چند نکته ابتدایی برای تهیه گزارش های تحقیقی میدانی

نوشته Veronika Belenkaya
Oct 30, 2018 در خبرنگاری اولیه

اگر برای ماموریت خبری به سطح شهر می روید و مجبورید ساعت ها در خیابان ها باقی بمانید علاوه بر کارت خبرنگاری و ضبط صوت شاید بهتر باشد که یک بسته سیگار هم با خودتان ببرید.

البته آی جی نت اصلا قصد ندارد که به شما پیشنهاد سیگار کشیدن بدهد اما حمل یک بسته سیگار یا اقلام کوچکی از این دست می تواند به شما در تعامل با افراد و منابع خبری در خیابان کمک و جمع آوری اطلاعات کمک کند.

به طور مثال اگر در بیرون محوطه یک زندان یا یک خانه قدم می زنید تا با یکی از منابع ملاقات کنید و نمی خواهید که توجه عموم جلب شود با در دست گرفتن سیگار بهانه ای برای ایستادن در محل خواهید یافت.

آدامس، سیگار، فندک، تکه های کاغذ، نقشه، پول خرد یک بسته دستمال کاغذی و تلفن موبایل اقلام خردی است که به شما در برقراری ارتباط اولیه با دیگران و رفع نیازهای احتمالی آنان کمک می کند.

همچنین فراموش نکنید که کارت ویزیت خود را به همراه داشته باشید و کفش های راحتی بپوشید چرا که امکان دارد ساعت ها مجبور به راه رفتن یا ایستادن باشید. همراه داشتن یک چراغ قوه نیز ضرری برای شما نخواهد داشت.

گرفتن تاییدیه خبر

یک ضرب المثل قدیمی می گوید: "آنها که می دانند چیزی نمی گویند- آنها که می گویند چیزی نمی دانند."

این اصل در همه موارد صدق نمی کند اما راهنمای مناسبی برای روزنامه نگاران است. به خصوص زمانی که با منابع ناشناسی برخورد می کنند و درباره صحت گفته های آنها شک دارند.

بهتر است که حین برخورد با چنین منبعی از او پرس و جو کنید تا دریابید چگونه از خبری که درباره آن صحبت می کند، مطلع شده است.

آیا شایعه ای را بازگو می کند یا اینکه خبر دست اولی از یک منبع قابل اطمینان به شما منتقل می کند؟

اگر شماره موبایلی را به شما می دهد فورا به آن زنگ بزنید که از درست بودن آن اطمینان حاصل کنید.

اگر در بیان نامش تردید دارد مواظب باشید که در پی اصرار شما یک نام کلیشه ای از کتابی تخیلی یا فیلم سینمایی به شما ندهد که با انتشار آن ماجرایی نظیر رسوایی سال ۲۰۰۱ نیویوک پست را تکرار کنید.

ماموریت مراقبت و تجسس

اگر ناچارید یک ساختمان یا یک محل خاص را ۲۴ ساعته زیر نظر بگیرید، پیش از هر چیز خود را به آب و خوراک کافی مجهز کنید.

مواد انرژی زا و مقادیری آب با خود بیاورید چرا که شاید در محل سوپر مارکتی وجود نداشته باشد. اگر به هیچ وجه امکان ترک پست خود را ندارید از مصرف بیش از اندازه آب یا نوشیدنی های کافیین دار خودداری کنید.

اگر روزنامه نگاران دیگری در محل هستند، فقط در صورت اعتماد کامل از آنها بخواهید که جایتان را به طور موقت بگیرند.

به علاوه از کاربرد صندلی های تاشو در محل خودداری کنید زیرا این کار غیرحرفه ای است و می تواند که حساسیت منابع احتمالی را برانگیزد و توجه مردم را جلب کند.

درک بهتر پلیس

به عنوان روزنامه نگار کاوشگر باید با طرز فکر و عملکرد پلیس محل ماموریت خود آشنا باشید:‌ آیا رشوه گیری در بین ماموران پلیس رواج دارد؟ آیا به موضوع خاصی حساس هستند یا از انتشار خبری خشمگین شده اند؟ سختگیر هستند یا به راحتی می توان با آنها تعامل داشت؟

همواره کارت خبرنگاری خود و شماره سخنگوی روابط عمومی اداره پلیس را در دسترس داشته باشید تا در صورت برخورد ماموران پلیس از آن استفاده کنید.

در مجموع از حقوق قانونی خودتان مطلع باشید اما تا حد امکان از برخورد و مشاجره با پلیس پرهیز کنید. اگر قصد خرید قهوه دارید از مامور پلیسی که در محل است هم بپرسید که آیا میل به نوشیدن قهوه دارد که برای او هم بیاورید. با آنها گپ بزنید شاید که سرنخ گزارش بعدی را از همین صحبت های کوتاه بدست بیاورید.