طی کارگاهی در سودان جنوبی، شرکت کنندگان در گروههای کوچک کار کردند و تلاش کردند تا راهنمایانی را بیابند که دانایی و نصایح و توصیههای مناسبی را با آنها در میان بگذارند. از خبرنگاران زن حاضر در این کارگاه خواسته شد که پرسشهایی را مطرح کنند که ممکن است از یک راهنما بخواهند بپرسند.
در میان پرسشهای زنان شرکت کننده اینها بود: چگونه می توانم میان حرفه و کار خبرنگاریام، زندگی مشترکم، و خانوادهام در جامعهی توازن برقرار کنم که حقوق زنان در آن با مردان مساوی نیست؟
چگونه می توانم بدون ناراحت کردن رییسام تقاضای افزایش حقوق کنم؟
با برخوردهای نامناسب (رکیک) همکاران یا روییسهایم چگونه باید برخورد کنم؟
برای پیشرفت کارم باید چه کنم؟
این پرسشها را برای زنان راهنمایی فرستاده ام که در نقاط گوناگون جهان، از اتیوپی تا پاکستان و ایالات متحده، خبرنگار حرفهای هستند.
یکی از این راهنمایان زن خبرنگار است به نام مری استاتس که کتابی در همین زمینه نوشته است. او در نشست خبرنگاری زنان در سال گذشته Journalism and Women’s Symposium یا JAWS در مورد تردیدها و مشکلات خبرنگاران زن صحبت کرد و راهنماییهایی برای زنان خبرنگار ارائه داد که در میان آنهاست:
در زمان حال، و با نگاه به آینده کار کنید. رویکرد حرفهایتان باید این باشد: «من راه حل مشکل شما هستم. من به ارزش نهاد شما اضافه می کنم.»
برای افزایش اعتماد دیگران به خودتان، باید حضور داشته باشید. کارهای دشواری را بپذیرید که کسان دیگر حاضر نیستند انجام دهند. اینها فرصتهایی است که شما را به دیگران نشان می دهد. اگر پنج سال یا بیشتر است که در یک نقش و یک کار مانده اید، باید نشان دهید که حاضرید خطرپذیر باشید.
Lisa Gillespie که خبرنگار رادیو دولتی آمریکا در کنتاکی است، می گوید: «زنان باید از یکدیگر حمایت کنند و از این برنامه استفاده کنند تا در حرفه شان موفق شوند.» او که در ایالت کنتاکی شاغل است، می گوید از سال ۲۰۱۴ تاکنون بیش از ۱۵۰ زن خبرنگار در قالب برنامهی آموزش و راهنمایی JAWS به همکاری با همکاران جوانتر و کم تجربه ترشان پرداخته اند.
Melinda Voss که عضو دیگر این برنامه است، می گوید این برای زنان، تجربهی دو سویه است که به نفع هر دو گروه (راهنما و راهنمایی شونده) است. Jillian Keenan جیلیان کینن در مقالهی برای وبسایت مطالعات رسانهای پوینتر، راهنماییهایی را مطرح کرد که خبرنگاران با توجه به آنها، می توانند بیشتر پیشرفت کنند. او پس از مصاحبه با تعدادی خبرنگار خبرهی زن و شماری از زنان خبرنگار تازه کارتر، به نتیجه رسید که این اقدامات برای پیشرفت حرفهای زنان خبرنگار مفید است:
به عضویت نهادهای حرفهای درآیید.
همه می دانیم که آنچه برای کاریابی و پیشرفت مهم است، روابط است. این روابط را از راه عضویت در نهادهای حرفهای خبرنگاری می توان کسب کرد. اما عضو هر ارگانی نشوید، باید اول تحقیق کنید و اطمینان یابید که ارگانی که انتخاب می کنید، مفید و حرفهای است و به پیشبرد اهدافتان کمک می کند.
از فرستادن اییمیل به خبرنگارانی که آنها را تحسین می کنید، خجالت نکشید.
اگر مقالهی می خوانید که به نظرتان خوب می آید، به خبرنگاری که آن را نوشته، اییمیل بزنید. همین کار را در مورد نشریات مورد علاقه و توجهتان هم انجام دهید. چه ضرری دارد؟
در سخنرانیها و سمینارهایی که در عرصهی کاریتان برگزار می شود شرکت کنید و راههایی برای برجسته شدن پیدا کنید.
در پایان چنین نشستهایی، اغلب، نام و نشانی و وسیلهی تماس شرکت کنندگان پرسیده می شود. اگر نام نهادی را می شنوید که به نظرتان جالب می رسد، روی تلفنتان بگردید و پیدایش کنید و به دنبال خبرنگاران یا سردبیرانی که ممکن است در آن نشست حضور یافته باشند، بگردید، بعد جلو بروید و با آنها صحبت کنید.
خود را محدود نکنید.
خبرنگار آزاد یا مستقل بودن، می تواند برای یافتن راهنمای حرفهای، مزیت بزرگی باشد. خبرنگاران مستقل سالیانه با ده ها فرد، نشریه، و تریبون مختلف کار می کنند، که امکان برقراری ارتباطات حرفهای گوناگون با به شکل گستردهای با طیف وسیعی از همکارانشان فراهم می آورد.
وقتی در پی راهنما باشید، ممکن است از تعداد زیاد کسانی که برای راهنمایی حرفهای به کمکتان می آیند، شگفت زده شوید، چنانکه من شگفت زده شدم.
تصویر اصلی از فلیکر، با مجوز Tamara Craiu.