پروژه‌ی Out of Eden Walk که به دست Paul Salopek پاول سالوپِک اجرا می شود، آزمایشی به عمر یک دهه در مقوله‌ی «خبرنگاری کُند» است که با هدف پوشش برخی از مهم‌ترین موضوعات روز اجرا می شود: از مهاجرت دسته‌جمعی گرفته تا ابداعات فن‌آوری آغاز هزاره کنونی.
Salopek پیشتر رئیس دفتر آفریقای شیکاگو تریبون بود. او مثل بسیاری از خبرنگاران دیگر بر موضوعات گوناگونی در سراسر آن قاره کار می کرد، از سیرالئون گرفته تا زیمبابوه و آفریقای جنوبی. او اکنون در نشریه‌ی نشنال جیوگرافیک مشغول گذراندن دوره‌ی فرصت مطالعاتی خبرنگاری است.
او اکنون به این می اندیشد که شیوه‌ی ساده سازی پیشین کار خبرنگاری وی چگونه می تواند متفاوت باشد. او چهار سال رد پای نخستین انسان‌های مهاجر را گرفته و در همان مسیر پیاده روی کرده است. او از این راه متوجه ارتباط میان موضوعات مختلف شده: ارتباطات بین مقالات مربوط به دزدی دیجیتال و مقالات علمی، یا بین مقالات زیست محیطی و جنگی.
او رویکرد خود را حرکت با سرعت پنج کیلومتر در ساعت عنوان می کند و روش خبرنگاری‌اش را با الهام از این رویکرد توضیح می دهد.
طی بحران آوارگان، تیتر خبرهایی که در این مورد نوشته می شد، مثل تعداد کسانی که در یک قایق بوده‌اند و قایق‌شان غرق شده یا مهاجرانی که قایق‌شان در خاک یونان به گل نشسته، بسیار معمول بود، که تصویری ارزشمند اما ناقص از این مهاجرت اجباری ترسیم می کرد، چون با شتاب نوشته می شد.
Aryn Baker، خبرنگار بخش آفریقای مجله‌ی تایم، می گوید: « این نوع داستان‌ها همواره پُر از عدد هستند و وجه انسانی را کم دارند.»
او همراه با Francesca Trianni که برای مجله‌ی تایم ویدیو تهیه می کند و Lynsey Addario که عکاس سرشناسی است، گردآمدند و هم‌کاری کردند تا داستان آوارگان را در اروپا حکایت کنند. آن‌ها طرحی را در این راستا آغاز کردند که Finding Home نام دارد و در راستای این طرح به انتشار متن، ویدیو و عکس در مجله‌ی تایم می پردازند، یک صفحه اینترنتی دارند و در شبکه‌های اجتماعی نیز حضور دارند. نحوه‌ی گزارشگری آن‌ها نوشتن مقالات طولانی است. آن‌ها این مقالات طولانی را طی زمان می نویسند، و مثلاً یک سال به دنبال یک موضوع خاص هستند و در مورد آن تحقیق می کنند و به مرور مطلب می نویسند تا گزارش‌شان را آماده کنند.
بیکر می گوید: «این روزها همه می خواهند به سرعت یک مقاله ۷۰۰ کلمه‌یی یا کوتاه‌تر را بخوانند، اما ما از آن‌ها می خواهیم مقاله‌های ۳۰۰۰ کلمه‌یی بخوانند. اما به عقیده‌ی من مهم است که همه، ظرافت‌ها و پیچیدگی‌های موضوع مهاجرت را به خوبی بفهمند.»
تریانی می گوید: «ما می خواهیم مردم را همراه‌مان به سفری ببریم که به تهیه‌ی گزارش‌مان منجر می شود. کاری را انجام می دهیم که شاید خبرنگاران بیست سال پیش حتی به فکرشان هم نمی رسید.»
او حساب اینستاگرام این طرح را به مانند یک دفترچه‌ی خاطرات توصیف می کند. این حساب هم اکنون بیش از ۷ هزار دنبال کننده دارد. این افراد هم داستان را دنبال می کنند و هم نظرات و افکار و گاهی دعای‌شان را با این گروه خبرنگاری در میان می گذارند.
مجموعه‌ی گزارش‌های Salopek که از سوی بنیاد نشنال جیوگرافیک در کتابی جمع شده است، قرار است به زبان‌های دیگر هم ترجمه و منتشر شود، از جمله به زبان کشورهایی که در آن‌ها راه پیمایی کرده و گزارش تهیه کرده است.
او از آغاز قصد داشت وارد شبکه‌های اجتماعی نشود، اما اثرگذاری آن‌ها و دسترسی که از راه آن‌ها می تواند به مخاطبان داشته باشد، تصمیم‌اش را تغییر داد و در نهایت منجر به آن شد که در شبکه‌های اجتماعی حضور فعالی داشته باشد واز این راه با مخاطبان ارتباط بیشتری برقرار کند.
پروژه‌هایی مثل این طرح، به منابع بسیاری نیاز دارند تا راه بیافتند، اما تریانی می گوید این طرح‌ها در نهایت ارزش منابع را دارند چون گزارشگری بلند مدت مخاطبان را به جاهایی می برد که هرگز فکرش را نمی کردند.