بر اساس گزارش تازه ای در مورد جنسیت و رسانه حضور کم رنگ زنان و مسائل آنها در اخبار علیرغم رشد تریبون های دیجیتال تغییری نکرده..
به رغم آن که زنان نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند، تنها ۲۶ درصد اخبار آنلاین و توییت هایی که منتشر می شوند زنان را در برمی گیرد. این عدده فقط ۲ درصد بیشتر از حضور ۲۴ درصدی آنها در گزارش های روزنامه، تلویزیون و رادیوست.
از سال ۱۹۹۵ تاکنون، پروژه مانیتورینگ رسانه های جهان یا جی ام ام پی نحوه و میزان حضور زنان را، هم به عنوان خبرنگار و هم موضوع خبری، اندازه گرفته است. اطلاعات گزارش سال ۲۰۱۵ از هزاران گزارش خبری منتشر شده در انواع رسانه و از ۱۱۴ کشور جهان گرد آوری شده است.
فومزایل ملامبو انگکوکا، مدیر اجرایی مرکز زنان سازمان ملل، که از این گزارش حمایت کرده می گوید:«رسانه ها باید نمونه برابری جنسی باشند و زنان را در تمام نواحی و در مشاغل و شرایط گوناگون پوشش دهند. اما رسانه ها همچنان تا حد زیادی برعکس عمل می کنند.«
این گزارش یادآور می شود که حضور زنان در اخبار سیاسی کمتر از سال ۲۰۱۰ شده است، یعنی سالی که گزارش پیش از این پروژه تهیه شده بود. تحقیقات منتهی به این گزارش همچنین حاکی از این بوده که منابع خبری که به آنها استناد می شود، عمدتاً مرد هستند و گرایش رسانه ها به نقل قول از انواع خاصی از منابع خبری است، مثل سیاستمداران و مسئولان دولتی.
از سال ۲۰۰۵ تاکنون، درصد کل گزارش هایی که توسط زنان تهیه شده ۳۷ باقی مانده است، و درصد گزارش هایی که کلیشه های جنسیتی را به چالش می کشند، تنها ۴ است. میزان کل گزارش هایی که روی زنان تمرکز دارند، از سال ۲۰۰۰ تاکنون ثابت مانده و تنها ۱۰ درصد است.
اخبار سیاسی و اقتصادی کمتر بر زنان تمرکز می کند. این رقم در اخبار اقتصادی ۵ و در اخبار سیاسی ۷ درصد است. شمار بسیار اندکی از گزارش های خبری، که در کل تنها ۹ درصد گزارش ها را تشکیل می دهد، بر مسائل حوزه برابری جنسیتی تمرکز دارد. البته این رقم طی ده سال اخیر دو برابر شده است.
نقاط روشن مهمی هم در گزارش امسال پروژه زنان و رسانه به چشم می خورد. در آمریکای لاتین، تعداد بیشتری از زنان در اخبار پوشش داده می شوند. این میزان از آمار سال ۱۹۹۵ (۱۶ درصد کل گزارش های خبری) به ۲۹ درصد رسیده است. این پروژه به تحقیق و تهیه گزارش های محلی نیز می پردازد. گزارش های محلی این پروژه از آفریقا، آمریکای لاتین، جزایر کارائیب، اروپا، خاورمیانه، آمریکای شمالی، و جزایر اقیانوس آرام و همچنین به تفکیک کشور در دسترس است.(
وضعیت جهانی هم در این مورد کاملاً منفی نیست. مثلاً در سال ۲۰۱۵، زنان کمتر از سال ۲۰۰۰ به عنوان قربانی در گزارش ها مطرح شده اند و کمتر از سال ۲۰۰۰ به واسطه وضعیت تأهل یا خانواده شان شناسایی شده اند، هرچند احتمال مطرح یا معرفی شدن آنها به این شکل هنوز هم بسیار بیشتر از مردان است.
این گزارش شش فصلی همچنین شامل نمونه هایی از مطالعات موردی از سراسر جهان است. آخرین فصل گزارش اهدافی را برای آینده رسانه ها تعیین می کند که شامل برابری جنسیتی است و در میان این اهدف آن است که ۳۰ درصد از گزارش ها به مسائل برابری یا نابرابری جنسیتی اختصاص یابد. این فصل گزارش، گام هایی را مطرح می کند که نهادهای نظارت بر رسانه ها، مراکز رسانه ای، جوامع مدنی، پژوهشگران و سرمایه گذاران در طرح های رسانه ای باید بردارند تا این که اطمینان یابند که جنسیت گرایی رسانه ای تا سال ۲۰۲۰ پایان یابد.
:تصویر با دریافت مجوز از MONUSCO Photo