فعالیت روزنامه نگاران در بخش بهداشت و درمان کار آسانی نیست. بیشتر مسایلی که به سلامت انسان ها مربوط می شوند، حساس هستند و تهیه گزارش در مورد آنها نیازمند آگاهی از اصلاحات تخصصی است. با این وجود زارینا جیلوو روزنامه نگار زامبیایی در این عرصه بسیار موفق بوده است.
جیلوو از دریافت کنندگان بورس روزنامه نگاری بنیاد نایت است که با هدف ارتقای پوشش خبری مسایل بهداشتی اعطا می شود. در حال حاضر او یک برنامه آموزشی تهیه گزارش از موضوعات مربوط به کنترل مصرف دخانیات در زامبیا را هدایت می کند و هماهنگی فعالیت های انجمن نویسندگان بهداشت را در این کشور بر عهده دارد.
خانم جیلوو در گفتگو با آی جی نت چند نکته مهم را یادآور شده است که می تواند برای روزنامه نگاران فعال در عرصه بهداشت و سلامت سودمند واقع شود.
-
وقتی فردی در بیمارستان بستری می شود، معمولا بستگانش به طور شبانه روزی در محل باقی می مانند. من به شاگردانم توصیه می کنم که اگر در چنین وضعی قرار گرفتند از فرصت استفاده کنند و با کارکنان بیمارستان، پزشکان و حتی بیماران دیگر آشنا شوند. این کار آنها را از محیط بیمارستان و نحوه عملکرد در آن آگاه می کند و می تواند برای گزارش های آینده منابع ارزشمندی را فراهم کند.
-
در مجامعی که تعداد زیادی از زنان در آن شرکت می کنند - از سالن آرایش گرفته تا مراسمی که خانم ها پیش از عروسی برگزار می کنند- حضور پیدا کنید. در این گردهمایی ها اغلب مسایل تغذیه بهداشت و سلامت مطرح می شود و در بسیاری از آنها خانم های دکتر یا پرستاری حضور دارند که به طور رایگان به شما توصیه های بهداشتی - درمانی می کنند. در چنین مواردی با آنها کارت تماس مبادله می کنم. از این طریق فهرستی طولانی از نام افرادی را تهیه کرده ام که در تهیه گزارش های آینده واقع می شوند.
-
در مجالس سوگواری سعی کنید که نزدیک افراد خانواده فرد فوت شده بنشینید. در فرهنگ مردم زامبیا اعضای خانواده متوفی باید به کسانی که به وی تسلیت می گویند بگوید که عزیز آنها چطور فوت کرد. از این طریق می توانید که به بیماری متوفی پی ببرید و با اعضای خانواده وی برای تهیه گزارش احتمالی از علت مرگ تماس برقرار کنید.
-
من از شاگردانم می خواهم که برای نگهداری فهرست تماس منابع خود فقط به تلفن موبایل اتکا نکنند و یک دفترچه یادداشت داشته باشند، زیرا از دست دادن موبایل می تواند به از دست رفتن کلیه منابع خبری آنها منجر شود.
- مهم ترین درسی که تاکنون فرا گرفته ام این است: روزنامه نگاری یک شغل نیست بلکه یک شیوه زندگی است. به هر جا که نگاه کنید، موضوع خبری پیدا می کنید. فقط باید چشم و گوش خود را باز نگه دارید و مسلما دهانتان را بسته.