یک گروه متشکل از ۲۱۰۰ بزرگسال اسپانیایی به عنوان نمونه‌ی آماری مورد غربالگری قرار گرفتند و نتیجه‌ی تحقیق بر روی آنها روشن کرد که آنها که به رسانه‌های سنتی اعتماد کمتری دارند، بیشتر ممکن است برای دریافت اخبار دیجیتال پول پرداخت کنند.
توصیح این رفتار آن است که خوانندگان بی اعتماد، معمولا حاضرند به رسانه های مورد اعتماد اینترنتی شان، پول پرداخت کنند و آبونه‌ی آنها شوند. این تحقیق مشترک دانشگاه‌های ناوارو و کارلوس مادرید بوده است.
به عبارت دیگر، اعتماد به رسانه‌های دیجیتال می تواند به بهره وری مالی بدل شود.
متقاعد کردن خوانندگان به پرداخت
اقتصاددانان رسانه‌یی می گویند که مردم اسپانیا هیچ‌گاه برای دریافت خبر پول پرداخت نمی کنند. اما پژوهشگران معتقدند که برخی بخش‌های بازار خبر حاضر به پرداخت آبونمان هستند. این عده نتایج خود را براساس Digital news report 2016 یا گزارش اخبار دیجیتال سال ۲۰۱۶ اعلام کرده اند که بر روی ۲۱۰۰ بزرگسال اسپانیایی انجام شده، توسط YouGov و Reuters Institute for the Study of Journalism at Oxford University یا انستیتو رویترز برای مطالعات خبرنگاری دردانشگاه آکسفورد اجرا شده است.
احتمال آن که جوانان برای اخبار دیجیتال حق آبونمان بپردازند، بیشتر از مسن‌تر‌هاست.
از آنها که مورد نظر سنجی قرار گرفتند، پرسیده شد:« آيا برای اخبار یا محتوای آنلاین پول پرداخت کرده اید؟» ده درصد از اسپانیایی‌ها پاسخ مثبت دادند، در حالی‌که این درصد در ۲۶ کشور دیگر، این درصد ۱۳ بوده است».
احتمال آن که مصرف کنندگان مسن‌تر خبر در اسپانیا برای دریافت خبر آبونمان پرداخت کنند، کمتر است در حالی‌که در آمریکا، کسانی که برای دریافت خبر از نشریات عادی و سنتی حق آبونمان می پردازند، برای دریافت دیجیتال خبر هم حاضرند همان مبلغ را بپردازند.
محققان این طرح به این نتیجه رسیده اند که از آن‌جا که جوانان در اسپانیا تقریبا همه اخبار خود را از رسانه‌های دیجیتال می گیرند، راحت تر ممکن است برای دریافت این اخبار پول پرداخت کنند.
هر قدر میزان درآمد و تحصیلات بالاتر باشد، احتمال پرداخت پول در ازای دریافت خبر بیشتر است.
این گروه ممکن است نیازهای حرفه‌ای بیشتری به دریافت اخبار داشته باشند و در نتیجه تمایل‌شان برای پرداخت پول در ازای دریافت خبر هم بیشتر از دیگران باشد. از سوی دیگر، استقلال تحریریه ی نشریات هم اهمیت دارد. خوانندگانی که بر آنند که تفکر تحریریه‌ی یک نشریه مستقل و قابل اعتماد است، به پرداخت حق آبونمان بیشتر تمایل دارند. اعتماد، از ارزش اقتصادی هم برخوردار است.
کاربران توییتر که از این راه در جریان اخبار قرار می گیرند، کمتر ممکن است برای دریافت اخبار حق اشتراک بپردازند.
کسانی که برای دریافت اخبار به توییتر وابسته اند، اغلب آن را جایگزین مناسبی برای اخبار می بینند و در نتیجه احتمال آن که برای کسب خبر حق اشتراک بدهند کمتر است. Goyanes پیشتر در همین زمینه تحقیقی کرده بود که حاکی از آن بود که کاربران توییتر کمتر مشترک نشریات اینترنتی می شوند. این تحقیق تازه، بر آن فرضیه هم صحه می گذارد.
فروش روزنامه در اسپانیا همواره اندک بوده است.
در این تحقیق روشن نیست که مشترکانی که تحت تحقیق بوده اند، چه میزان یا چه مدت برای دریافت اخبار دیجیتال حق اشتراک پرداخت کرده اند. در اوج میزان فروش روزنامه که در سال ۲۰۰۰ بود، تعداد روزنامه‌هایی که در ازای هر هزار شهروند اسپانیایی در آن کشور فروخته می شد، ۱۰۴ بود که حدود ده درصد از جمعیت بزرگسال آن کشور است.
با توجه به آن که تنها سه چهارم از مجموع کسانی که مصرف کننده‌ی اخبار هستند، خواننده‌ی اخبار آنلاین هستند، رقم ده درصد رقم چندان پایینی تلقی نمی شود.
در مطالعه‌ی دیگر که به دست آقای Vara-Miguel (وارامیگل) انجام شده، او اطلاعاتی را ارایه داده که نشان دهنده‌ی آن است که رسانه‌های اخبار سنتی اسپانیا (یعنی تلویزیون، رادیو و مطبوعات)، خود را به طور کامل از رسانه‌های آنلاین مجزا نکرده اند و در نتیجه امید چندانی به آن نداشتند که خوانندگان، هزینه‌‌ای بابت دریافت اخبار یا محتوای آنها بپردازند. او می گوید که اگر ارگان‌های خبری نکات یا مطالب ارزشمندی با کیفیت بالا برای ارایه نداشته باشند، امکان دریافت حق آبونمان از مشترکان و خوانندگان برای‌شان دشوار خواهد بود.
این مطلب ابتدا در وبلاگ جیمز براینر که News Entrepreneurs یا کارآفرینان خبری نام دارد، منتشر شده و با اجازه‌ی او اینجا باز نشر و ترجمه شده است.
تصویر اصلی از فلیکر، با مجوز Nathaniel_U.