زمانی که یک گزارشگر یا مجری برنامه های رادیو - تلویزیونی اخبار فوری و غیرمنتظره را پوشش می دهد، می توان به مهارت واقعی او در ارتباط با مخاطبان پی برد. مجریان کارکشته رادیو - تلویزیون و خبرنگارانی که به طور زنده گزارش می دهند این تصور را ایجاد می کنند که کاری آرام و بسیار راحت دارند، اما حقیقت چیزی دیگری است. اگر از صدای رسا، چهره جذاب یا قوه بیان بگذریم، مجریان یا خبرنگاران کارکشته رادیو و تلویزیون باید به یک توانایی خاص مجهز باشند که من آن را مهارت های بدون متن می نامم .
خبرنگاران و مجری های با تجربه رادیو و تلویزیون در زمان وقوع رویدادهای خبری غیرمنتظره که به سرعت اتفاق می افتد، با متن هایی سر و کار دارند که فاقد ارزش است ولی آنها بدون این که مخاطب متوجه شود، همچنان با صراحت، راحتی و تسلط کامل با آنها صحبت می کند.
این روزنامه نگاران برای به دست آوردن این مهارت ها باید هشت نکته را در نظر داشته باشند:
۱. اطلاعات عمومی: باید از جوانب مختلف ماجرا اعم از اسامی، جغرافیا و تاریخ آن مطلع بود تا بتوان تصویر کلی را برای مخاطبان ترسیم کرد. این توانایی به تعهد روزنامه نگار به فراگیری مستمر بستگی دارد.
۲. پردازش داده ها: باید حجم بزرگی از اطلاعاتی را که در موارد غیرمنتظره دریافت می شود، طبقه بندی و اولویت بندی کرد و نکات مهم و جالب آن را به اطلاع مخاطبان رساند.
۳. رعایت اخلاق حرفه ای: وقتی که خبر حساس تازه ای اعلام می شود و اخبار تکمیلی در راه است، اجرای برنامه های زنده مانند راه رفت در یک میدان مین خطرناک است. گزارش های تایید نشده، تصاویر پر از خشونت و سخنانی که می تواند به هراس مردم منجر شود همگی از مواردی هستند که احتمالا با آن مواجه خواهید شد.
۴. تسلط بر زبان: علیرغم خستگی یا فشار عصبی، مجریان یا گزارشگران حرفه ای رادیو و تلویزیون همچنان تسلط خود بر دستور زبان، تلفظ لغات و طرز بیان خبر را در بهترین شکل ممکن حفظ می کنند.
۵. مهارت های مصاحبه: برای یک مصاحبه خوب ببینید مخاطبان درباره چه جوانبی از ماجرا کنجکاو هستند، به چه اطلاعاتی نیاز دارند و چه ابعادی از ماجرا در گزارش ها نیامده است. این مورد همچنین شامل توانایی دریافت اطلاعات ارزشمند از طریق مطرح کردن سوالات دقیق و مناسب است.
۶. انجام هم زمان چند کار: یک مجری کارکشته باید بتواند به طور همزمان با افراد مختلف در ارتباط باشد: ایمیل های مخاطبان را بخواند، با کارگردان برنامه در تماس باشد، متن پیش رویش را بخواند و با خبرنگاران یا مهمانان برنامه به گفتگو بنشیند، حتی این روزها به پیام های توییتر شنوندگان و بییندگان بپردازد.
۷. درک نقش های مختلف: مجریان یا خبرنگاران توانا با اصول و نحوه کار سایر همکاران خود در بخش های دیگر خبری مانند بخش های فنی یا تولید آگاه هستند. این توانایی به آنها اجازه می دهد که در صورت بروز مشکل و ایجاد تغییر در نقش افراد، راحت خود را با این تغییرات وفق بدهند و برنامه را راحت تر اجرا کنند.
۸. حس وقت شناسی قوی: بر اساس این توانایی فرد باید بتواند در صورت نیاز سخنانش را کوتاه کند و اگر لازم دید به توضیحات ادامه دهد، یا دوباره خلاصه ماجرا را برای مخاطبان تشریح کند. بدون نگاه کردن به ساعت باید مطلع بود که چند لغت دیگر می توان به زبان آورد تا بقیه برنامه پر شود تا نوبت به بخش دیگر برنامه یا مهمان بعدی برسد.
این مطلب پیش از این در سایت آموزشی پوینتر منتشر شده بود که با کسب اجازه، خلاصه ای از آن به وسیله آی جی نت به فارسی برگردانده شده است.