ماکسیمیلیانو مانزونی، خبرنگار اقلیمی، از خبرنگاران دیگر می‌خواهد که در هر زمینه‌ای که کار می‌کنند، تمرکز بر محیط زیست را در پوشش خبری خود جا بدهند. به گفته او، گزارش‌گری اقلیمی کمتر در فهرست اولویت‌های اتاق‌های خبر جا دارد، اما بیشتر از آنچه بسیاری می‌پندارند، فراگیر است.
مانزونی در نوجوانی نوشتن را آغاز کرد. او وبلاگی داشت که در آن «در مورد همه مسائل سیاسی» می‌نوشت؛ از انتخابات گرفته تا نفوذ لابی‌گران و مسائل پاراگوئه. او سپس از طریق این پلتفرم آگاهی‌دهی درباره آموزش در این کشور را آغاز کرد و مشخصاً روی این که بازیگران راست‌گرا با ممنوع ساختن کتاب‌ها و سانسور چگونه بر مدرسه‌های دولتی تاثیر گذاشته بودند تمرکز کرد.
سپس مسائل زیست‌محیطی، علاقه مانزونی را به خود جلب کرد و او در کنار وبلاگ‌نویسی، به خبرنگاری آزاد در مورد اقلیم دست زد.
مانزونی در آن هنگام به عنوان پیک برای یک موسسه حقوقی کار می‌کرد و وظیفه او، رساندن سندهای حقوقی مثل سندهای مالکیت، مجوزهای شهرداری و پرونده‌های پلیس به دفاتر دولتی بود. این گونه بود که او یاد گرفت چطور سندهای حقوقی را بخواند و چگونه به دنبال آنها بگردد و آنها را بیابد. این تجربه، او را برانگیخت که بیشتر کار خبرنگاری تحقیقی را در پیش بگیرد.
از شش سال به این طرف، مانزونی با رسانه مستقل El Surti در پاراگوئه به عنوان خبرنگار اقلیمی کار می‌کند. به تازگی، مانزونی در تحقیقی در مورد تامین مالی مزارع اوکالیپتوس در پاراگوئه از سوی اروپا که از مواد شیمیایی - زراعی مضر استفاده می‌کنند نقش داشت. در سپتامبر سال گذشته وی یکی از خبرنگارانی بود که روی گزارشی در مورد افزایش پمپ بنزین‌ها در شهر آسونسیون، پایتخت پاراگوئه کار کرده بودند.
وی امیدوار است که گزارش‌گری او در مورد اقلیم، آگاهی‌دهی حیاتی را درباره مسایل زیست‌محیطی و پیامدهای آن افزایش دهد.
من با مانزونی درباره تجربه‌اش به عنوان خبرنگار اقلیمی، نقش خبرنگاری در مبارزه با تغییرات اقلیمی و توصیه‌های او به نسل‌های آینده خبرنگاران اقلیمی گفتگو کردم. این گفتگو را در ادامه می‌خوانید.
بیشتر بخوانید: ده پرسشی که هنگام پوشش خبری سوانح طبیعی باید مطرح کنیم
آیا امروزه خبرنگارانی بیشتری باید در گزارش‌های خود روی اقلیم تمرکز کنند؟
من می‌خواهم این اندیشه را گسترش دهم که مثل جنسیت و حقوق بشر، اقلیم باید چارچوبی باشد که در طول گزارش‌گری در مورد مسائل روزانه باید روی آن کار شود. اقلیم یک موضوع نیست، بلکه در تقاطع هر چیزی قرار دارد که امروز درباره آن بحث می‌کنیم. وقتی در مورد مالیات بحث کنیم، بحث اقلیم به میان می‌آید، همانطور که هنگامی که توسعه را مطرح می‌کنیم، در مورد اقلیم بحث می‌کنیم.
در مسأله اقلیم به خبرنگاران تحقیقی بیشتری نیاز داریم، زیرا در سوخت‌های فسیلی و *سبزشویی مطالب بسیاری نهفته است که برای خبرنگاران تحقیقی به معدن طلا می‌ماند. ما به خبرنگاران بیشتری نیاز داریم که با اقلیم به شکل یک تلاش مشترک بین اتاق‌های خبر مختلف و خبرنگاران مختلف برخورد کنند.
شما سال گذشته نشست اقلیمی COP۲۷ را در شرم‌الشیخ مصر به عنوان همکار Climate Tracker پوشش دادید. این تجربه چگونه بود؟
شاید متناقض باشد، ولی دور بودن از پاراگوئه و تجربه تلاش برای پیوند دادن چیزی که در مصر مورد بحث بود با آن چه که در پاراگوئه در جریان است، گزارش‌گری مرا غنی ساخت. تهیه این گزارش به من ابزارهایی برای پیوند دادن آن چه که پنل بین دولتی در مورد تغییر اقلیم (IPCC) می‌گفت با مشکلات اقلیمی محلی ارائه کرد.
این تجربه کار در دو جهت، همچنین به من کمک کرد تا به مردم آموزش دهم که مذاکرات اقلیمی چگونه پیش می‌رود.
آی جی نت به حرفه شما چه کمکی کرده است؟
آی جی نت برای این که در نوامبر سال گذشته، کمک‌هزینه پوشش خبری نشست اقلیمی COP۲۷ را در مصر به دست آورم، نقش کلیدی داشت. کار کردن با آی جی نت برای عبور از موانع سر راه خبرنگاران اقلیمی، حیاتی است. گاهی پیش می‌آید که اصلاً گزارش اقلیمی نداریم و خبرنگاران اقلیمی در گوشه اتاق خبر رها می‌شوند.
من می‌خواهم این سقف را بشکنم و این ایده را گسترش دهم که ما به خبرنگاران اقلیمی متخصص کمتر نیاز داریم و نیازمان بیشتر به خبرنگارانی است که اقلیم را چارچوبی بدانند که در گزارش‌های روزانه در مورد مسائلی مثل حمل و نقل، مسکن، سیاست‌های بین‌المللی، اقتصاد و حتی مد و ورزش، درباره آن گزارش بدهند.
کار با آی جی نت به من کمک کرد که با خبرنگاران سنتی بیشتری تماس بگیرم و این ایده را به آنها انتقال دهم که اقلیم به نفع گزارش‌گری روزانه آنهاست. همچنین به من کمک کرد که گزارش‌های خود در نشست COP۲۷ را با مردم بیشتری همرسانی کنم، زیرا اولین خبرنگار پاراگوئه‌ای بودم که از این نشست گزارش تهیه می‌کردم.
در هفته اول در مصر در تهیه گزارش از یک مقام دولتی که نمی‌خواست درباره وی گزارش تهیه کنم، مشکل داشتم. زیرا می‌دانست که گزارش من از آنها انتقاد خواهد کرد. کار با آی جی نت به من شناخت کافی داد تا از سوی این گونه مقام‌ها، نادیده گرفته نشوم.
بیشتر بخوانید: بهترین شیوه‌های تعامل با مخاطبان درباره محیط زیست
برای نسل‌های آینده خبرنگاران اقلیمی چه توصیه‌ای دارید؟
اول از همه، زمانی که می‌خواهید ایده یک گزارش اقلیمی را با یک سردبیر سنتی در میان بگذارید، به او نگویید که این گزارش، اقلیمی است. بعد از موفقیت گزارش این را به وی بگویید، زیرا گزارش‌های اقلیمی، موفق می‌شوند: مخاطبان بسیاری هستند که اگر برچسب اقلیمی روی یک گزارش نباشد، می‌خواهند در آن سهم داشته باشد. اما برخی اوقات این برچسب، مردم را می‌راند.
فکر می‌کنم مهم است بدانیم که تغییرات اقلیمی تنها بخش فیزیکی آن نیست، بلکه سیاست‌های پیرامون آن نیز است. هر چه را که شما را به وجد می‌آورد پوشش دهید، زیرا تغییر اقلیم یک موضوع بزرگ است. می‌توانید درباره تغییر اقلیم و بهداشت، تغییر اقلیم و امنیت، و یا تغییر اقلیم و مهاجرت صحبت کنید.
درباره پرداختن به موضوعات تازه تردید نکنید. خبرنگاران اقلیمی بسیاری هستند که راه‌های رفته را باز می‌روند؛ منظورم چیزهایی مثل خرس قطبی در قطب شمالِ در حال ذوب شدن یا استفاده از طیف رنگ‌های سرخ، نارنجی و زرد در هنگام صحبت از آتش‌سوزی در جنگل‌هاست. اما موضوعات بسیار دیگری برای بررسی وجود دارد. از امتحان کردن آنها نهراسید.
عکس اصلی از ماکسیمیلیانو مانزونی
*سبزشویی: فرآیند انتقال یک تصویر نادرست یا اطلاعات و آمار گمراه کننده در مورد محصولات یک شرکت از منظر زیست‌محیطی است. به عبارتی دیگر، سبزشویی یعنی تلاش شرکت‌های تجاری که با عوام‌فریبی، ضرری را که به محیط زیست می‌رسانند، پنهان می‌کنند.
مقالات بیشتری نوشته
