اسنپ‌چت به طور فزاینده‌ی تبدیل به جایی شده که مخاطبان جوان خبرهای روزانه‌ی خود را می گیرند. در آوریل ۲۰۱۶ کاربران این اپلیکیشن روزانه بیش از ده میلیارد ویدیو تماشا کردند. به مرور که تعداد بیشتری از مردم به این اپلیکیشن می پیوندند و بخش‌هایی از زندگی روزانه‌شان را با دنیا به اشتراک می گذارند، این رقم، رو به افزایش می گذارد.
توجه داشته باشید که اسنپ‌چت تنها یک اپلیکیشن جالبی برای نوجوانانی نیست که ویدیوهایی از خودشان به اشتراک می گذارند. این اپلیکیشن جای مناسبی برای نهادهای خبری و خبرنگاران نیز است تا با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنند. نشریه‌ی نیویورکر، مرتب طرح روی جلد خود را به شکلی مبتکرانه طراحی می کند.
John Sweeney در بی بی سی کاربران این رسانه را از راه اسنپ‌چت با بحران آوارگان آشنا می کند و Ayman Oghanna همزمان با غلبه‌ی نیروهای عراقی بر موصل، از آن شهر گزارش‌هایی از راه اسنپ‌چت تهیه و منتشر کرد.
Yusuf Omar که از خبرنگاران هندوستان تایمز است، در هند با استفاده از فیلترهای اسنپ‌چت، گفت‌وگوهایی با قربانیان تجاوز جنسی انجام داد. استفاده از این فیلترها به ناشناس ماندن قربانیان تجاوز کمک کرد و آنها توانستند بدون فاش شدن هویت‌شان با این خبرنگار گفتگو کنند.
Hochkant که در آلمانی یعنی عمودی، یک طرح جدید از اسنپ‌چت است که نوجوانان را هدف می گیرد. این طرح را RBB ابداع کرده که یک شبکه‌ی خبررسانی آلمانی است. این طرح با در نظر گرفتن این واقعیت اجرا شده که بسیاری از جوان‌ترها این روزها تلویزیون تماشا نمی کنند تا از آن راه از اخبار آگاه شوند. هر روز صبح، این شبکه‌ی آلمانی، از طریق اسنپ‌چت یک گزارش ویژه‌ی تلویزیونی در مورد اخبار روز تهیه می کند که طی آن چهار یا پنج خبر مهم روز را با سه مجری تلویزیونی ارائه می کند که یکی از آنها Eva Schulz ایوه شولتز است. شولتز در مورد شغلش می گوید: «دوست دارم در داستان‌گویی دستی داشته باشم. قبل از این‌که به این شبکه بپیوندم، این کار را انجام می دادم، و به نظرم کار هیجان انگیزی‌است.»
با آن که به احتمال زیاد عمده‌ی مخاطبان او در آلمان زندگی می کنند، (که فهمیدن آن با توجه به توانایی‌های تشخیص جغرافیایی اسنپ‌چت مشکل است)، او اغلب از کشورهایی چون اتریش و آمریکا گزارش‌های اسنپ‌چت تهیه می کند، کاری که طی چند هفته‌ی پایانی رقابت‌های ریاست جمهوری آمریکا هم انجام داد. اما نزدیکی جغرافیایی به مخاطبانش، مشکلی برای Hochkant ایجاد نمی کند.
او می گوید: «از همان ابتدا، ما فکر کردیم بهتر است این روزها به جوانان نزدیک شویم، و برای رسیدن به این هدف، باید به شکلی شخصی این کار را انجام دهیم. چندی پیش، یکی از مخاطبان‌مان یکی از مجریان برنامه را در گفت‌وگو با یک نشریه‌ی محلی آلمانی مثل برادر بزرگترش خواند. شولتز می گوید:«اگر به نظر مخاطبان‌مان مثل خواهر و برادر بزرگتر می رسیم و نه پدر و مادرشان یا یک مجری عجیب و غریب تلویزیونی، خیلی خوب است.»
بسیاری از نهادهای خبری تلاش کرده‌اند لحنی داشته باشند که کم‌تر رسمی است، به ویژه در شبکه‌های اجتماعی. NowThis News این فرصت را برای ارائه اطلاعات به شیوه‌ی دیدنی تر، اجتماعی‌تر و غیررسمی تر، چند سال پیش مغتنم یافت. وقتی اسنپ‌چت در سال ۲۰۱۳ ویژگی داستان‌گویی خود را منتشر کرد، NowThis News تازه در هفته‌ی اول کار خود بود، در حالی‌که اکنونی یکی از ۲۲ ناشر Snapchat Discover است.
اما توجه به نکاتی که در به کارگیری داستان‌گویی اسنپ چت کارآمد هستند می تواند پیچیده باشد، چون این اپلیکیشن آماری از بازدیدکنندگان و مخاطبان ارائه نمی دهد.
Sarah Frank سارا فرانک که مدیر تولید NowThis News است، می گوید: «بحث‌های فراوانی میان نهادهای رسانه‌ای که برای خبررسانی از اسنپ‌چت استفاده می کنند، در گرفته است.
NowThis News از دو کانال مختلف استفاده می کند: تریبون عادی داستان گویی اسنپ‌چت برای نگاهی به پشت صحنه‌ی اخبار، و یک کانال به نام Discover که آمار بیشتری را ارائه می دهد.»
بیشتر نهادهای خبری از داستان‌های اسنپ‌چت استفاده می کنند و باید به شکل دستی (غیراتوماتیک)، خودشان به آمارگیری و ارزیابی مخاطبان بپردازند. آنها همچنین می توانند تعداد کسانی را که به اسنپ‌های آنها پاسخ می دهند، بسنجند. شولتز می گوید بعد از آن که داستانی در مورد فشار روانی بر دانشجویان منتشر کرد، تعداد زیادی اسنپ دریافت کرد که در آنها مخاطبان توضیح داده بودند که چگونه با فشار روانی مقابله می کنند.
او می افزاید: «به نظر من این بسیار جالب و قابل توجه است، چون نشان می دهد که ما هم با معیارها و آمار، و هم با فرایند داستان‌گویی‌مان باید ابتکارِ عمل به خرج دهیم. اما وقتی آمار دقیقی در دست‌مان نیست، چطور می توانیم میزان موفقیت‌مان در اسنپ‌چت را تخمین بزنیم؟»
بعد از دو سال گردآوری داده در اسنپ‌چت، فرانک ایده‌ی روشن‌تری در این مورد دارد. او می گوید: «در جستجوی داستان‌هایی هستیم که مردم را به واکنش به شکل خاصی وادارد، تا احساساتی شوند و آن را برای دوستان‌شان هم بفرستند.»
با این‌حال، او به اهمیت حقیقت‌یابی و اطمینان یافتن از قابل اتکا بودن و دقیق بودن منابع خبری را پیش از پست کردن داستان اشاره می کند و می گوید: «این کار لازم است، چون به محض پست کردن داستانی، یک، ده، یا صد هزار نفر ممکن است آن را ببینند.»
خبرنگاران Hochkant با متن کار می کنند، مگر وقتی که در صحنه‌ی گزارش هستند، و این کار را به دلیل نیاز به عمل کردن طبق فرایند کنترل انجام می دهند، که لازمه‌ی کار خبرنگاری دیداری- شنیداری است. با آن که عده‌ی ممکن است فکر کنند که نیاز اسنپ‌چت به نظم و حس مسئولیت‌پذیری بیشتر پدیده‌ی تازه‌ی در خبرنگاری است، فرانک از نمونه‌ی از خبرنگاری سنتی، که پخش برنامه‌های زنده‌ی تلویزیون است، به عنوان مثال استفاده می کند.
او می گوید: «به نظر من مردم این دو را معادل نمی بینند، چون بسیاری از آنچه را که در اسنپ‌چت می بینید، دقیق و شسته و رفته نیست و با عجله انجام شده یا بر اساس زندگی و تحولات روزمره‌ی زندگی شخصیت‌های معروف اجتماع است. و این هم اشکالی ندارد، چون اسنپ‌چت به اندازه‌ی کافی و برای همه نوع داستان، جا و ظرفیت دارد.»
پوشش خبری NowThis از انتخابات آمریکا بسیار موفق بود و منجر به ایجاد کانالی شد که تنها به پوشش خبری رویدادهای بعد از انتخابات اختصاص دارد.
اما توضیح دادن مفصل و دقیق موضوعات پیچیده، ممکن است به دلیل نوع طراحی این تریبون، مشکل ساز باشد، چون هر کدام از اسنپ‌ها۱۰ ثانیه است. شولتز می گوید یادگرفته که «بحث هایش را جمع و جور کند، در هر اسنپ از تنها یک ایده یا فکر صحبت کند و بعد از آن داستانی بسازد.»
و گاهی، انجام این کار برایش با تقلا همراه است. او می گوید: «چطور می شود TTIP یا پیمان تجارت و سرمایه‌گذاری بین آتلانیک را از راه اسنپ‌چت توضیح داد؟ کار مشکلی است.»
تصویر اصلی از فلیکر، با مجوز Global Panorama
انتشار تصویر دوم با اجازه حساب اسنپ چت Hochkant.