چهارشنبه گذشته عفو بین الملل هشدار داد که جامعه جهانی نباید به بازی های المپیک زمستانی در پکن اجازه دهد که بخشی از پروپاگاندا باشند.
این نهاد نگران آن است که چین این بازی ها را به عنوان راه گریزی برای چین از اتهامات نقض حقوق بشر علیه ایغورهای مسلمان و حركات ضد آزادی آن در هنگ کنگ ببیند.
وقتی پکن در سال ۲۰۱۵ به عنوان میزبان بعدی المپیک معرفی شد، با قانون شماره ۴۸ منشور المپیک موافقت کرد که می گوید همه تصمیم های که به پوشش خبری بازی ها مربوط می شود در حوزه کمیته بین المللی المپیک است. این قانون برای آزادی بیان و مطبوعات در پوشش خبری بازی ها وضع شده است.
الکان اکاد که پژوهشگر امور چین در عفو بین الملل است، طی گزارشی که عفو بین الملل منتشر کرده، نوشته است: خبرنگاران باید آنچه را می بینند، بنویسند و گزارش کنند. بازی های المپیک زمستانی چین نباید به صورت فرصتی برای آن درآید که چین جهان را فریب دهد یا به تصور آن وادارد که در آن کشور آزادی بیان و مطبوعات وجود دارد. جامعه بین الملل نیز نباید به چین اجازه دهد که شعار عوام فریبانه آزادی بیان را در مورد کشورش سر دهد و دم از آزادی بیان بزند.
به رغم آن چند هفته ای پیش از شروع بازی ها، اتحاديه خبرنگاران چین با صدور بیانیه ای خواستار برقراری آزادی بیان و برداشته شدن محدودیت هایی شدند که جامعه مطبوعاتی چین با آنها مواجه است، به این درخواست آنها بی توجهی شد.
پوشش خبری بازی های المپیک به شیوه بسته انجام می شود. این بدان معناست که خبرنگارانی که در حلقه گزارشگری قرار می گیرند، از آن حلقه خارج نمی شوند و با کسی ارتباط ندارند که خود، محدود کننده است.
به محض ورود به چین، خبرنگاران باید آزمایش کرونا بدهند و در صورت مثبت شدن آزمایش، باید بیست و یک روز در یک محیط کاملا قرنطینه باقی بمانند.
همه کسانی که در محل اقامت خبرنگاران المپیک کار می کنند، با پوشش مخصوص این کار را انجام می دهند و از سر تا پا پوشش مخصوص ضدکرونا دارند. برخی تصور می کنند که شاید این کار راهی است برای سرپوش گذاشتن بر محدودیت های دیکتاتوری چین و خفقان و مطبوعاتی که در آن کشور وجود دارد و خبرنگاران با آن مواجه هستند، حتی خبرنگاران خارجی که برای پوشش بازی های زمستانی المپیک به چین می روند.
همین شرایط ویژه کسانی هم هست که ممکن است با کسی در تماس بوده باشند که به کرونا مبتلا بوده است. یکی از سخنگویان کمیته حفاظت از خبرنگاران گفته است که خبرنگاران باید آنچه را می بینند، گزارش دهند و از خودسانسوری یا احتراز از واقعیت آنچه در حال روی دادن است، بپرهیزند.
هک شدن از موارد دیگری است که مایه نگرانی بسیاری از خبرنگاران است. به این علت است که کمیته ملی المپیک بریتانیا از سیم کارت هایی که تنها برای مدت ماندن در پکن در نظر گرفته شده اند، استفاده کرده و به خبرنگاران آن موبایل ها را داده است. کامیپوترها و دیگر وسایل هوشمند خبرنگاران بریتانیایی نیز قرار است بعد از بازگشتشان پاک شود و برای ابتلاء احتمالی به ویروس مورد بررسی قرار گیرد تا از خطر هک شدن در امان بمانند.
برخی خبرنگارانی که پیش از شروع بازی ها یا در ابتدای آنها از چین گزارش تهیه کردند، مورد انتقاد و حتی آزار و اذیت قرار گرفته اند. اما کمیته حفاظت از خبرنگاران می گوید این، روش مناسبی برای برخورد با خبرنگاران نیست و اکنون و آینده، مورد انتقاد کمیته ملی المپیک قرار خواهد گرفت.
کمیته ملی المپیک پکن گفته است که اگر خبرنگاری به غیر از خبرنگاری صرف پیرامون بازی های المپیک از مطلب یا رویداد دیگری گزارش تهیه کند، ممکن است اجازه نیابد که کارش را در پکن ادامه دهد و همه فعالیت های خبرنگاری باید در راستا و مطابق قوانین و مقررات چین باشد.
هفته گذشته ديدبان حقوق بشر یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار کرد که طی آن از ورزشکاران خواست تا از انتقاد از سوابق و کارنامه حقوق بشری چین در زمانی که در آن کشور مشغول تهیه گزارش از بازی های المپیک هستند، خودداری ورزند.
برای خبرنگاران ممکن است خودداری از تهیه گزارش پیرامون رویدادهای چین دشوار باشد، اما اگر چنین کنند، ممکن است با خطر از دست رفتن یا دست کم محدود شدن آزادی کارشان مواجه شوند.
این مقاله ابتدا از سوی Journalism.co.uk منتشر شد و بازنشر آن در آی جی نت با اجازه انجام گرفته است.
.تصویر از آنسپلش، Bryan Turner.