در کنفرانسی در تاریخ 12-11 ژوئن در خانه خبر مجمع آزادی، ارباب سیاست و مطبوعات میراث خبری را بررسی کردند که یک رئیس جمهور را از قدرت به زیر کشید. «واترگیت در 25 سال بعد» موضوعهایی را از کاریکاتور سیاسی گرفته تا چگونگی تغییر همیشگی نظر مردم نسبت به قدرت، سیاست، ریاست جمهوری و مطبوعات را مورد بررسی قرار داد.
واترگیت در زیر پل، گزارشدهی عمیقتر، احساس بدبینانه
نقطه تعیین کننده واترگیت روزنامهنگاری را برای همیشه تغییر داد. زمانی که سرقت ناشیانه 1972، توفانی سیاسی از آب درآمد، باعث شد که مطبوعات آمریکا بیشتر منقد نهادهای دولتی و به تحقیق در باره آنها راغبتر شوند. منتقدین میگویند از واترگیت به بعد، مطبوعات سعی کردهاند خیلی از مطالب را به «گیت» تبدیل کنند و مردم هم از این که گلهوار در این مطالب وارد شوند خسته شدهاند. مشاهدات برخی از شرکتکنندگان کنفرانس به این شرح است:
واترگیت به روزنامهنگاری تحقیقی مشروعیت بخشید. توصیه مشهور صدا ـ کلفت که «رد پول را دنبال کن»، امروزه راهنمای ببشتر گزارشها است.
بسیاری از خبرنگاران نسبت به اقدامات دولت تردید پیدا کردند. امروزه سوال این است که آیا ناباوری سالم در جهت بدبینی منحط شده است.
گزارشگری تهاجمی برخی از نامزدهای بد را از تلاش برای انتخاب شدن بازداشته و استاندارد را در زندگی عامه بالا برده است.
منابع غالبا در صورت درخواست ناشناس میمانند و سرنخهای زیادی در مورد صلاحیت و انگیزههای این افشاگران راز وجود ندارد.
روزنامهنگاران مشهور مرتب نظریاتشان را در پرتو نور شهرت رسانهها به فروش میرسانند. نشانههای زیادی وجود دارد حاکی از این که بخش بزرگی از مردم بخشی از این میراث واترگیت را یک چیز میدانند: تکبر. در عین حال، روزنامهنگاران موشکافی دقیقشان در کار دولت را به عنوان حفاظت مردم از خلافها میبینند.
سخنرانان در برنامه بازنگری خانه خبر توافق داشتند که واترگیت رابطه مردم، مطبوعات و سیاست را برای همیشه تغییر داده است. خاطرات آنها بعضا به تاملی در این باره منجر شد که مطبوعات چگونه میتوانند در 25 سال آینده به مردم بهتر خدمت کنند.