بر اساس یافته‌های محققان دانشکده خبرنگاری مدیل Medill در دانشگاه نورث‌وسترن Northwestern در ایالات متحده، در سال ۲۰۲۳ به‌طور میانگین هر هفته دو تا سه روزنامه محلی در آمریکا، تعطیل شدند. تعطیلی رسانه‌ها تنها در سال گذشته، نزدیک به ۲۰۰ صحرای خبری به‌وجود آورده است. امروز بیش از نیمی از همه محلات در ایالات گوناگون آمریکا به اطلاعات محلی معتبر دسترسی محدودی دارند. با بدتر شدن این وضعیت، آسیب بیشتری به دموکراسی وارد می‌شود. با این حال، ظهور سریع هوش مصنوعی، امیدهایی را برای رسانه‌های محلی به‌وجود آورده است. اما در عین حال، چالش‌ها و مجهولاتی را هم به‌همراه دارد.
در این مطلب، نکاتی را درباره چگونگی استفاده روزنامه‌های محلی از هوش مصنوعی برای دوام آوردن در بازار رسانه‌ها و ترس آنها را از استفاده از این فن‌آوری تازه می‌خوانید.
بیشتر بخوانید: هدایت هوش مصنوعی به‌سوی ایجاد تغییرات مثبت در اتاق خبر
حفظ منابع
گزارشگری به نام Dustin Dwyer داستین دوایر و رسانه‌ای که برای آن کار می‌کند (رادیو میشیگان)، یک ابزار رایگان جمع‌آوری اخبار را به نام Minutes ایجاد کرده‌اند. این ابزار با استفاده از هوش مصنوعی، فعالیت‌های دولت‌های محلی را رصد می‌کند، ویدیوهای جلسات شورای شهر را که در فضای مجازی منتشر شده‌اند می‌یابد و این جلسات را به شکل نوشتار پیاده می‌کند. داستین می‌گوید: «همه چیز از نیازهایی که در گزارش‌هایم داشتم شروع شد. پانزده شهر دور و بر ما هستند و هر یک از جلسات شورای شهر آنها شاید دو ساعت طول بکشد. من نمی‌توانم در همه جلسات حاضر شوم و امیدوار باشم که تصمیم مهمی گرفته شود و اگر چنین شود، از آن گزارش تهیه کنم. نیاز داشتم راه سریعی بیابم که بدانم در این جلسات چه رخ می‌دهد.»
ابزار Minutes در بیش از ۱۰۰ منطقه در ۷ ایالت آمریکا، رونویس ویدیوهای مختلف را پیاده می‌کند و آنها را در یک پایگاه داده آنلاین نگهداری می‌کند. این ابزار می‌تواند برای خبرنگاران درباره متون موجودِ مربوط به کلیدواژه‌ها و یا موضوعات مورد علاقه آنها ایی‌میل بفرستد. دوایر می‌گوید: «این ابزار بسیار خوب کار می‌کند.» اخیراً وی در تلاش بوده است که این پلتفرم را به تهیه خلاصه متن جلسات مجهز کند تا خبرنگاران وقت کمتری را صرف خواندن این متون و پیدا کردن ایده گزارش بکنند. دوایر می‌افزاید: «یقیناً از همه این جلسات گزارش تهیه کرده‌ایم. برخی از این گزارش‌ها را به‌هیچ صورت دیگری نمی‌توانستیم پیدا کنیم.» Joy Jenkins جوی جنکینز، استادیار مطالعات خبرنگاری در دانشکده خبرنگاری میزوری، بر این باور است که هوش مصنوعی می‌تواند در پس‌انداز پول و جلوگیری از اتلاف وقت به رسانه‌های محلی که زیر فشار هستند، کمک کند: «فکر می‌کنم هوش مصنوعی می‌تواند راه حل این مشکل باشد.»
ارتباط با مخاطبان
هوش مصنوعی همچنین می‌تواند به اتاقهای خبر کمک کند دریابند که چگونه می‌توانند محتوای خود را برای خوانندگان جذابتر کنند و مخاطبان جوان را جذب کنند. یکی از مثال‌های آن «پیش‌خدمت دیجیتالِ» دو نشریه The Times و The Sunday Times به نام JAMES جیمز است. رسانه‌ها می‌توانند با آموزش رفتارها و علایق خوانندگان به این ابزار، از آن برای شخصی‌سازی توزیع خبرنامه‌ها استفاده کنند. The Times و The Sunday Times با محتوای شخصی‌سازی شده توانست میزان لغو اشتراک خبرنامه‌های خود را کاهش دهد.
جنکینز می‌گوید: «این یک فرصت بزرگ است. هوش مصنوعی می‌تواند به رسانه‌های محلی کمک کند که با جوامع پیوند برقرار کنند و یا پیوندهای سابق را تجدید کنند.» این کار در نهایت از پیام‌های بازرگانی درآمد بیشتری تولید خواهد کرد. هوش مصنوعی توانایی فوفق‌العاده‌ای دارد؛ فن‌آوری‌های تازه هم اکنون هم به خبرنگاران کمک میکنند که انتخاب مقالات را متناسب با مخاطبان مختلف تغییر دهند، آنها را برای سازگاری با پلتفرم‌های اجتماعی مشخص آماده میکنند، ترجمه میکنند، گزارش را به نسخه صوتی و ویدیوی تبدیل میکنند و…
با این حال، سؤالاتی درباره آینده استفاده از هوش مصنوعی در خبرنگاری هم مطرح است.
بیشتر بخوانید: ۴ ابزار هوش مصنوعی برای کمک به اتاقهای خبر در اجتناب از انتشار محتوای زیانبار
در هاله‌ای از بیم و امید
در ژانویه سال ۲۰۲۳، مجمع جهانی اقتصاد تصریح کرد که پیامدهای منفی هوش مصنوعی، یکی از ۱۰ تهدید جدی بشریت در دهه آینده خواهد بود. به گفته جنکینز: «بسیاری از بحث‌ها و نگرانی‌ها درباره هوش مصنوعی، پیرامون غیر اخلاقی بودن آن است. فکر می‌کنم این هم مثل هر تحول دیگری است که در خبرنگاری رخ داده است. این با فن‌آوری که قبلاً دیدهایم چه تفاوتی دارد؟ بیشتر این پرسش مطرح است که از این نوع فن‌آوری‌ها چگونه به نفع خود استفاده کرده‌ایم یا استفاده خواهیم کرد.»
دو مسئله بسیاری را در فضای رسانه نگران کرده است؛ یکی خطرهای انتشار اطلاعات نادرست که احتمال دارد با هوش مصنوعی بیشتر شود، و دیگری امکان این که در صنعت بحرانی رسانه، فن‌آوری، جایگزین خبرنگاران واقعی شود.
Vincent Berthier ونسان برتیه، رئیس بخش فن‌آوری سازمان گزارشگران بدون مرز، می‌گوید: «هرقدر درباره خودکار شدن وظایف صحبت کنیم، به همان اندازه سوال جایگزینی مطرح می‌شود…اما روشن نیست که این تحول لزوماً به بیکار شدن افراد بیانجامد.»
مقالات ورزشی که تماماً با هوش مصنوعی تهیه می‌شوند و رسانه‌هایی که تنها محتوای مصنوعی را هم‌رسانی می‌کند یا به آن متکی‌اند -- و به نام «اتاقهای خبری کاذب» شناخته می‌شوند -- به این ترس‌ها دامن می‌زنند. هوش مصنوعی، سؤالاتی را هم درباره صحت اطلاعات مطرح می‌کند. هوش مصنوعی برای کار کردن به حجم بالایی از اطلاعات نیاز دارد که پیدا کردن آن در جوامع کوچکتر، دشوار است و به نوبه خود بر کیفیت دستاوردش تأثیر می‌گذارد.
برتیه می‌گوید: «آنچه مهم است، آن است که خبرنگاران با هر ابزاری که دارند، اطلاعات را تولید کنند، و نسته مهم دیگر هم آن است که اطلاعات هنگام انتشار، معتبر باشد و خبرنگاران، از صحت آن اطمینان یافته باشند.»
موضوع دیگری که باید به آن توجه شود، حق کپی‌رایت است. آیا شرکت‌های فن‌آوری، از ناشران برای استفاده از محتوای آنها در الگوهای هوش مصنوعی‌شان اجازه خواهند گرفت یا حق برداشتی به آنها خواهند پرداخت؟ به‌عنوان مثال، روزنامه نیویورک‌تایمز اخیراً دعوایی حقوقی را در برابر شرکت‌های OpenAI اوپن اِ آی و مایکروسافت مطرح کرده و استدلال کرده است که هوش مصنوعی مولد «فن‌آوری است که بر نقض گسترده کپی‌رایت استوار است.»
با وجود این چالش‌ها و ابهامات، هوش مصنوعی می‌تواند به اتاقهای خبری محلی کمک کند که بیشتر دوام بیاورند و کیفیت گزارش‌های خود را بهبود بخشند؛ البته به این شرط که از این فن‌آوری به خوبی استفاده کنند. جنکینز می‌گوید: «با انتخابات پیش رو، رسانه‌های محلی می‌توانند از هوش مصنوعی بهره ببرند تا دیدگاه‌ها و ابعاد مشخصی از موضوعات گوناگون پیرامون انتخابات را در اختیار مخاطبان بگذارند و در نهایت، بتوانند بار دیگر با شیوه کار دموکراتیک و کلاسیک اطلاعات محلی، ارتباط برقرار کنند.»
تصویر از Rick Payne and team در Better Images of AI / Ai is... Banner / CC-BY 4.0.
مقالات بیشتری نوشته
