمترین نکات این پژوهش و یافته هایی است که برگرفته از پاسخ زنان خبرنگار شرکت کننده در این نظرسنجی به پرسش های آن است:
۷۳ درصد شرکت کننده در نظرسنجی خشونت اینترنتی را تجربه کرده اند.
۲۵ درصد آنها گفته اند که به خشونت جسمی تهدید شده اند و ۱۸ درصد آنها به خشونت جنسی.
۱۳ درصد از آنها گفتند که نزدیکانشان به خشونت تهدید شده اند.
۲۰ درصد زنان گفتند که تهدید یا حمله ای که هدف آن بوده اند، از فضای مجازی برآمده یا در فضای مجازی ریشه داشته است.
۲۶ درصد زنان گفتند که گرفتار آسیب روانی یا نگرانی ناشی از آزارهای فضای مجازی شده اند.
۱۲ درصد آنها گفتند که در پی خشونت اینترنتی و اثرات آن، درمان پزشکی یا روانپزشکی شده اند، و ۱۱ درصد آنها گفتند که به سبب تنش عصبی آنلاین، ناگزیر شده اند مرخصی بگیرند تا بتوانند استراحت کنند.
تنها ۱۱ درصد از زنان خبرنگاری که به پرسش های این نظرسنجی پاسخ دادند، گفتند که کارفرمایشان دسترسی به کمک روانپزشکی یا مشاوره را در محیط کار برایشان فراهم می کند.
نزدیک به ۴۸ درصد زنانی که در این نظرسنجی شرکت کردند گفتند که ناخواسته پیام های خصوصی مزاحمت زا برایشان فرستاده شده یا می شود.
۴۷ درصد زنان گزارش کردند که به آنها در فضای مجازی حمله شده و به سبب زن بودن مورد تحقیر یا توهین قرار گرفته اند.
بخشی از این توهین یا ارعاب در انتشار اطلاعات غلط یا جعلی، یا به سخره گرفتن یا انتقاد تند از گرایش ها و اندیشه های سیاسی زنان خبرنگار ریشه دارد.
از پنج شبکه اجتماعی مورد استفاده پاسخگویان نظرسنجی، فیس بوک ناامن ترین آنها برای زنان خبرنگار است و میزان تنش و خشونت در آن در قیاس با توییتر بسیار بیشتر است.
تنها ۲۵ درصد از پاسخ دهندگان موارد آزار یا خشونت آنلاین را به کارفرمایانشان گزارش داده اند. اغلب آنها با بی تفاوتی مواجه شده اند یا با پاسخ هایی مثل «سختجان تر باش». دو درصد گفتند که کارفرمایشان از آنها پرسیده چه کرده اند که حمله آنلاین را سبب شوند.
۳۸ درصد زنان در پی این نوع حملات، تلاش کرده اند در فضای مجازی حضور کم رنگ تری داشته باشند. ۴ درصد پس از حملات اینترنتی دیگر نام واقعی شان را در فضای مجازی استفاده نکردند و دو درصد خبرنگاری را به کل رها کردند.
این همه، نکاتی است که هم کاربران فضای مجازی و هم کارفرمایان و مدیران رسانه ای باید برای صیانت و امن نگاه داشتن فضای کاری خبرنگاران زن، مد نظر قرار دهند تا شرایط حاکم کنونی را بهبود بخشند.
تصویر اصلی از آنسپلش، با مجوز Thought Catalog.