1- از هر نوع تبلور اختلاف که بین دو طرف مخالف است که هر دو یک هدف را دنبال می کنند بپرهیزد. نتیجه طبیعی این است که یک طرف برنده شود و دیگری ببازد. ولی یک خبرنگار صلح باید طرفین را به گروه های کوچکتر تقسیم کند که هر کدام از آنان اهداف مختلف را دنبال کرده و در نتیجه پیامد آن می تواند متعدد باشد.
2- از قبول هرگونه تقسیم بندی بین "من" و "دیگری " پرهیز کند. این نوع تقسیم بندی به این معنی است که هر طرف یک "خطر" و یا "خارج از محدوده حرکات انسانی است" که هردو اینها به خشونت می انجامد. در مقابل باید او بدنبال "دیگر" در "خود" و بالعکس باشد. اگر یک طرف خود را می خواهد "بهترین" نشان دهد ، خبرنگار می بایست این سئوال را بکند که عمل آن طرف که به اصلاح "بده است" چگونه متفاوت است. آیا ازعمل خود شرم دارد؟
3- از هرگونه قبول یک اختلاف به عنوان اینگه فقط در یک مکان و یک زمان عمل خشونت آمیز رخ می دهد باید پرهیز کند. در مقابل او باید سعی کند که عوامل و اتفاقاتی را برای مردم در مکان دیگر و در آینده رخ می دهد پیدا کند. او باید این سئوال را بپرسد که :
چه کسانی در پایان این اختلاف بیشترین برنده هستند؟
از خود بپرسید که چه اتفاقی خواهد افتاد اگر... ؟
مردم پس از دیدن این اتفاقات بعنوان بخشی از یک بیننده در جهان چه درس هایی یاد خواهند گرفت؟
آنها چه گونه وارد این حساب گری های طرفین در دور و نزدیک واقع می شوند ؟
5- از هرگونه ارزیابی در مورد خوبی و یا بدی یک عمل خشونت آمیز و یا سیاستی که منجر به خشونت می شود در زمینه تاثیرات آن پرهیز کنید. متقابلا، سعی کنید راه هایی را پیدا کنید که بتوانید در مورد تاثیراتی که چشم گیر نیستند و یا در دراز مدت تاثیر میگذارند مانند خطرات روانی و روحی. و یا امکان روی دادن و بالا رفتن آنها در آینده خشونت آمیز خواهد بود چه برعلیه مردم بعنوان یک گروه و یا گروه های دیگر وکشورهای دیگر.
5- اجازه ندهید که طرفین خود را از طریق نقل قول کردن از رهبرانشان و یا خواست ها و موقعیت هایشان خود را معرفی کنند. در مقابل بیشتر راجع به اهداف آنان سئوال کنید:
چگونه مردم در عمل در زندگی روزمره شان در جریان یک اختلاف تحت تاثیر قرار می گیرند؟
آنها می خواهند چه چیزی تغییر کند؟
آیا موقعیتی که رهبرانشان آنرا بمعرض عموم قرار می دهند تنها و بهترین راه حل برای تغییری که آنها می خواهند است؟
6- در مورد تاکید روی اختلافی که طرفین را جدا می کند پرهیز کنیدو یا اختلافاتی که آنها بیان می کنند. در عوض ، سئوالاتی را مطرح کنید که اهداف مشترک آنان را نشان می دهد که در نتیجه گزارش شما با این جواب ها نوشته می شود که نشان می دهد اهداف مشترک و مشخص کدامین هستند.
7- از هرگونه گزارشگری که فقط عمل خشونت آمیز و یا وحشتناک را گزارش می دهد پرهیز کنید. اگر شما هرگونه مسئله دیگر را کنار بگذارید ، این نشان می دهد که توضیح هرگونه خشونت ، خشونت قبلی و یا انتقام بوده است. در عوض، نشان بدهید که مردم از هرگونه زندگی عادی محروم و یا به ستوه آمده اند و از این بعنوان توضیح خشونت استفاده کنید.
8- از این که فردی و یا گروهی را بعنوان آغاز کننده یک اختلاف نشان دهید، پرهیز کنید. در مقابل ، سعی کنید مسائل مشترکی که باعث اتفاقات مختلف هستندو هیچ گروهی نمی خواسته آنها را آغاز کنند نشان دهید.
9- از تمرکز بر روی فشارها ، رنجها و ناراحتی های یک طرف دعوا پرهیز کنید. این عمل باعث می شود که طرفین به "بد" و "قربانی" تقسیم شوند و این طور بنظر خواهد آمد که مجازات طرف بد یک راه حل خواهد بود. در مقابل ، نشان دهید که دو طرف تحت فشارقرار دارند و ناراحتی از دو طرف است.
10- از استفاده لغاتی مانند "بدبختی" "بیچارگی" "بی دفاع" "تراژدی" که فقط بما نشان می دهد که چه اتفاقی برای مردم افتاده و چه می تواند انجام گیرد. این افراد را بی قدرت می سازد و جلوی هر نوع آلترناتیو تغییر ات را می گیرد. در عوض ، درمورد این که چه اتفاقی برای مردم رخ داده و چه میتوان کرد را گزارش دهید. فقط از آنان نپرسید که چه حالی دارند؟ بخواهید از آنان که بگویند با مسئله چگونه برخورد می کنند و چه فکر می کنند. آیا انها راه حلی برای موضوع دارند؟ بیاد داشته باشید که حتی پناهندگان نیزاسم خانوادگی دارند. مثلا شما در یک گزارش خبری به پرزیدنت کلینتون نمی گویید "بیل".
11- از هرگونه اشاره به لغات غیر دقیق احساسی که نشان می دهد چه اتفاقی برای مردم افتاده است پرهیز کنید.
قتل عام بمعنی کشتار دست جمعی است.
شماره آنان تقلیل یافته است (در مورد یک جمعیت ) به معنی این است که شماره آنان به یک دهم تعداد قبلی رسیده باشد.
تراژدی یک نوع اتفاق دراماتیک است که از لغت یونانی سرچشمه می گیرد و بمعنی این است که ضعف فردی و یا تقصیر او بوده است.
ترور بمعنی کشتن یک فرد دولتی است
کشتار بمعنی کشتن تعداد زیادی از مردم با عمد باشد که بی دفاع هستند. آیا ما مطمئن هستیم؟ یا شاید آنها در یک مبارزه کشته شده اند؟
سیستماتیک بمعنی تجاوز و یا بزور مردم را از خانه خود بیرون راندن است. آیا این اتفاق دائما صورت گرفته است و یا حوادث جدا از هم ولی ناراحت کننده و بدون ارتباط با هم بوده است؟
در عوض , همیشه در مورد مسئله ای که می خواهیم بدانیم باید دقیق باشیم. هیچ زمان شدت زجر را کم بها ندهید ولی از زبان محکمی استفاده کنید که اسفناک ترین موقعیت ها را می خواهید توصیف کنید. درغیر این صورت این نوع توصیف می تواند به حاد شدن خشونت بیافزاید.
12- از هرگونه استفاده از صفاتی مانند "وحشی" ، " خشن" " حیوان صفت" پرهیز کنید. این خود آنچه را که طرف دیگر انجام داده است توصیف می کند. استفاده از این صفت ها خبرنگار را در یک طرف قضیه می دهدو عمل خشونت آمیز را تشدید می کند.در عوض ، در مورد اعمال ناشایست گزارش دهید و راجع به درست بودن اطلاعاتی که مردم به شما داده اند می توانید توضیح دهید.
13- از هرگونه استفاده برچسب مانند تروریست ، فناتیک ، بنیادگرا پرهیز کنید. این لغات از طرف ما به آنان داده می شود. هیچ فردی از این صفت ها برای وصف خویش استفاده نمی کند. پس بنابراین استفاده آن از طرف یک خبرنگار به این معنی است که او ازطرفی دارد حمایت می کند. این بدین معنی است که طرف فرد غیر معقولی است که با او نمی توان وارد مذاکره شد. در عوض ، از افراد طوری نام ببرید که آنها به خود القا می دهند. ویا در مورد شرح حال آنان دقیق باشید.
14- از هرگونه دادن نظریه خود که بعنوان حقیقت واقعی است پرهیز کنید. (مثال، گفته می شود که یوریکو گوترز در قتل عام در تیمور شرقی مسئو ل بوده است... ) در عوض به خوانندگانتان بگویید که (او از طرف مقامات سازمان ملل متهم شده است که در قتل عام در تیمور شرقی دست داشته است... ) از این طریق شما می توانید جلوی هر گونه تهمت زدن به شما و یا خبرگزاریتان را در یک ماجرای اختلاف بین دو طرف بگیرید.
15- فقط در مورد مسئله نقض حقوق بشرو کارهای غلط یک طرف دعوا ننویسید. بلکه تمام کسانی را که عمل غلط و نادرست انجام می دهند رانا م ببرید . این به این معنی نیست که شما همه چیز ها را براحتی قبول می کنید بلکه سعی دارید تا تمام شواهد امر را نشان دهید و یکسان به تمام افرادی که قربانی هستند در دو طرف قضیه برخورد کنید.
16- خوشحالی خود را در مورد امضا یک قرارداد توسط رهبران نشان ندهید که آتش بس و یا صلح و یا پیروزی نظامی را مطرح می کند. بلکه ، سعی کنید در مورد مسائلی گزارش دهید که ممکن است منجر به اختلاف دوباره و خشونت می شود. بپرسید که چه می تواند در عمل انجام شود که یک بحران و اختلاف مسالمت آمیز حل شود. و باعث پیشرفت دائمی در یک جامعه شود و باعث ایجاد صلح گردد؟
17- منتظر رهبران طرفدار خود نشوید که راه حل نهائی انتخاب کنند. در عوض ، آلترناتیوهای صلح جویانه را دنبال کنید از طرف هرکسی که مطرح می شود. از وزرا سئوال کنید و عقاید سازمان های مردمی را بپرسید. مسائل صلح آمیز را بررسی کنید و انچه را که طرفین می خواهند به آن پاسخ دهند در نظر بگیرید. آنها را به فراموشی نسپارید حتی اگر با موقعیت های فعلی یکی نیستند.
Source: TRANSCEND