شیوع ویروس کرونا تاکنون بییش جان از دو میلیون و ششصد هزار تن را در سراسر جهان گرفته است. بحران تندرستی که در پی این بیماری ایجاد شده است، عمده ترین بحران قرن اخیر است و خبرنگاران با نقشی که در پوشش آن دارند، بخشی از آن هستند. این مطلب به نکاتی در این خصوص می پردازد، و به تزریق واکسن خبرنگاران.
برای یافتن مصونیت از کرونا، خبرنگاران با موانع و چالش های گوناگونی مواجهند. برخی نکات قابل توجه در این خصوص:
قانون دریافت واکسن بسته به کشور و حتی ایالت یا شهر تفاوت دارد. در آمریکا تنها چند ایالت از جمله ویرجینیا و کلرادو خبرنگاری را در میان مشاغل ضروری تلقی می کنند. کشورهایی چون زیمبابوه و حتی روسیه اما، به خبرنگاران برای تزریق واکسن اولویت داده اند. اما کشورهایی چون کانادا و کشورهای اروپایی که در ترزیق واکسن تعلل کرده اند، خبرنگاران را هم در اولویت تزریق قرار نداده اند.
واقعیت آن است که بیش از آن که شغل افراد تعیین کننده دریافت واکسن و زمان دریافت آن باشد، زندگی شخصی و وضع تندرستی شان در این راستا تعیین کننده است. بسیاری از خبرنگاران می توانند کار خود را از راه دور یا در خانه انجام دهند و از اینترنت و تلفن برای تحقیق و گفت و گو استفاده کنند، در نتیجه چندان نگران تزریق واکسن نیستند.
حوزه کاری خبرنگاران و موضوعی که پوشش می دهند، مهم است. طی سال اخیر روشن شده است که خبرنگاری کاری است که در اولویت قرار دارد و ضروری است. خبرنگاران طی سال اخیر در خیابان ها مشغول پوشش خبری اعتراضات، جنبش مدنی جان سیاه پوستان، دانش کووید-۱۹، و رهبران سیاسی بودند که سبب تفرقه و اشتباه درک و دریافت این دانش شدند، مثل روسای جمهوری وقت آمریکا و برزیل، ترامپ و بولسونارو.
برخی خبرنگاران که امکان دورکاری یا کار از منزل را دارند گفته اند که ترجیح می دهند به جای خروج از خانه یا ظاهر شدن در محیط های عمومی و تماس با مردم، در خانه کار کنند و از جمعیت فاصله بگیرند و موضوعاتی را پوشش دهند که امکان پوشش خبری آنها در شرایط دورکاری وجود دارد و بعد از تزریق واکسن از خانه خارج شوند.
اما همه خبرنگاران امکان این انتخاب را ندارند. Brittany Kriegstein بریتانی کریگستین خبرنگاری است که برای سرویس حوادث شهری نشریه نیویورک دیلی نیوز کار می کند و می گوید که امکان دورکاری یا کار از خانه را ندارد. او می گوید هر روز با مردم در تماس است و بسیاری از مواقع ضروری است که برای تهیه گزارش یا مصاحبه وارد خانه مردم شود، کسانی که در خیلی از مواقع به گفته او ماسک نزده اند. او می گوید چاره ای ندارد و طی این مدت ناگزیر با خطر ابتلا به کووید مواجه بوده است.
خانم کریگستین می گوید وقتی با کسی در مورد اتفاقی که همین چند ساعت پیش برای او افتاده مصاحبه می کنی، مثل زنی که شوهرش چند ساعت است که در خیابانی نزدیک به دنبال تیراندازی کشته شده و در شرایط روحی بحرانی قرار دارد و می گرید، دشوار بتوان از او خواست که چهره اش را با ماسک بپوشاند. او می گوید بسیار محتاط و مراقب رعایت اصول بهداشتی بوده تا به کووید مبتلا نشود، و یکی از انگشت شمار خبرنگاران نشریه اش بوده که توانسته سالم بماند.
او که چندی پیش با نامه ای از سردبیرش به لانگ آیلند، منطقه ای کم جمعیت تر در نیویورک و جایی که والدینش زندگی می کنند، رفت، می گوید که نامه سردبیرش مبنی بر آن که به کار او نیاز مبرم وجود دارد و او ناگزیر است با مردم در تماس دائم باشد، به او کمک کرد که بتواند واکسن دریافت کند. او همکارانش را که در شرایط کاری مشابه او هستند ترغیب کرده است که اقدام مشابهی برای تزریق واکسن بکنند تا بتوانند واکسن را دریافت کنند.
خبرنگاران مستقل (آزاد) اما، در شرایط دشوارتری از نظر محافظت و مصونیت هستند و در اغلب موارد بیمه ندارند، به این دلیل که معمولا از کارفرمایشان نمی توانند بیمه دریافت کنند (چون کارمند تمام وقت نیستند.) از این روست که از کمترین میزان محافظت و مصونیت برخوردارند و باید به نیازهای روحی، جسمی، و مصونیت آنها توجه ویژه ای بشود.
Carly Stern کارلی استرن، خبرنگار مستقل ساکن سانفرانسیسکو، می گوید خبرنگاران مستقل از همه گروه های دیگر خبرنگاران آسیب پذیرترند و توجه به نیازهای آنها و حساسیت هایشان از اهمیت بسیاری برخوردار است.
تصویر اصلی از آنسپلش، با مجوز Ivan Diaz.
مقالات بیشتری نوشته
