بازار ایده و اندیشه، و نه نقدینگی، منجی رسانه‌هاست

نوشته James Breiner
Jan 21, 2019 در تداوم فعالیت رسانه ای
Money

با آن‌که پول یکی از راه‌های جلب و حفظ اعتماد است و معیارهای فراوانی برای سنجش آن وجود دارد، و در بسیاری موارد معیار مناسبی برای سنجش تلقی می شود، در فضای رسانه‌ای چنین قابلیتی ندارد و لزوما نشانه‌ی اعتماد متقابل نیست.

تحقیقات گوناگونی نشان داده که اعتقاد به پول به عنوان بهترین معیار و ملاک سنجش ارزش‌ها در جامعه‌ی جهانی مدرن امروز، تاثیری است که بازارهای جهانی بر افکار عمومی می گذارند، اما در مورد رسانه‌ها دقیق نیست. این تحقیقات حاکی از آن است که عموم مردم بیش از اندازه به بازارهای جهانی و شاخص‌های اقتصادی اعتماد کرده اند و این امر، سبب شده تا اطلاعات غیردقیق، جعلی، یا حتی کذب، اخبار سرگرم کننده، گزارش‌هایی که برانگیخته از احساس‌اند، و حتی شایعات، جایگاه ویژه‌‌ای در انعکاس اخبار و تحولات بازارهای جهانی بیابند و این همه، البته دستاورد تبلیغات بازرگانی و هزینه‌ای که برای آن‌ها می شود هم هست.

نظرسنجی که موسسه‌ی رویترز از دویست مدیررسانه‌ای، سردبیر، و فعالان پیشروی مطبوعاتی و دیجیتال از بیست و نه کشور جهان کرد، نشان می دهد که امسال، تعداد بیشتری از ناشران مطبوعات از شبکه‌های اجتماعی چون فیس‌‌بوک که الگوریتم‌های نادرست‌شان سبب اطلاع رسانی نامناسب شده و پیش‌بینی‌های غیردقیقی به همراه آورده است، دوری خواهند کرد و هزینه‌ی کم‌تری به تبلیغات در این نوع شبکه‌ها اختصاص خواهند داد.

عدم کمک رسانی نهادهای خیریه

آن‌چه تجارب گذشته‌ی فعالیت در دنیای نشر و رسانه نشان داده، از آن حکایت دارد که شرکت‌های بزرگ و سرمایه گذاران عمده، علاقه‌ی چندانی به امور خیریه یا کمک مالی به مطبوعات و رسانه‌‌ها ندارند. همان‌طور که بسیاری از صاحبان تجارت به شیوه‌ای غیرصریح می گویند، بازار سرمایه وجدان یا مهربانی ندارد.

بازار سرمایه دنیای خبرنگاری را نجات نمی دهد

بسیاری از ارگان‌‌های خبری که توانسته‌اند بیش‌ترین موفقیت را در رویارویی با چالش‌های فضای مجازی کسب کنند، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین سرمایه‌ی خود را اعتبار حرفه‌ای‌شان تلقی می کنند و تلاش‌شان را بر کسب درآمد از خوانندگان و مخاطبان متمرکز کرده اند.

گزارش‌ها و تحقیقات اخیر نشان داده که راهبرد تمرکز و تکیه بر جلب مخاطب بیش‌تر، حفظ مخاطبان، و کوشش برای کسب درآمد از راه نگه داشتن مخاطبان در دراز مدت، در سطح بین‌المللی کارآمد و موثر است، چنانکه برای رسانه‌‌ها و نشریات گوناگونی بوده است، از جمله برای نیویورک تایمز، واشنگتن پست، گاردین، و نشریات عمده‌ی هلند، مالزی، و تایوان.

ناشران به مرور دریافته اند که خبرنگاری و اطلاعات عمومی دو پدیده‌ای اند که اقتصاددانان به عنوان خیر عمومی می شناسند و در میان مواردی هستند که از آن‌جا که منفعتی دربرندارد، برای سرمایه گذاری و کمک مالی در نظر گرفته نمی شود.
 

راستی آزمایی
 

یکی از پاسخ‌های جامعه‌ی خبرنگاری به بحران اعتبار ایجاد شبکه‌ی بین‌المللی راستی آزمایی بوده که شصت و یک نهاد رسانه‌ای جهان با اصول آن موافقت کرده اند و به آن‌ها تعهد سپرده اند. از جمله‌ی این اصول بی‌طرفی و شفافیت در خبرنگاری است. این شیوه، به نیاز بازار رسانه پاسخ می دهد، که بازار ایده‌ها و اندیشه‌هاست.


 

تصویر اصلی از آنسپلش، با مجوز NeONBRAND