دادهها درباره اعضای جامعه الجیبیتیکیوپلاس گاه کمیاب و متناقضند و یا از نظر روششناختی، دقت کمتری نسبت به دادههایی داشته دارند که خبرنگاران عموماً به آنها استناد میکنند. اما در پایان کار، تهیه گزارشهای خوبِ داده-محور از جامعه الجیبیتیکیوپلاس، تفاوت با تهیه گزارشهای خوبِ داده-محور از هر موضوع دیگری ندارد. در کنار فهرستی از نکات پیرامون چگونگی گردآوری این دادهها، ما -- کای پترین Kae Petrin و جاسمین میتانی Jasmine Mithani -- میخواهیم دیدگاههای خود را درباره مسائل اخلاقی و مفهومی که با آنها مواجه شدهایم و طرز استفاده از این بینشها در گزارشهای دقیق و دادهمحور، با شما در میان بگذاریم.
آنچه را درباره تهیه پیشنهاد گزارش و شکلدهی گزارش پیرامون دادههای مربوط به جامعه الجیبیتیکیوپلاس آموختهایم، در ادامه این مطلب برایتان شرح میدهیم.
بیشتر بخوانید: گنجاندن دیدگاههای جنسیتی در گزارشهای انتخاباتی
شناخت و خودشناسی
عموماً چند نوع داده وجود دارد: دادههایی که خود افراد گزارش میدهند، دادههای گزارششده از بیرون و تفسیرهای بیرونی از دادههای گزارششده از سوی خود افراد. وقتی صحبت از جوامع الجیبیتیکیوپلاس باشد، هر کدام از این دادهها، مزیتها و مشکلات خود را دارد. برای مثال، اگر بخوانید از مطالعات پژوهشی درباره «پشیمانی از تغییر جنسیت» در افراد ترنس آگاه باشید، باید دریابید که آیا یک تحقیق خاص، احساسات یا پشیمانی را که خود افراد گزارش دادهاند اندازهگیری کرده است؟ یا این که تعداد افرادی را که هورموندرمانی را متوقف کردهاند اندازهگیری کرده و درباره علت این کار آنها گمانهزنی کرده است؟
این اطلاعات شاید نسبت به گزارشهای خود افراد، ملاک محکمتری باشد، اما درعین حال ممکن است به تجربیات شخصی، معنی نادرستی بدهد. مطالعاتی که برای انجام آنها از مصاحبهشوندگان پرسیده میشود که چرا مصرف داروهای تثبیت جنسیت را متوقف کردهاند، نشان دادهاند که دلایل زیاد بسیاری -- جدا از پشیمانی-- برای قطع داورهایشان داشتهاند.
تضادهای تعریفی مشابه، مدت بسیاری است که رایج بودهاند؛ مثل مطالعاتی که درباره مردانی انجام شده که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند، اما خود را دگرجنسگرا معرفی میکنند، و مطالعاتی درباره گروههای دیگر جامعه الجیبیتیکیوپلاس.
مانند هر گزارش دادهمحور دیگر، مهم است مخاطبان را از وجود محدودیتها و تفاوتهای ظریف، آگاه کنید. گزارشهای پلیس -- که کاملاً غیرشخصی هستند، اما گاهی شامل روایتهای خود افراد به مأموران پلیس هم هست -- همواره جرائم ناشی از نفرتِ مربوط به جنسیت و سایر جرایم مرتبط با جامعه الجیبیتیکیوپلاس را کمتر از آمار واقعی گزارش داده است. این کار تا حدی به این دلیل انجام شده است که پلیس در اغلب مواقع افراد ترنس را به رسمیت نمیشناسد. به همینگونه، در بسیاری از موارد، شاید نام و مشخصات افرادی که در گزارش به آنها اشاره میشود، نام یا مشخصات جنسیتی منقضیشده آنها باشد (نام و مشخصاتی که پیش از تغییر جنسیت داشتهاند.) این امر میتواند شناسایی افراد ترنس را در جریان انتشار اخبار فوری، دشوارتر کند. سر زدن به بانکهای اطلاعاتی ناشناس و بررسی راستیسنجی جنسیت افراد، کار مشکلی است.
نه رفتار مستقیماً حاکی از هویت است و نه هويت مستقیماً حاکی از رفتار
دادهها میتوانند راهی برای مبارزه با کلیشهها پیرامون زندگی دگرباشان جنسی باشند. برای مثال، با وجود آن که کلیسای کاتولیک، از بنیاد، فعالیتهای همجنسگرایانه را گناه میداند، اما شماری از اعضای جامعه کوییر، خود را کاتولیک معرفی میکنند. رفتار شاخص ضعیفی برای حدس زدن هویت جنسیتی افراد جامعه الجیبیتیکیوپلاس است. اداره سرشماری ایالات متحده، بارها تلاشهای خود را برای گردآوری اطلاعاتِ زوجهای همجنسگرا اصلاح کرده است. اما با وجود بهبود روشها، اطلاعات سرشماری مبتنی بر تاریخ، به عنوان اعضای جوامع کوییر، تنها زوجهای همجنسگرایی را شمرده که با هم زندگی میکنند. یعنی احتمالاً، زوجهای کوییرِ کمدرآمد که احتمال زندگی مشترک آنها کمتر است حساب نشدهاند و افراد دوجنسگرا و ترنس که با کسی دیگر و یا با جنسیت رسمی دیگر زندگی میکنند، مشمول این آمار نبودهاند. نتیجه، نه آمار واقعی افراد جامعه الجیبیتیکیوپلاس، بلکه آمار یک زیرگروه آن است که رفتار مشخصی دارد. هنگام تهیه گزارش، به این بیاندیشید که کدام رفتارها را میتوان جامعه گستردهتری تعمیم داد و کدام را نه. مهم است که هنگام تهیه گزارش به این موضوع فکر کنید.
بیشتر بخوانید: ۸ راه کاهش تبعیض جنسیتی در گزارشهای هوش مصنوعی مولد
احساسگرایی و عملگرایی در نظرسنجی
در بسیاری از نظرسنجیها پیرامون اعضای جوامع الجیبیتیکیوپلاس، پرسیده میشود که قوانین مشخصی که نظرسنجی بر آنها تمرکز دارد، چگونه بر زندگی آنها تأثیر گذاشته است. جواب معمولاً این است که یک قانون خاص، ترس آنها را از تبعیض افزایش داده و شمار کمتری از کسانی که از آنها نظرسنجی میشود، خواهند گفت که تبعیض را تجربه کردهاند. اثرات هراسآور قوانین، بخش ضروری پوشش خبری است، چون این قوانین محدودیتهایی برای زندگی شهروندان عضو جوامع کوییر ایجاد میکنند. جدا از آن، معمولاً یکی از تأثیرات تعمدی این قوانین، این نیست که افراد را بازداشت و یا متهم کند، بلکه هدف، ترساندن آنهاست که به پنهان کردن هویتشان میانجامد. اما تمرکز بیش از حد گزارش بر امنیت عاطفی میتواند به دیدی نادرست از آنچه که واقعاً رخ میدهد منجر شود. وقتی برایتان میسر است، بکوشید از نظرسنجیهایی گزارش تهیه کنید که احساسات و تجربیاتی را دربردارند که خود افراد کوییر نقل کردهاند.
مراقب تفاوت میان این دو نوع عبارت باشید: «من بهعلت قوانین ضد الجیبیتیکیوپلاس، در فکر رفتن نقل مکان هستم» در برابر«من بهعلت وجود قوانین ضد الجیبیتیکیوپلاس، نقل مکان کردم»؛ و یا دو نوع عبارت دیگر مثل «من از تحت آزار قرار گرفتن میترسم» در برابر«من آزار دیدهام.» برای نتیجهگیری سریع در نظرسنجی یا گزارشتان، از بررسی اجرا، نتایج و پیامدهای این نوع قوانین چشمپوشی نکنید. سپری کردن مدتی برای تحقیق درباره موارد اجرا -- و یا عدم اجرای -- این قوانین و سیاستهای جدید میتواند منشاء گزارشهای مهمی باشد.
هنگام تهیه گزارش از نظرسنجی پیرامون افراد جامعه الجیبیتیکیوپلاس، نقادانه بیاندیشید
افکار عمومی، تعیینکننده کرامت و یا حقوق بشری نیست.
از لحاظ تاریخی، عموم مردم میخواهند حقوق گروههای اقلیت را از آنها بگیرند -- به تمایل به کارآموزی آمریکاییهای ژاپنیتبار در جریان جنگ دوم جهانی نگاه کنید -- و با گسترش حقوق ستمدیدگان مخالفند. سعی کنید این سابقه را با صراحت صریح وارد گزارشتان کنید.
آنچه که افراد سیسجندر (افرادی که هویت جنسیتی آنها با آنچه در زمان تولد در شناسنامهشان ثبت شده، یکی است) و یا افراد دگرجنسگرا درباره جامعه الجیبیتیکیوپلاس فکر میکنند مهم است، چون آنها هستند که برای در نظر گرفته شدن حقوق اقلیتهای جنسیتی تلاش میکنند. اما محبوبیت یک دیدگاه خاص، به این معنی نیست که علم، شواهد و قرائن، یا اصول حقوق بشر و حقوق مدنی هم آن را تأیید میکنند.
تهیه این نوع گزارش را مثل تهیه گزارش از تغییرات اقلیمی بدانید. این فکر کنید که اتاقهای خبر باید چگونه تغییر اقلیم را پوشش دهند؛ بهعنوان مثال: تغییر اقلیم وجود دارد و باید پوشش داده شود، مهم نیست که چه تعداد مردم هنوز هم در نظرسنجیها میگویند که آن را باور ندارند.
شکلدهی به گزارش و تولید متن
برخی اوقات، وجود دادهها نباید تیتر یک گزارش باشد. به جای آن، از دادهها برای تعیین مسیر گزارش استفاده کنید: به عنوان نقطه آغاز برای طرح سؤالهای عمیقتر درباره یک ترند و یا منبعی برای ایده گزارش. از آن اطلاعات به عنوان یک شاهد استفاده کنید که گزارشتان را تأیید میکند. در گزارشتان، علاوه بر متخصصان و کارشناسان، با کسانی که تجربیات زیسته دارند هم صحبت کنید. از این فرصت برای گزارشگری و توضیح محدودیتهای اطلاعاتی که با منبع و روند تولید همراه است برای مخاطبان استفاده کنید. این امر، اطلاعات خوانندگان را افزایش میدهد و به شکلگیری گزارشهایی با کیفیت بالاتر کمک میکند. گاهی هم شاید بهتر باشد که از یافتههای مهم دادهها به عنوان بخشی از یک تیتر استفاده کنید. اما دادههای مربوط به جوامع الجیبیتیکیوپلاس معمولاً نیازمند زمینه بیشتری است. منطقیتر خواهد بود که اطلاعات را در یک پاراگراف تکمیلی یا یک بخش دیگر، یعنی جایی که مطمئن باشید اطلاعات به گونه نادرست تفسیر نمیشود، جای بدهید. وقتی در گزارشی به یک نمونه استناد میشود، به اطلاعات مربوط به آن باید در تمام گزارش به گونهای یکسان اشاره شود. این موضوع را فعالانه به تیترنویسهای اتاق خبرتان گوشزد کنید و به انتشار دادهها هم اشاره کنید. اگر ممکن است، تیمی را که با تمرکز بر بازخورد مخاطبان کار میکنند هم در جریان بگذارید تا اطمینان یابید که پیام شما در همه پلتفرمها همسان است.
در نبود اطلاعات خوب، درباره آن بنویسید
آیا هنگام جستجو برای یافتن اطلاعات دقیق به مانع برخوردهاید؟ آیا سؤال بسیار مهمی دارید که بهعلت عدم گردآوری اطلاعات جمعیتشناختی، نمیتوان به آن پاسخ داد؟ این نباید بنبستی برای تهیه گزارش شما باشد. بکوشید درباره اثرات نبودن این اطلاعات بنویسید.
دادهها زندگی ما را به جریان درمیآورد و اگر وجود نداشته باشد، تنها خبرنگاران نیستند که نبود آن را احساس خواهند کرد. اطلاعات جمعیتشناختی بهطور خاص برای تخصیص منابع و حمایت مالی بهکار میرود. فقدان اطلاعات کمّی، در مقیاس بزرگ، احتمالاً پیامدهایی منفی را برای طیفی از محققان عرصه سلامت، دانشمندان، سازمانهای غیرانتفاعی و قانونگذاران به وجود خواهد آورد.
اعتماد افراد جوامع الجیبیتیکیوپلاس، دستکم تا اندازهای، نسبت به شیوههای گردآوری اطلاعات کمتر شده است. از این رو، حتی در زمانی که تلاشهایی برای جمعآوری اطلاعاتِ بیشتر و بهتر در حال انجام است، گزارشهای بیشتری درباره فقدان یا سوءاستفاده از اطلاعات وجود دارد. (برای مثال، شرکتهای فنآوری آموزشی به علت علامت زدن عبارات مربوط به جوامع الجیبیتیکیوپلاس و برملا کردن هویت جنسیتی دانشآموزان، مورد انتقاد قرار گرفتهاند.) درست به همین دلایل، وقتی اطلاعات خوبی به دست میآوریم، اتاقهای خبر باید درمورد انتشار اطلاعات و سیاستهای انتشار این اطلاعات بیشتر فکر کنند.
منابعی برای ایجاد روشهای عملی گزارش از دادههای جوامع الجیبیتیکیوپلاس
میخواهید مسائلی را که در این مطلب به آنها اشاره کردهایم، هنگام تهیه گزارش بشناسید و حل کنید؟ کتابQueer Data (دادههای کوییر)، نوشته Kevin Guyan (کوین گویان)، یک نمای کلی و مفهوم مفید از برخی از این معضلات ارائه میدهد. کتاب دیگری به نام LGBTQ+ Stats (آمارهای الجیبیتیکیوپلاس) یک دید کلی و جامع درباره این دارد که کدام اطلاعات وجود دارد و کدام اطلاعات موجود نیست، و به چه علت. Urban Institute (انستیتو اوربان) هم در زمینه اطلاعات کاربردی درباره جنسیت، یک رهنمود گسترده به نام «آزار نرسانید» منتشر کرده است. کای و جاسمین درباره بصریسازی اطلاعات ناموجود و یا اطلاعات بد، و این که چرا گزارشها درباره نبود اطلاعات مهماند، مقالات جداگانهای نوشتهاند. گروهی برای گفتگوی آنلاین در اپلیکیشن Slack (سلک) که News Nerdery Slack نام دارد هم همیشه فعال است؛ سؤالات خود را در کانال helpme# پُست کنید (و اگر خواستید، کای و جاسمین را پینگ کنید تا نظر خود را بگویند.) انجمن خبرنگاران ترنس هم برای خبرنگاران همه هویتهای جنسیتی، یک حساب Slack (سلک) دارد و خبرنگاران و سردبیران عرصه دادهنگاری که در آن عضویت دارند، میتوانند نظرات خود را آنجا ارائه کنند.
تصویر از آنسپلش، عکاس: Ruan Richard Rodrigues
این مطلب نخست در نشریه Source منتشر شده بود و با اجازه گردانندگان آن نشریه، در آی جی نت انتشار مییابد.