گابریل میچ که خبرنگار آزاد مستقر در کنگوست، می گوید که خبرنگاری مدرن، بدون اینترنت، معنایی ندارد. با این وصف، خبرنگاران آفریقایی در بسیاری موارد ناگزیرند بدون اینترنت کار خود را انجام دهند، چون به اینترنت دسترسی ندارند.
این عدم دسترسی در آفریقا به عنوان نمونه طی انتخابات ریاست جمهوری کنگو و طی تظاهرات اعتراض آمیز در پی افزایش بهای سوخت در زیمبابوه اتفاق افتاد.
یک گروه فعال حقوق دیجیتال به نام اکسس ناو، گزارش داده که موارد عدم دسترسی یا محدودیت دسترسی به اینترنت در سراسر جهان طی سال‌های اخیر افزایش یافته و از ۷۵ مورد در سال ۲۰۱۶ به ۱۸۸ مورد در سال ۲۰۱۸ رسیده است.
کودا هوو، مسئول سیاست‌های ارتباطات و فن آوری انستیتوی رسانه‌ی آفریقای جنوبی، مسدود شدن اینترنت و قطع آن را از سوی دولت زیمبابوه محکوم کرد و از آن به عنوان نمودار تبعیض و محدودیت امکان دسترسی آزاد به اطلاعات یاد کرد.
بسیاری از خبرنگاران در کینشاسا از کنگو سیم کارت خریدند تا بتوانند قطعی اخیر اینترنت در آن کشور را که اوضاع را بحرانی و امکان ادامه‌ی فعالیت‌شان را مختل کرده بود، دور بزنند. اما این، نه راه حل درازمدتی محسوب می شد و نه مقرون به صرفه بود.
خبرنگاران زیمبابوه‌ای هم طی دوره‌ی قطعی اینترنت در ماه ژانویه برای دسترسی به اینترنت از وی پی ان (فیلترشکن) استفاده کردند.
کودزای کانگونده که عضو جامعه اینترنت زیمبابوه است، می گوید وی پی ان در خبرنگاری مفید است، هم در شهروند-خبرنگاری و هم در خبرنگاری حرفه‌ای و با استفاده از آن می توان اطلاعات و داده‌های حساس را تبادل کرد. او می گوید استفاده از فیلترشکن برای حفظ اطلاعات محرمانه نیز راه مناسبی است.
با آن که فیلترشکن‌‌ها قادر به رفع قطعی کامل اینترنت، مثل آن‌چه درکنگو یا زیمبابوه دیده شده، نیستند، می توانند برای خبرنگاران و حفظ امنیت سایبری آن‌ها مفید و کارآمد باشند.
تصویر اصلی از فلیکر، با مجوز MONUSCO/Abel Kavanagh.
مقالات بیشتری نوشته
