اودری لبل مدتی پیش کار تمام وقت را در اتاق خبر رها کرد و خبرنگار آزاد شد. با آنکه می دانست این انتخاب چالشهای زیادی به همراه دارد، می خواست فرصت و آزادی بیشتری برای تمرکز بر موضوعاتی داشته باشد که برایش جالباند. او دریافت که کار به عنوان خبرنگار مستقل به اندازهای که تصور می کرد منزوی کننده نیست و رقابت فشرده به همراه ندارد.
وقتی در جستجوی فضای مشترکی برای کار بود، با گروهی از خبرنگاران مستقل دیگر آشنا شد که ارزشها و تصورات شبیهی به او داشتند و گروهی را به نام Journalopes (ژورنالوپ) یا زنان خبرنگار فعال کردند که جدا از کار خبرنگاری، در زمینههای حقوق بشر و حقوق زنان هم فعالاند. لبل می گوید اعضای این گروه خواهرانه به هم کمک می کنند و از هم حمایت می کنند.
این گروه طی دو سال اخیر به شش نفر تعمیم یافته است و با وجود آنکه دو نفر از این شش خبرنگار اکنون ساکن ترکیه و آلمان هستند، از راه شبکههای اجتماعی (فیس بوک، واتس اپ، و اسکایپ) ارتباط خود را با هم حفظ کرده اند.
خانم لبل می گوید بین اعضای گروه به ندرت رقابت ایجاد می شود، و اگر اختلاف عقیدهای بروز کند، با گفتوگو حل می شود.
او می افزاید که این گروه بعد از دو سال به عنوان یک گروه فمینیست که به موضوعات زنان علاقمند است، دیده می شود.
اعضای این گروه یکدیگر را در چالشها و مشکلات کاری یاری می دهند و موفقیتهای یکدیگر را جشن می گیرند و در سفرهای کاری، از یکدیگر حمایت می کنند.
وقتی این گروه از زنان خبرنگار کار خود را آغاز کردند، اعضای آن به وضوح می دانستند که می خواهند همکار باشند و نه دوست، اما وقتی تحربهی بیشتری یافتند، به این نتیجه رسیدند که پیشینهی مشترک کاریشان آنها را به هم نزدیکتر کرد و مثل اعضای یک خانواده شدند. آنها ماهی یک بار از راه اسکایپ با هم در تماسند و در جریان کار و تحولات زندگی حرفهای هم قرار می گیرند.
لبل می گوید: «مثل هر نوع گروه یا اتاق خبر دیگری، اصطکاک میان اعضا گه گاه ایجاد می شود، اما ما می دانیم چگونه با آنها کنار بیاییم. همه دریافتهایم که هدفمان از عضویت در ژورنالوپ چیست و با هم بودنمان، قوتی واقعی به ما می بخشد.
تصویر اصلی از Unsplash، با مجوز Mimi Thian.