به نظر می رسد این روزها بیش از هر زمان دیگری آزادی بیان در معرض خطر است و روزنامهی واشنگتن پست در سلسله نشستی به نام Free to State به بررسی این موضوع پرداخته است.
Ruth Marcus که ستون نویس روزنامهی واشنگتن پست است، نخستین میزگرد را پیرامون اوضاع و شرایط امروز آزادی بیان اداره کرد. او دو موضوع را مطرح کرد: یکی اینکه آیا حذف بیان نفرت آلود سانسور است؟ و دیگر این که آیا فن آوری و شبکههای اجتماعی امروزی همان آزادی بیانی را فراهم می آورند که بنیانگذاران آمریکا می خواستند و در نظر داشتند؟
خانم مارکوس پرسشهایی را پیرامون انواع گوناگون اعتراض در جامعهی امروزی امریکا مطرح کرد، از جمله از راه تجمع در خیابان و ابزار نظر در میادین ورزشی واز شرکت کنندگان در میزگرد پیرامون تحلیل این موارد پرسید.
سوزان هرمن، مدیر نهاد American Civil Liberties Union یا اتحادیهی آزادیهای آمریکایی، راه حلی ارائه داد: به جای سانسور کردن، گفتوگو کنید. او گفت: «باید در مورد ارزشهای مشترک و عقاید یکدیگر گفتوگو کنید، چون ما باید بیاموزیم که به اصول بنیادین مشترکمان و به اختلاف عقایدمان احترام بگذاریم، از اندیشههای هم نهراسیم، و با هم بحث و گفتوگو کنیم. »
جسی پانوچیو، معاون جانشین دادستان کل امریکا، گفت که احتمال ایجاد خشونت در اثر آزادی بیان، مثل سخنرانی گروههای نفرت آلود در دانشگاهها، نمی تواند بهانهی برای سانسور یا محدود کردن آزادی بیان باشد.
این، عقیدهی بود که سوزن نوسل، مدیر کل نهادی به نام PEN America نیز با آن موافق بود.
نخستین میزگرد به نتیجهی کلی رسید: جریان آزاد و سیال ارتباط، ایجاد جامعهی قویتر را ممکن می کند.
در میزگردی دیگر، الهه ایزدی که نویسندهی صفحهی فرهنگی واشنگتن پست است، با یک کمدین مطرح آمریکایی گفتوگو کرد که پیرامون مسئولیت اجتماعی این روزهای خود توضیح داد و گفت که این مسئولیت آن است که حضور داشته باشیم و اهمیت بدهیم. و مانع از آن بشویم که چهرههای خاص دیگران را به مسیری غلط هدایت کنند.
تصاویر از واشنگتن پست، انتشار تصاویر با اجازهی Rayna Rossitto.