تصاویر دردناک خبری همواره بخشی از خبرنگاری بوده، اما در روزگار اخبار بیست و چهار ساعته‌ی دنیای امروز، کسانی که کار رسانه‌ای انجام می دهند، بیش از هر زمان دیگری در معرض اخبار منفی قرار دارند.
Gavin Rees با Dart Centre Europe که طرحی است ویژه‌ی بهبود پوشش خبری فشارهای روانی ناشی از دیدن تصاویر خبری، می گوید از نزدیک دیده که کارکنان اتاق‌های خبر تا چه اندازه با این تصاویر منفی و ناراحت کننده سر و کار دارند.
او به آی جی نت می گوید: «تا اندازه‌ای، این در گذشته هم اتفاق می افتاد، به ویژه در جریان دست به دست شدن تصاویری از جنگ اول در عراق و همچنین از نسل کشی در رواندا. آنچه اکنون متفاوت است، عمق و شدت تصاویر است، چون این تصاویر با کیفیت بالا وجود دارد و توسط کاربران تهیه می شود و به خبرنگاران می رسد یا برای آن‌ها فرستاده می شود.»
خبرنگاران پیشتر می توانستند انتخاب کنند که به کدام منطقه جنگی بروند، و در نتیجه شاهد کدام وقایع و تصاویر باشند، اما این روزها تصاویر به آن‌ها هجوم می آورد.
بسیاری از دانشگاه‌های خبرنگاری هنوز هم به دانشجویان یاد نمی دهند که چگونه پوشش خبری تنش و رویدادهای تنش‌زا می تواند بر خوانندگان و بر خود خبرنگاران اثر بگذارد. با این حال، ریس می گوید اتاق‌های خبر در انجام این کار بهتر شده‌اند.
او می گوید: «مردم آگاه‌تر شده‌اند. ما در اغلب موارد بعد از بروز مشکل به فکر درباره‌ی درمان آن می پردازیم، و این در موارد تنش‌آمیز دشوار است چون به آن نگاه منفی می شود و مردم نمی خواهند به ضعف اعتراف کنند.»
ریس در ادامه سخنانش می گوید مطالعات نشان می دهد که خبرنگاران عمدتاً از عموم مردم مقاوم‌تر اند، چرا که حس هدفمندی دارند و باور دارند که کارشان معنادار است، و این موضوع در شرایط تنش‌آمیز به آن‌ها کمک می کند. با این همه، خبرنگاران از اثرات منفی تماس دائمی با تصاویر دلخراش مصون نیستند. یکی از نگرانی‌ها این است که خبرنگاران ممکن است دیرتر از دیگران به گزارش پیرامون علائم تنش و فشار روحی پس از تنش بپردازند.
به این دلیل است که راهنماهای مطالعه‌ای که از سوی مرکز خبرنگاری و تنش روانی دارت تهیه شده، و درک و دریافت بهتر از شیوه‌ی واکنش بدن و ذهن نسبت به محرک‌های تنش‌زای روانی، می تواند به خبرنگاران کمک کند تا احساسات خود را به هنگام مواجهه با فشارهای روانی درک کنند. قرار گرفتن در معرض تصاویر دلخراش سبب می شود که بسیاری از خبرنگاران از نظر عاطفی و روحی بی حس شوند اما این احساسات لزوما غیرعادی نیستند. یکی از نشانه‌های مواجهه خبرنگاران با فشارهای روحی آن است که او نسبت به هم‌کارانش بی اعتماد می شود.
ریس در ادامه می گوید: «مغز آن‌ها به شرایط بسیار خشنی که در برابرشان قرار گرفته، پاسخ می دهد. اگر طی مدت زمانی که به این نوع تصاویر نگاه می کنید حس امنیت را در یک عرصه از دست دهید، احتمال زیادی وجود دارد که در زمینه‌های دیگر هم احساس امنیت نکنید، و به عنوان نمونه اعتمادتان را نسبت به مدیریت یا همکاران‌تان از دست بدهید.»
برای مدیران نیز مهم است که این نوع مشکلات و تنش ها را درک کنند.
ریس می گوید: «بهترین مدیران آن‌ها هستند که در عمل کار قابل توجه انجام می دهند. برای صحبت و بحث پیرامون موضوعات گوناگون آمادگی دارند و از آن نمی هراسند که واکنش‌های خود را بپذیرند و در هنگام مواجهه با تصاویر تنش آلود یا دلخراش به این نوع واکنش‌ها اعتراف کنند.»
شیوه‌ی کار خبرنگاری در خصوص مواجهه با تصاویر تنش‌زا به مرور در حال تحول یافتن است، هم از سوی کارکنان عرصه‌ی خبر و هم از سوی عموم. توسعه و پیشرفت نوآوری‌های عرصه‌ی فن‌آوری که به طور مستقیم می تواند بر تصاویر تنش آلود اثر بگذارد، می تواند با هشدار به بینندگان از آن‌ها تا اندازه‌ای حفاظت کند.
با این وصف، ریس معتقد است که بسیاری از اتاق‌های خبر هنوز نیاز دارند در راستای ایجاد توازن و تعادل در وظایف خود در آگاهی رسانی همگانی تلاش کنند و هم‌زمان مردم و خودشان را از تنش در امان نگاه دارند.
او می گوید: «فرصت‌هایی برای مردم وجود دارد که واقعاً ببینند که در دنیا چه می گذرد و این، ممکن است به معنای نشان دادن تصاویری باشد که ناراحت کننده و دلخراش هستند.»
تصویر اصلی از فلیکر، با مجوز Kimli.