مصاحبه، ابزار کلیدی کار خبرنگاران است. اما هنر مصاحبه، گفت‌وگو، پرسش و پاسخ، بخشی جداگانه است که بخشی از دنیایی جداگانه است و انجام درست و موثر آن، گفت‌وگو را تغییر می دهد و آن را ماندگار و به یادماندنی می کند.
به عنوان سردبیر مجله‌ی یکشنبه‌ای به نام La Prensa که بخشی از بزرگ‌ترین روزنامه‌ی نیکاراگوئه است، بخشی از وظیفه‌ی من آن است که هر هفته، نشریه یک پرسش و پاسخ با یک شخصیت برجسته یا شناخته شده‌ی اجتماع منتشر کند.
Fabián Medina فابیان مدینا به آی جی نت می گوید که پیش از انجام مصاحبه، خبرنگار خوب، باید به مصاحبه شونده بگوید که مخاطبان، از کدام گروه سنی هستند و ویژگی‌های‌شان چیست. خبرنگار تلاش می کند که پیش از انجام گفت‌وگو، با مخاطبان ارتباط برقرار کند و از آن‌ها بپرسد که چه پرسش‌هایی از آن شخصیت اجتماعی دارند که دوست دارند پاسخ داده شود.
Carlos Fernando Chamorro کارلوس فیرناندو چامورو که یکی از خبرنگاران برنده‌ی جایزه‌ی کابوت است، به آی جی نت می گوید که موفقیت گفت‌وگو به ویژگی که همواره باید داشته باشیم، بستگی دارد: خوب گوش کردن. چالش مصاحبه در خوب گوش کردن نهفته است. مطالعه‌ی موضوعاتی که می خواهیم در گفت‌وگو مطرح کنیم، و تحقیق پیرامون آن‌ها، و هنر گوش دادن، که ویژگی لازم برای هر گفت‌وگوی خوبی است، حتی اگر مصاحبه نباشد و یک گفت‌وگوی ساده‌ی دوستانه باشد. تعیین مسیر گفت‌وگو پیش از مصاحبه، بر مبنای تحقیق میسر می شود و مصاحبه را به شکل روان‌تری پیش خواهد برد.
چامورو سردبیر هفته نامه‌ی Confidencial و دو برنامه‌ی تلویزیونی است: Esta Noche و Esta Semana. او دهه ها تجربه‌ی کار مصاحبه دارد و پیرامون مصاحبه، چه تلویزیونی باشد چه مطبوعاتی، چنین می گوید: «مخاطبان تفاوت میان مصاحبه‌ی خوب و بد را می فهمند و شایسته‌ی دیدن یا خواندن مصاحبه‌های خوب هستند. آن‌ها می خواهند بدانند و بیاموزند، مهم آن است که مطالبی را در اختیار آن‌ها بگذاریم که به سادگی نمی توانند در نشریات یا برنامه‌های دیگر بیابند.»
امتیاز این ژانر خبرنگاری، شفافیت است. مهم نیست که ما با مصاحبه شونده موافقیم یا مخالف. اگر ما به عنوان خبرنگار از مصاحبه برای برملا کردن واقعیت، آشکار کردن ارتشاء یا فساد اقتصادی، یا گرفتن اعتراف در خصوص موضوعاتی که اهمیت ملی دارند، بهره ببریم، مخاطب، پیام را درخواهد یافت، بدون نیاز به ویرایش یا تدوین گفت‌وگو.
در نیکاراگوئه ی بعد از جنگ، مصاحبه‌هایی از نوع پرسش و پاسخ به عنوان یک ژانر اصلی تلقی می شدند. در شرایط چند قطبی شدن سیاسی، مصاحبه بر موارد یا موضوعاتی که در جامعه یا عرصه‌ی سیاست از آن‌ها صحبت می شد، صحه می گذاشت و در اختیار مخاطب قرار می داد، بدون آن‌که امکان دست‌کاری، تغییر یا تحریف آن وجود داشته باشد.
تصویر اصلی از فلیکر، با مجوز WOCinTech Chat.