از خبرنگاران امروزی انتظار می رود که همه کاره باشند: همه کار انجام دهند، از گزارشگری گرفته تا عکاسی و گزارش‌های صوتی و ویدیویی، شبکه‌های اجتماعی، ویرایش و تدوین، و کارهای دیگر. بعضی‌ها معتقدند وظیفه‌ی بعدی خبرنگاران باید طراحی وبسایت باشد.
این خبر برای بسیاری از خبرنگاران ناخوشایند است. برنامه نویسی مثل جاودگری مدرن است و برنامه نویسان خود را صاحب توانایی و مهارتی می دانند که کمتر کسی به جز آنها دارد.
با این حال، شمار فزاینده‌ای از تریبون‌های مستقل و نظرسنجی‌های عمومی نشان می دهند که برنامه نویسی آنقدرها هم پررمز و راز نیست. خبرنگاران اکنون بیش از هر زمان دیگری امکان و فرصت آن را دارند که با برنامه نویسی کامیپوتر آشنا شوند، بدون آن که لازم باشد پولی خرج کنند یا از زمان کارشان کم کنند. اغلب اوقات، بزرگترین مانع، اعتماد به نفس خود خبرنگار است.
Mallory Busch ملوری بوش یکی از خبرنگارانی است که با برنامه نویسی آشتی کرده است. او دانش آموخته‌ی دانشکده خبرنگاری مدیل در دانشگاه نورت وسترن است و اکنون در شیکاگو مدیر تعامل مخاطب در کمپانی به نام ThinkCERCA است.
خانم بوش با هدف کار کردن به عنوان یک خبرنگار سنتی وارد دانشکده‌ی خبرنگاری شد و تمرکزش بر کلمات و تریبون‌های چندرسانه‌ای بود. اولین برخورد او با دنیای کامپیوتر زمانی اتفاق افتاد که وقتی مشغول پوشش خبری گزارشی بود، با خبرنگار دیگری مصاحبه کرد که درباره‌ی کارش با تلفیق خبرنگاری و دانش کامپیوتر صحبت می کرد.
بوش با خنده به یاد می آورد که وقتی در حال نوشتن حرف‌های آن خبرنگار بود، با خود می اندیشید که امکان ندارد هرگز وارد عرصه‌ی کار کامیپوتر و خبرنگاری شود.
او می گوید: «مدتی بعد، فهمیدم یکی از فینالیست‌های دریافت یک دوره‌ی کارآموزی شده‌ام. با خانمی پای تلفن بودم و قرار مصاحبه می گذاشتم. روز و ساعت و همه چیز را تعیین کرده بودیم و آخر مکالمه بودیم که از من پرسید که برنامه نویسی بلدم یا نه. من هم جواب دادم: بله، البته! این بود که فقط یک هفته و نیم فرصت داشتم که مقداری برنامه نویسی یاد بگیرم.»
آغاز کار
مطالعه برای یادگیری برنامه نویسی ممکن است خسته کننده و مشکل باشد. هرکسی که این کار را شروع کرده می داند که چند بار اولی که به صفحه‌ی خالی مانیتور کامیپوتر نگاه می کند، می تواند به راحتی ناامید شود.
اما بوش با کنار گذاشتن هرگونه تردید اولیه، با وجود وقت اندکی که تا زمان مصاحبه اش داشت، مصمم شد که مبانی اولیه‌ی برنامه نویسی را بیاموزد.
بوش می گوید: «وقتی شروع کردم، فکر کردم برنامه نویسی چقدر جالب است و خیلی هم سخت نیست! دست آخر، فرصت کارآموزی را به دست نیاوردم و در آن مصاحبه قبول نشدم، اما تمام آن تابستان بعد از کار، به کافه می رفتم و برنامه نویسی به زبان CSS را می آموختم.»
به تدریج، آموزش برنامه نویسی را توسعه داد و در نهایت از مهارت‌های برنامه نویسی‌اش استفاده کرد تا چند دوره کارآموزی دیگر را بگذراند: این بار در شیکاگو تریبون و مجله‌ی تایم.
ورود بوش به برنامه نویسی ممکن است به شکل غیرعادی به نظر ساده برسد، اما این کار واقعاً به همین سادگی است که یک روز وقت بگذارید و به کافه‌ای بروید و زبان CSS بیاموزید.
پاداش یادگیری
سوءبرداشت دیگری که در مورد یادگیری برنامه نویسی وجود دارد، آن است که فکر کنید باید در تمام زبان‌های کامپیوتری متخصص شوید که برای هر کسی کار بسیار سنگین و سختی است.
با این حال، به عنوان خبرنگار، مهارت اصلی تان باید همچنان آن باشد که بلد باشید چگونه داستان تعریف کنید. آموزش برنامه نویسی باید به مهارت داستان گویی اضافه شود، نه آن که جای آن را بگیرد.
بوش توضیح می دهد: «به نظرم وقتی بدانید با برنامه نویسی باید چکار کرد، نه این که دقیقا بدانید چگونه باید برنامه نویسی را انجام دهید، اما وقتی بدانید باید چکار بکنید، ذهنتان به امکاناتی که وجود دارد، باز می شود.»
خبرنگاران به شکل فزاینده‌ای با برنامه نویسان کار می کنند تا به طراحی داستان‌هایی در اینترنت بپردازند که مخاطب را به تعامل وامی دارد. اگر قبل از آن که سر میز تدوین بنشینید، بدانید که چه کارهایی ممکن است و چه کارهایی ناممکن، می توانید داستان بسیار پویاتری بسازید و فرایند خبرنگاری‌تان را هم پیرامون آن طراحی کنید.
بوش توصیه می کند: «به عنوان یک داستانسرا، باز شدن قدرت تخیل‌تان می تواند اثری اساسی بر توانایی‌های داستانگویی‌تان بگذارد.»
منابع آموزشی رایگان
Codecademy: جایی است که خیل‌ها به آن سر می زنند تا اندکی با برنامه نویسی آشنا شوند. این منبع، رایگان، ساده، و عملگرایانه است و دائم کاربر را تشویق می کند و مراحل روشن پیشرفت را نشان می دهد. بعضی می گویند ظرفیت این منبع در تدریس برنامه نویسی واقعی محدود است، اما قطعا جای بسیار خوبی برای آغاز کار است و برای آن که خود را متقاعد کنید که روزی تفاوت میان واژه‌های تخصصی برنامه نویسی را درک خواهید کرد.
Learn at Knight Lab: آزمایشگاه خبر نایت در دانشگاه نورتوسترن جایی است که خانم بوش و بسیاری دیگر از خبرنگاران امروزی وحشت خود از برنامه نویسی را از یاد بردند. این آزمایشگاه روش های نوین و رایگانی را که ساده و قابل یادگیری هستند، برای آموزش فن آوری به خبرنگاران ارائه می دهد.
Khan Academy: هر کسی از ویدیوهای آموزشی این آکادمی استفاده کرده باشد، می داند که موضوعات پیچیده و ترسناک با تدریس دوستانه‌ی مدرسان آنها، ساده‌تر و قابل فهم تر می شود.
GitHub و StackOverflow: برای آنهایی که ترجیح می دهند از بخش‌های مشکل‌تر شروع کنند، جالب‌ترین نکته در مورد برنامه نویسی، اجتماع بسیار بزرگ و دوستانه‌‌ای است که به کار برنامه نویسی مشغول و وارد هستند. این دو منبع برای پروژه‌هایی که در جستجوی همکار هستند، عالی است. هر کدام از این دو منبع بخش‌های گفتگو و پرسش و پاسخی دارند که هر سؤالی را که به نظرتان برسد، در بین آنها می توان یافت.
تصویر اصلی از فلیکر با مجوز Michael Himbeault.
مقالات بیشتری نوشته
