نوشته استیو باتری
خبرنگاران و ویراستاران در پروراندن ایده برای مطلب شرکای یک دیگر هستند. خبرنگاران باید پیشنهادات مشروح و بافکر به ویراستاران ارائه کنند و انتظار نداشته باشند که ویراستاران هر پیشنهاد نیم پزی را بپذیرند. ویراستاران باید به خبرنگاران در پروراندن، هدایت و تحویل مطالب کمک کنند. برای مطالب اصلی، بخصوص پروژه های بلند مدت ممکن است گزارش دهی و نگارش زیادی لازم باشد پیش از این که حتا تصمیم به پیگیری مطلب و چگونگی این کار بگیرید. بسیاری از نکات مطرح شده در اینجا تفریبا در مورد هر نوع مطلب فراتر از پوشش خبری روزانه صدق می کند. در صورتی که مطلبی سریع برای یکشنبه آینده پیشنهاد می کنید یا مطلبی اساسی که چند هفته باید روی آن کار کرد یا پروژه ای اصلی که چند ماه کار لازم دارد، مقیاس کار تفاوت می کند. اما اصول یکسان است: پیش از این که خبرنگاران و ویراستاران وقت، جا و پول زیادی برای یک مطلب صرف کنند، باید ایده را پرورش داد.
توصیه به خبرنگاران
ایده را بنویسید. برای یک مطلب اساسی، بخصوص ایده برای یک پروژه، پیشنهادی مشروح بنویسید. این کار به سردبیر مطلب دندانگیری برای بررسی بحث با سایر ویراستاران می دهد. یک پیشنهاد کتبی بررسی و پاسخ می طلبد. ضمنا نوشتن شما را در راه تمرین تمرکز بر کار و نوشتن مطلب هدایت می کند. گاهی پیشنهادی که خوب نوشته شده می تواند چارچوبی برای دید کلی نسبت به یک رشته مطلب یا مقدمه ای بر یک مطلب باشد. در مورد یک مطلب کوتاه مدت، پیشنهاد می تواند صرفا یک بند یا یک ئی میل یا یک یادداشت یک صفحه ای باشد، اما نوشتن ایده همیشه کمک می کند. مطالب به موقع پیشنهاد کنید. حتا پروژه ها باید به موقع باشند. در پیشنهادتان، به محور خبری مطلب بپردازید. آیا باید پیش از رویداد آتی منتشر شود یا بعد از آن یا در طی آن؟ آیا یک سالگرد، تعطیلی یا محاکمه محور زمانی است؟ آیا یک گزارش یا حکم اخیر به مساله فوریت بخشیده است؟ اگر خبرنگاری مطلب «همیشه سبزی» پیشنهاد کند که در هر زمان می توان تهیه کرد، سردبیر هم می تواند پاسخ دهد که مطلب را می توان در هر زمان تهیه کرد و این اغلب به این معنا است که در حال حاضر مطلب فوریتری مطرح است. اگر مطلبتان همیشه سبز به نظر می رسد، به سردبیر بگویید چرا به موقع است. اگر پیشنهادی قدیمی را دوباره مطرح می کنید، در پی زاویه خبری باشید و توضیح بدهید چرا حالا وقت تهیه مطلب است.
ایده های مشخص پیشنهاد کنید. «نگاهی عمقی» به دانشگاه ایالتی ویچیتا پیشنهاد نکنید. این پیشنهادی کلی و بدون تمرکز و در عین حال همیشه سبز است. پروژه ای برای مقایسه دانشگاه با دانشگاههای مشابه آن از جنبه های مختلف پیشنهاد کنید: شهرت، تحقیق، جوایز هیات علمی، نمره های امتحان ورودی دانشجویان و غیره. تمرکز مشخص به سردبیر کمک می کند مطلب را بلافاصله حس کند و در هیجان خبرنگار شریک شود.
ایده های مربوط به موضوع پیشنهاد کنید. در یادداشتتان توضیح بدهید چرا این مطلب برای خوانندگان مهم خواهد بود. حتا اگر فکر می کنید ربط آن آشکار است، به سردبیر بگویید چرا این مطلب برای خوانندگان مهم است و چطور شما مطرح بودن آن را در مطلب واضحتر خواهید کرد.
چارچوب را توضیح بدهید. هنری کُردز از اُماها وُرلد هرالد در باره پروژه ای در مورد دانشگاه نبراسکا – لینکلن پیشنهادی با همان زاویه ای به ویراستاران کرد که بعدا در مطالبش به کار گرفت. قرار بود او شهرت و دستاورد متوسط دانشگاه را با برتری ورزشی آن مقایسه کند.
مقایسه های ملی را در نظر داشته باشید. اگر یک موضوع محلی را مورد بررسی قرار می دهید، پیدا کنید که یک وضعیت محلی چگونه با متوسط های ملی و نهایت های ملی قابل مقایسه است.
تاثیر محلی را در نظر بگیرید. اگر یک مساله ملی را بررسی می کنید، توضیح بدهید چطور مطلب شما زوایای محلی و منطقه ای را پوشش خواهد داد. این موضوع چه تاثیری بر منطقه شما دارد؟ چه کسی در هر طرف موضوع در گیر است؟ چه کسی در اینجا کارشناس است؟ آیا اعضای هیات محلی شما در کنگره به موضوع می پردازند؟ آیا موضوع برای ما در سطح محلی هزینه خواهد داشت یا بودجه ایجاد خواهد کرد؟
پوشش های خبری قبلی را بررسی کنید. بریده های روزنامه تان را بخوانید. پوشش مطلب در روزنامه های دیگر را بخوانید. اگر روزنامه تان چند سال پیش در باره این موضوع مطلبی نوشته یا روزنامه دیگری چند ماه پیش چیزی نوشته، بگویید وضع چقدر تغییر کرده و این مطلب چقدر متفاوت خواهد بود. بگویید که شما چطور مسایلی را بررسی خواهید کرد که رقبا نادیده گرفته اند. اگر پیشنهادتان مشابه مطالبی است که سردبیر قبلا خوانده است، احتمالا به شما چراغ سبز نخواهد داد.
آنچه را می دانید بگویید. کمی گزارش دهی اولیه انجام بدهید تا بتوانید وضعیت کلی یا محدوده مشکل را تشریح کنید. هر چه بیشتر بدانید، بهتر می توانید نیاز به بیشتر دانستن را مطرح کنید. هر قدر مطلبتان فرضی یا حدسی به نظر برسد، بیشتر احتمال شنیدن این جواب هست که مطلبتان ممکن است «یک روزی» مطلب خوبی باشد. راههای پرس و جو را تشریح کنید. بگویید چه چیزهایی را باید کشف کنید. شاید سرنخ هایی دارید که باید دنبال کنید. شاید فرضیه ای دارید. به سردبیرتان بگویید کجا فکر می کنید باید بگردید و انتظار دارید چه چیزی پیدا کنید. لازم نیست پیشنهادتان حاوی تمام جوابها باشد، اما لازم است به اندازه کافی بدانید تا بتوانید سوالهای خوبی مطرح کنید.
طرح مطالب احتمالی ارائه کنید. البته اطلاعاتی که کسب خواهید کرد به مطالب نهایی شکل خواهند داد، اما در پیشنهاد اولیه یک طرح احتمالی مطرح کنید. بگویید روز اول یک مطلب اساسی خواهید نوشت در باره پسران گمشده سودان که به منطقه شما می آیند به همراه ستونی کناری در باره جنگ داخلی در سودان. سپس روز دوم مطلبی در باره انطباق فرهنگی پیش روی پناهندگان سودانی خواهید داشت. طرح می تواند تغییر کند. شاید تصمیم بگیرید که خشونت داخلی باید در ستونی کناری به همراه مطلب مربوط به انطباق فرهنگی طرح شود. یک طرح عملی به ویراستاران کمک می کند مطالب نهایی شما را مجسم کنند و در انتظار آنها باشند.
فایده رسانی را در نظر بگیرید. به راههای فکر کنید که این مطلب به خوانندگان فایده خواهد رساند و در پیشنهادتان توضیح بدهید که چطور مطلب تمام شده را برای استفاده خوانندگان آسانتر خواهید کرد.
عکس و نمودار در نظر بگیرید. عناصر تصویری باید از همان ابتدا بخشی از طرح شما باشند. در باره آماری فکر کنید که ممکن است پیدا کنید و باید به شکل نموداری ارائه شوند. فهرستی از نقشه های احتمالی را که لازم خواهید داشت تهیه کنید. رویدادها یا مصاحبه هایی را که باید در آنها عکس تهیه شود مشخص کنید. اگر ایده تصویری ندارید، همین را بگویید و در پیشنهادتان مطرح کنید که شما و سردبیر باید به زودی با بخشهای عکس و هنری برای بحث در باره کارها دیدار کنید و هماهنگی را شروع کنید. شاید باید عکاس یا هنرمندی را در پیشنهاد اولیه تان شرکت بدهید.
ارائه آنلاین را در نظر بگیرید. به راههای ارائه مطلب به شکل آنلاین فکر کنید. مطلب به کدام سایت ها باید پیوند بدهد؟ آیا می توانید اطلاعات اضافی بیشتری از نسخه چاپی عرضه کنید یا می توانید پایگاه اطلاعاتی با قابلیت جستجو برای استفاده خوانندگان برپا کنید؟
سفر و هزینه ها را در نظر بگیرید. اگر باید سفر کنید، برنامه آن را در پیشنهادتان بگنجانید. اگر مایلید نظرخواهی کنید یا می خواهید یک حسابدار، مهندس یا مشاور دیگری از بیرون استخدام کنید، توضیح بدهید چه نیازی دارید و چرا. انتظار نداشته باشید سردبیران بدون توضیحی کافی از طرف شما در باره دستاورد روزنامه در مقابل پول، مبلغ زیادی خرج کنند. و فرض نکنید که ویراستاران مبلغ زیادی خرج نخواهند کرد.
تحلیل کامپیوتری را در نظر بگیرید. چه اطلاعاتی موجود است که بعضی از جوانب موضوع مورد بررسی شما را توضیح بدهد؟ اگر از تخصص کامپیوتری برای تجزیه و تحلیل آن اطلاعات برخوردار نیستید، یا باید یاد بگیرید یا همکاری را در کار شرکت دهید که از آن برخوردار است. اما پیشنهاد اولیه شما باید به اطلاعاتی بپردازد که می تواند مشکلی را آشکار کند یا چیزی را ثابت کند. شاید بخواهید با خبرنگاری مشورت کنید که با اطلاعات بیشتر کار می کند و راه حلی برای نحوه استفاده از اطلاعات پیدا کنید.
حوزه های دیگر را در نظر بگیرید. آیا پیشنهاد شما در حوزه شخص دیگری تداخل می کند؟ از روی ادب به خبرنگاران دیگر اطلاع بدهید یا توصیه خبرنگار دیگری را در باره زاویه پیگیری مطلب بپرسید. بپرسید آیا خبرنگار دیگر مایل است در پیشنهاد و مطلب مشارکت کند.
یک برنامه زمانی در نظر بگیرید. بر اساس پیشنهاد شما، پروژه چه مدت طول خواهد کشید؟ بپذیرید که تاخیر رخ خواهد داد، اما یک برنامه زمانی پیشنهاد کنید که به محور خبری شما بپردازد و حاوی انتظارات واقعی درمورد مدت کار پیشنهادی باشد. شاید چیزی که پیشنهاد می کنید در حال حاضر به موقع باشد اما در عین حال یک تحقیق بلند مدت هم می طلبد. کاری را که بلافاصله می توانید انجام دهید و مدتی را که برای نگاه عمیقتر لازم است پیشنهاد کنید. آیا نگاه عمیقتر در زمان تکمیل هنوز به موقع خواهد بود؟ در آن زمان چه محور خبری ممکن است داشته باشید؟
وظایف روزانه تان را در نظر بگیرید. آیا می توانید این مطلب را حداقل برای مدتی با کارهای همیشگی تان همزمان انجام بدهید؟ سردبیرتان این مساله را بررسی خواهد کرد. با توضیح این که در حین کار بر روی مطلب کنونی چه میزان از کارهای همیشگی تان را می توانید انجام دهید به او کمک کنید. اگر لازم است که کاملا از کار معمول جدا باشید، این را صریح بگویید.
بزرگ فکر کنید. پیشنهاد شما جایی نیست که در آن در باره زمان، جا و پول صرفه جویی کنید. بهترین راه تهیه بهترین مجموعه ممکن برای خوانندگان را پیشنهاد کنید. صرف حداکثر زمانی را که برای انجام یک کار دقیق لازم است پیشنهاد کنید اما نه آنقدر که مطلب دیگر به موقع نباشد یا کس دیگری آنرا زودتر انجام دهد. استفاده از حداکثر فضایی را که برای انجام یک کار دقیق لازم است پیشنهاد کنید اما نه آنقدر که خوانندگان را کسل کنید یا بر اهمیت مطلب پرده بیافکنید. صرف حداکثر پولی را که برای انجام یک کار دقیق لازم است پیشنهاد کنید. ویراستاران می توانند پیشنهاد شما را از لحاظ زمان، فضا و پول اصلاح کنند. و شاید باید این کار را بکنند. آنها مسئول بودجه، تعادل روزنامه و به کارگیری کارکنان هستند. نقش شما در اینجا تبلیغ برای مطلبی است که به آن اعتقاد دارید. نقش سردبیر گنجانیدن آن مطلب در تصویر بزرگتر روزنامه است.
کوچک فکر کنید. وقتی ویراستاران طرح بزرگ شما را نپذیرفتند، اشتیاقتان را برای طرح از دست ندهید. تعدیلهایی انجام بدهید. تصمیم بگیرید بهترین راه تهیه مطلب با زمان، فضا یا پولی که ویراستاران درست تشخیص می دهند کدام است. اگر ایده اولیه شما خوب است، باید اشتیاقتان را برای مطلب حفظ کنید.
از طرف ویراستاران نه نگویید. تهیه هر چه دقیقتر و جسورانه تر مطلب را به نحوی که درست می دانید پیشنهاد کنید. شما مسئول بودجه نیستید. شما نباید در باره فضا و استفاده از زمانتان و یورش به سوی اهداف سخت تصمیم بگیرید. سردبیر شما ممکن است با سفر یا استخدام مشاوران یا زمان یا فضای پیشنهادی شما مخالفت کند. سردبیر شما ممکن است اصلا مطلب را نخواهد. اما اگر شما فکر می کنید مطلب خوبی است، آن را به روشی که شما فکر می کنید درست است پیشنهاد کنید. بگذارید سردبیر نه بگوید. به ندرت پیش می آید که سردبیری به شما بگوید بیش از آنچه که پیشنهاد کرده اید انجام بدهید.
به آسانی تسلیم نشوید. اگر واقعا به ایده مطلب معتقدید، اما سردبیرتان آنرا نمی خواهد، بپرسید چرا. سعی کنید مشخص بیاموزید پیشنهادتان چه چیزی کم دارد. پذیرای این امکان باشید که ممکن است حق با سردبیر باشد. شاید از ایده هیجان زده شدید و چشم انداز را گم کردید. یا شاید در ذکر نکات مهمی در پیشنهادتان کوتاهی کردید. شاید باید برای قانع کردن سردبیر نسبت به تاثیر محلی مطلب تحقیق بیشتری انجام بدهید. شاید فراموش کردید در پیشنهاد یک محور خبری ارائه کنید. اگر سردبیر موانع معتبری مطرح کند که بتوانید به آنها بپردازید، شاید بتوانید بر پیگیری مطلب به توافق برسید. یا شاید باید آنرا دوباره در آینده و زمانی که به موقعتر است پیشنهاد کنید.
به ارائه ایده ادامه بدهید. درسهای ضروری را از بحث و عدم پذیرش ایده برای مطلب بیاموزید و دوباره سعی کنید. بهترین دفاع شما در مقابل اعزام برای تهیه مطالب بد این است که ویراستاران را به بررسی مطالب خوب خودتان مشغول کنید.
منابع دیگر:
Bob Baker's "Newsthinking" site: http://www.newsthinking.com/story.cfm?SID=144