پیش از بسته شدن مرزهای اوگاندا در روز ۲۱ مارس تاکنون، شماری از دوستان سالی هیدن که خبرنگار مستقل بودند، تصمیم گرفتند از آخرین فرصت باز بودن مرزهای کشور و امکان سفر هوایی بهره ببرند و به میهنشان بازگردند. اما خانم هیدن هرگز به ترک اوگاندا و بازگشتن به کشورش نیاندیشید.
هیدن که با روزنامه نیویورک تایمز و شبکه های الجزیره و بی بی سی همکاری کرده است، می گوید از آنجا که شمار موارد ابتلا به کرونا در اوگاندا کمتر بود، و می توانست همانجا به فعالیت خود ادامه دهد، تصمیم گرفت بماند، چون به نظرش جای امن تری برای ماندن بود.
این نوع دوراهی ها و تردیدها پیش روی بسیاری از خبرنگاران مستقل قرار دارد و این روزها جلوه بیشتری یافته و پررنگ تر شده است. اینجا گفت و گوهای کوتاه آی جی نت را با چند خبرنگار مستقل که در چهار گوشه جهان گرفتار این شرایط هستند و چنین پرسش هایی برایشان مطرح است، می خوانید:
سالی هیدن که ایرلندی است و تصمیم گرفته دوران کرونا را در اوگاندا بگذراند، از هر زمان دیگری پرکارتر است و می گوید با گسترش ویروس کرونا، مشغولیت و مسئولیتش بیشتر شده چون باید از رویدادهای جاری، تحولات مربوط به شیوع کرونا، خانواده هایی که اعضای مبتلا دارند و در فقر زندگی می کنند، و عدم دسترسی برخی دیگر از خانواده ها به بیمارستان و مراکز درمانی نیز گزارش تهیه کند، و این همه را با رعایت فاصله گذاری اجتماعی انجام می دهد.
کریتیانا فریلون که شهروند آمریکا اما ساکن برزیل است، همزمان با آغاز بحران کرونا به شیکاگو بازگشت، در حالی که وسایل و دارایی هایش را در آپارتمانش در برزیل جا گذاشت. گزارش های او با تمرکز بر جمعیت آفریقایی تبار لاتین، در نشریاتی چون واشنگتن پست منتشر شده اند. او می گوید با توقف رفت و آمد وسایل حمل و نقل عمومی و فاصله گذاری اجتماعی از سویی، و بازگشت شماری از دوستان و همکاران خبرنگارش به کشورهایشان از سوی دیگر، حس کرد که نمی خواهد در کشوری غریب در آپارتمانی تنها و منزوی گرفتار باشد، و وقتی مادرش هم نسبت به ماندن او در برزیل ابراز نگرانی کرد، تصمیم گرفت به آمریکا بازگردد.
فریلون این روزها در آمریکا برای بزرگترین روزنامه برزیل مطلب ترجمه می کند و به کار خبرنگاری مستقل (آزاد) ادامه می دهد. اما کار خبرنگاری آزاد و یافتن امکان انتشار مطالب، چالش بزرگی پیش روی اوست.
سومدیوتی داتا ری که خبرنگار آزاد ساکن در هند است هم با برخی از این چالش ها روبه روست. با آن که او در میهنش کار می کند، فعالیتش برای نشریات بین المللی است.
او می گوید طی دو ماه گذشته بیش از هر زمان دیگری در طول مدت فعالیت حرفه ای اش با پاسخ منفی مواجه شده و ایی میل های بی جواب دارد. با این وصف، تلاشش این است که تا حدی که می تواند، از منزل و با اینترنت و تلفن کار کند.
خانم فریلون می گوید پیش بینی نمی کند که این نوع چالش ها به زودی برطرف شوند. او می گوید با آن که می داند این دوران را به سلامت حرفه ای سپری خواهد کرد، اوضاع و آینده کار خبرنگاری آزاد این روزها به نظرش تیره می رسد، و از این روست که در پی کاری ثابت است.
کریستی ایتون، نویسنده این مطلب، خبرنگار مستقل و هنرمند آمریکایی ساکن تولسای اوکلاهوماست.
مقالات بیشتری نوشته
