به این درگیری ها مستمر بیاندیشید: اختلاف اسرائیل و فلسطین، بحران اوکراین، جنگ داخلی در سوریه، بیماری های عفونی مثل ایبولا و مالاریا، و خشونت کارتل های مواد مخدر در مکزیک. از چگونگی آغاز این تنش ها و وضعیت کنونی آنها چه می دانید؟
اگر پاسخ این قبیل پرسش ها را نمی دانید، تنها نیستید. پس از پایان پوشش خبری یک بحران خاص و محو شدن سرخط خبرها، دنبال کردن پیامدهای آن دشوار است.
کودا استوری یک نهاد غیرانتفاعی تازه تأسیس است که درصدد ایجاد تغییر در این عرصه است. برنامه کودا ساده است: یک تیم خبرنگار به کار گزارش یک بحران بگمارید و بگذارید تا یک سال بر آن تمرکز کنند. طی فرایند گزارشگری، کودا مطالبی را روی اینترنت منتشر خواهد کرد که به طور خاص برای دنبال کردن بحران های طولانی مدت نوشته شده اند.
ناتالیا آنتلاوا، یکی از بنیانگذاران کودا، می گوید: شعار ما این است:«به داستان بچسبید.» به نظر ما رسانه های امروزه کم پی گیر ماجرا هستند. این، خلأیی است که ما قصد داریم پر کنیم و می خواهیم این کار را در سطح جهانی انجام دهیم.«
کودا برای آغاز پروژه اش یک کمپین حمایت مالی به راه انداخت که از ۱۸ ژانویه آغاز به کار کرده و به بررسی گذشته، حال، و آینده حقوق دگرباشان جنسی در اتحاد جماهیر شوروی سابق می پردازد. این نهاد غیرانتفاعی ۹ خبرنگار مستقل را برای این پروژه به کار گرفته که طی چندین ماه اخیر در منطقه بوده اند و گزارش تهیه کرده اند. گزارش های نوشتاری، ویدیویی و صوتی آنها در سایت یوریژیا و کودا منتشر خواهد شد.
علاوه بر ۲۳ هزار و ۹۹ دلاری که از راه این کمپین مالی گردآوری شده، طرح اولیه کودا یک بورس هم دریافت کرده اما با این حال، به جای یک سال تنها می تواند سه ماه فعالیت کند. تیم کودا که شامل تعداد زیادی خبرنگار با سابقه است، زمان بسیاری را صرف تجسم این طرح کرده، اما آنتلاوا می گوید چارچوب زمانی کوتاه تر پروژه اولیه به آنها امکان می دهد تا ایده های خود را به آزمایش بگذارند.
کودا ا توجه خبرنگاران را درسال ۲۰۱۴ جلب کرد، زمانی که در نشست سالانه شبکه جهانی سردبیران برنده رقابت بهترین نهادهای خبری تازه کار شد. تیم کودا از اوکراین به عنوان نمونه تحقیقشان استفاده کردند و دیگران را تشویق کردند تا به این بیاندیشیند که پس از آن که تمرکز جهان از این کشور منحرف شود، چه اتفاقی در آن خواهد افتاد.
کودا با متد ، یک استدیوی طراحی، همکاری کرد تا تریبونی اینترنتی برای دنبال کردن وقایع جاری ایجاد کند و از این راه، گزارش ها، رویدادها، و رسانه ها را در بخش های گوناگون موضوعی (تِم های مختلف) نمایش دهد. بخش وقایع جاری به خبرنگارانی که از این وقایع گزارش تهیه می کند، اجازه می دهد تا به خوانندگان نشان دهند که چگونه مباحث مشترک مورد بحث در اینترنت، به شکلی خطی و تعاملی، دچار تحول می شوند.
اتکاء اصلی این نهاد خبری بر شیوه های سنتی گزارشگری است، اما جنسش از جنس خبرنگاری تجربی است. خوانندگان خواهند دید که گزارش هایی که این نهاد تهیه می کند ظاهری متفاوت با گزارش های معمول روزنامه ای، اینترنتی، یا رادیو- تلویزیونی دارد.
آنتلاوا می گوید:«به نظر من بزرگترین دلیل آن که نمی توانیم به داستان بچسبیم (پس از پایان بحران یا واقعه) ، آن است که تریبون هایی که ما می شناسیم، برای این منظور ایجاد نشده اند. روزنامه را که می خوانید، دور می اندازید. گزارش تلویزیونی، پس از پخش، محو می شود. فرمت این گزارش ها یک بار مصرفند، برای همین هر بار یک خبرنگار بخواهد گزارشی از موضوعی تهیه کند، باید داستان را از اول تعریف کند چون قسمت اول و دومی در کار نیست.»
اینترنت، این وضع را تغییر داده است. اینترنت به عنوان یک فرمت به سادگی قابل ایجاد است. با وجود آن که تجربه های زیادی در تریبون های داستان گویی و گزارش گری آنلاین شده، آنتلاوا می گوید هنوز تغییر ساختار کامل آن را شاهد نبوده است. او می گوید با کودا، قصد دارد اینترنت را از جایی که می توان در آن گزارش ها را دائماً به روز کرد، تبدیل کرد به «جایی که می توان در آن بین گزارش ها ارتباط ایجاد کرد و از محتوا به شکل بهتری استفاده کرد.«
این نهاد غیرانتفاعی قصد دارد در آینده برای گزارش بحران های جداگانه، کوداهای متفاوت داشته باشد. طرح اولیه آن که با هشتگ ویژه خود در توییتر فعال است و در روسیه و خارج از آن به دنبال کردن مسائل دگرباشان جنسی می پردازد. اطلاعاتی که به بحران دیگری چون بحران پناهندگی اختصاص داشته باشد، کودای مستقلی خواهد بود. هر طرحی خبرنگاران مستقل خود را خواهد داشت و کار تهیه گزارش را با به کارگرفتن خبرنگاران محلی آغاز می کند.
آنتلاوا می گوید رسانه ها اغلب برای تهیه گزارش از بالا وارد صحنه ماجرا می شوند و از خبرنگاران خارجی استفاده می کنند که ممکن است آشنایی چندانی با کشور محل گزارش یا تاریخ یا مردم آن نداشته باشند.
او که اغلب مدت کار حرفه ای خود را با بی بی سی گذرانده، می گوید:«من به مناطقی فرستاده شده ام که هرگز نرفته بودم. از من خواسته شد که جلوی دوربین بروم و گزارش بدهم. این کار را هم کردم، اما آن مقدار اندک خبر فوری که گزارش می کردم، به نظرم خیلی سطحی می رسید.«
رسانه های متعارف این کار را به خوبی انجام می دهند. آنچه کودا می خواهد انجام دهد پرکردن خلأ کار رسانه هاست در مواردی که خیلی خوب عمل نمی کنند: محتوا، زمینه،رنگ، حس. ما می خواهیم خوانندگان واقعاً بتوانند با محل تهیه گزارش ارتباط برقرار کنند و این فقط درصورتی میسر است که خبرنگار و رسانه اش به امر متعهد باش.«
اما در جهانی که اتاق های خبر ناچار شده اند بودجه خود برای پوشش خبرنگاری تجسسی را کم کنند، کودا هنوز راه درازی در پیش دارد. به عنوان یک نهاد غیرانتفاعی، کودا نمی تواند مثل رسانه های تازه تأسیس دیگر، برای تأمین بودجه هر یک از پروژه هایش به سرمایه گذاران عمده روی بیاورد، و جمع کردن پول برای هر پروژه مستقل هم کار طاقت فرسایی خواهد بود. آنتلاوا و شرکای او در کودا در تلاشند تا یک نهاد ماندگار ایجاد کنند و مشغول تجربه روش های مختلف هستند تا ببینند کدام یک دوام بیشتری دارد. همزمان با کوشش برای گرفتن بورس و کمک مالی برای تأمین بودجه، بنیانگذاران کودا به تجربه کردن ایده های دیگرهم فکر می کنند: مثل احتمال عرضه مجوز محصولات تریبونشان که با همکاری متد ارائه می شود.
انتشار تصاویر: با مجوز کودا استوری و متد