نوشته استیو باتری
خبرنگاران و سردبیران در پرورش ایده برای مطلب شریک هم هستند. خبرنگاران باید پیشنهادهای بافکر و مشروحی را به سردبیران ارائه کنند و توقع نداشته باشند که سردبیران هر پیشنهاد نیمپختهای را بپذیرند. سردبیران باید به خبرنگاران برای پرورش، تمرکز بر مطالب و تحویل آنها کمک کنند. مطالب پرریسک، به خصوص پروژههای بلندمدت، ممکن است نیاز به گزارش و نگارش زیادی داشته باشند تا بشود تصمیم گرفت که اصلا باید مطلب را دنبال کرد و چگونه. بسیاری از نکات عرضه شده در اینجا شامل تقریبا هر نوع مطلب غیرروزانه معمولی میشود. در حالتی که مطلبی سریع برای یکشنبه آینده پیشنهاد میکنید مقیاس فرق میکند تا این که مطلبی اساسی و بزرگ با چند هفته کار یا پروژهای اساسی با چند ماه کار پیشنهاد کنید. اما اصول یکسان است: پیش از این که خبرنگاران و دبیران وقت زیاد، جا و پول برای یک مطلب صرف کنند، باید ایده را پرورش بدهید.
توصیه به سردبیران
سریع واکنش نشان بدهید. خبرنگاران باید جوابی سریع به پیشنهاد مطلب بشنوند. سکوت واکنشی غیرقابل قبول و غیر حرفهای به پیشنهاد یک خبرنگار است. پیشنهاد را فورا تصدیق کنید حتا اگر وقت بیشتری برای نشان دادن واکنشی با اهمیت لازم دارید. اگر مدتی مشغولتر از آن خواهید بود که مطلب را خوب بررسی کنید، همین را بگویید و به خبرنگار تاریخی اعلام کنید که بتوانید موضوع را مشروح مورد بحث قرار بدهید. و به آن تاریخ پایبند باشید. اگر باید باز آن تاریخ را عقب بیاندازید، تعویق را کوتاه کنید و به خبرنگار سریع بگویید که باید قرار را عقب بیاندازید. کمتر چیزی برای روابط با خبرنگاران مضرتر از عدم واکنش یا بیملاحظگی نسبت به مسایل حائز اهمیت برای خبرنگار است. «یک روزی» وقتی نیست که باید مطلب را پیگیری یا در باره آن صحبت کرد.
اشتیاق و قدردانی نشان بدهید. حتا اگر خبرنگاری به شما پیشنهاد ضعیفی برای مطلب بدی بدهد، از ابتکار او قدردانی کنید. اگر این خبرنگار قرار است موفق شود (و اگر شما قرار است به عنوان سردبیر این خبرنگار موفق شوید)، خبرنگار باید ابتکار نشان دهد و ایده خوبی برای مطلب ارائه کند. ارائه ایدههای بد برای مطلب قدم مهمی در جهت درست است. حتا در حالی که مشکلات پیشنهاد را توضیح میدهید باید از ابتکار تمجید کنید. شاید هم ایده خوبی باشد که خوب پرورانده نشده است. برای خود ایده و ابتکار اشتیاق نشان دهید. به خبرنگار کمک کنید تا پیشنهاد را بهتر بپروراند. و اگر خبرنگار ایده خوبی برای مطلب عرضه کرد که خوب پرورانده شده بود، با تمام امکان اشتیاق زیادی نشان بدهید، حتا اگر قادر نیستید همان لحظه خبرنگار را به تهیه آن مطلب مامور کنید.
نه نگویید. سوال بپرسید. به جز استثناهای نادر، شما آنقدر اطلاع از پیشنهاد خبرنگار نخواهید داشت که آن را فورا رد کنید. آیا پیشنهاد زیادی پرهزینه به نظر میرسد؟ بپرسید آیا این تنها راه کسب اطلاعات لازم است. آیا پیشنهاد به نظر فراتر از تواناییهای خبرنگار میرسد؟ بپرسید آیا بر موانعی که شما میبینید غلبه خواهد کرد. آیا پیشنهاد به نظر بیموقع میرسد؟ بپرسید محور خبر چه خواهد بود.
آری نگویید. سوال بپرسید. اگر خبرنگاری پیشنهادی قوی دارد که فورا شما را به هیجان میآورد، باز هم باید خبرنگار طرحها را بپروراند. موانع بالقوه را مشخص کنید و بپرسید چطور انتظار دارد بر آنها غلبه کند. در باره محور خبر سوال کنید. در باره دادههای احتمالی که در دسترس است یا سفری که ضروری خواهد بود سوال کنید. بپرسید آیا خبرنگار با خبرنگاران دیگر که کارشان در این زمینه تداخل دارد، مشورت کرده است.
صادق باشید. به خبرنگار بگویید چرا از ایده مطلب میگذرید. شاید کار مهمتری دارید که میخواهید خبرنگار دنبال کند. شاید از ایده دیگری که خبرنگار بهتر پیشنهاد کرده خوشتان میآید. شاید فکر نمیکنید خبرنگار برای این چالش آماده باشد. شاید فکر میکنید خبرنگار دیگری شخص مناسب برای این مطلب است. به خبرنگار صادقانه بگویید. کوشش و ابتکاری که خبرنگار به خرج داده کمتر از یک پاسخ رک و صریح نمیطلبد. یک جواب رک میتواند به بحثی ناخوشایند با خبرنگار بیانجامد، اما این بخشی از کار شماست. سعی کنید آن بحث ناخوشایند را به چالشی تبدیل کنید که به خبرنگار کمک کند در آینده برای چنین مطلبی آماده باشد.
حوزه کار را در نظر بگیرید. شاید ایده خبرنگار درست به هدف زده است، اما شما نمیتوانید وقت، جا یا پول رسیدگی به آن را در مقیاسی که خبرنگار پیشنهاد کرده تخصیص بدهید. یا شاید ایده به موقع است و نیاز به توجه فوری بیشتری دارد. با خبرنگار بحث کنید تا معلوم شود آیا میتوان ایده را سریعتر یا در مقیاس کوچکتر تحقق بخشید. یا اگر فکر میکنید پیشنهاد خبرنگار به اندازه کافی بلندپروازانه نیست، سوالهای دیگری برای پیگیری بپرسید. یا بپرسید آیا تحلیل کامپیوتری بی عیب است.
اتوماتیک فرض نکنید که ایده زیادی پرهزینه است. یک خبرنگار خوب ایدههایی را پیشنهاد میکند که به نظر یک سردبیر خوب پرهزینه میرسد. اگر شما مسئول بودجه نیستید، فرض نکنید که آن ایده زیادی پرهزینه است. به خبرنگار کمک کنید ایده را بپروراند و تکمیل کند، سپس آن را به دبیرانی حواله کنید که به کیسه پول دسترسی دارند. اگر مسئول بودجه هستید، مشکل هزینه را رک و صریح با خبرنگار مورد بحث قرار بدهید. اطمینان حاصل کنید که بهترین استدلال را برای هزینه کردن پول میشنوید. اگر پول را ندارید یا قانع نیستید که این مطلب ارزش آن را دارد، صحبت کنید تا معلوم شود آیا میشود مطلب را به طریقی دیگر انجام داد یا نه. اگر با کم هزینه کردن برای مطلب، کیفیت فدا خواهد شد، بحث کنید تا معلوم شود آیا میتوان مطلب را تا وقتی که وضع بودجه بهتر شود عقب انداخت یا نه. اگر مطلب محور خبری قوی دارد، شاید عاقلانه باشد که فعلا یک روایت محدودتر آن انجام شود و روایت عمیقتر و پرهزینهتر به بعد موکول شود.
نامحدود به تعویق نیاندازید. اگر جوابتان «فعلا نه» است، سعی کنید مشخص صحبت کنید. اگر فکر میکنید خبرنگار آماده برخورد با این مطلب نیست، به او بگویید مایلید چه دستاوردی را ابتدا کسب کند. اگر فکر میکنید محور خبری ضعیف است، این را بگویید و شرایطی را پیشنهاد کنید که تحت آن مطلب به موقع خواهد بود. اگر میخواهید خبرنگار ابتدا به مطلب دیگری بپردازد، بگویید که این مطلب در رده بعدی است (بگویید که ممکن است شرایط پیش از رسیدن نوبت آن تغییر کند). اگر گمان نمیکنید این خبرنگار هیچ وقت این مطلب را انجام دهد، همین را با ذکر دلیل بگویید. «هرگز» ممکن است آزاردهنده باشد، اما آزار آن کمتر از یک «فعلا نه» است که به معنای هرگز باشد.
از خبرنگارانتان کار بکشید. اگر به توانایی خبرنگار در انجام مطلب تردید دارید، ملاحظاتتان را رک مورد بحث قرار بدهید. مشخص کنید که در این پیشنهاد، خبرنگار چه کاری را قبلا انجام نداده یا در این پروژه چه چیزی مشابه کاری است که خبرنگار قبلا سعی کرده و خوب انجام نداده است. مهارتهای خاصی را که برای این مطلب لازم است و خبرنگار قبلا آنها را از خود بروز نداده مشخص کنید. بگویید خبرنگار چگونه ممکن است این پروژه را در دست بگیرد: شاید تشکیل تیم با خبرنگار دیگری که مهارتها یا تجربههای مورد نیاز این خبرنگار را دارد، شاید با نظارت دقیقتر از معمول، شاید یک روایت کوچکتر از مطلب. باید تعادل را حفظ کنید: شما میخواهید خبرنگار را به چالش بطلبید و از او کار بکشید، اما میخواهید موفق هم بشود. پیشنهاد را به سطح توانایی فعلی خبرنگار کاهش ندهید، اما نگذارید طرح از دسترس احتمالی خبرنگار دورتر برود.
در باره موضوع مطالعه کنید. به بریده روزنامههایتان و روزنامههای دیگر برای خواندن مطالب مربوط به موضوع رجوع کنید. به برخی از تارنماها رجوع کنید و اطلاعات پسزمینهای پیدا کنید. باید به خبرنگار کمک کنید مرکز توجه خود را دقیقتر کند و بین مطالب تازه و قدیمی، بین اطلاعات پسزمینهای که خبرنگار باید بفهمد و جزئیاتی که خواننده نیاز دارد، تمایز قایل شود.
عکسها، کارهای گرافیکی و مطالب آنلاین را بررسی کنید. از خبرنگار در باره عکسها و کارهای گرافیکی که میتوان همراه مطلب به کار برد، سوال کنید. جلسهای با افرادی از یکی از بخشها یا از هر دو بخش ترتیب بدهید تا برای ادامه کل مطلب برنامهریزی کنید. جلسهای با دبیران آنلاین ترتیب بدهید تا انتشار آنلاین را مورد بحث قرار دهید.
یک برنامه زمانی در نظر بگیرید. صحبت کنید که آیا خبرنگار باید تمام وقت در مورد مطلب کار کند یا با وظایف دیگر هم کلنجار برود. محورهای خبری و تاریخهای احتمالی انتشار را مورد بحث قرار بدهید. بحث کنید که چه کاری را تا چه زمانی باید انجام داد تا تاریخ انتشار رعایت شود. بحث کنید که آیا خبرنگاران دیگر باید درگیر شوند و چه میزان از وقت آنها مورد نیاز است. شاید باید همین حالا یک «برنامه عقبنشینی» تنظیم کنید. حداقل کاری که باید کرد این است که زمان مورد نیاز برای مطلب را مورد بحث قرار دهید.
مطالب مشخص را در نظر بگیرید. اگر خبرنگار در باره پروژهای با چند بخش حرف میزند، تک تک مطالب، یا حداقل راههای کندوکاوی را که میتواند به مطالب مختلف منجر شود، مورد بحث قرار دهید.
دیگر منابع:
Bob Baker's "Newsthinking" site: http://www.newsthinking.com/story.cfm?SID=144
منبع: استیو باتری
Source: Steve Buttry, (+1 402) 444-1345, www.notrain-nogain.com; www.poynter.org/profile/profile.asp?user=1795