تقاطع جنسیت و آزادی رسانه ای

روشن است که خبرنگاران امروز بیش از هر زمانی طی دهه های اخیر با موانع کاری مواجهند. فقط طی سال گذشته، آزادی مطبوعات در سراسر جهان نزدیک به چهار درصد کاهش یافته است.

این مشکل وقتی جدی تر می شود که از دید جنسیتی به آن نگاه شود. زنان خبرنگار برای ساکت شدن و برای این که برخی موضوعات را پوشش ندهند، مورد آزار، حمله و سوءاستفاده قرار می گیرند، هم آنلاین و هم به طور فیزیکی.

این اتفاقی بود که برای خدیجه اسماعیلو وا Khadija Ismayilova افتاد، یک خبرنگار تجسسی از آذربایجان که در مورد فساد مالی قدرت حاکم بر کشورش گزارش تهیه کرد. پس از سال ها آزار، بازداشت، و حمله های  جنسیتی، او به اتهاماتی به زندان محکوم شده که عمدتا باور دارند اتهاماتی ساختگی است.

او نمونه شناخته شده ای است از خبرنگارانی  است که   مورد  حملات جنسیتی قرار گرفته است.  وی یکی از موکلان امل کلونی AmalClooney، وکیل حقوق بشر، است. اما مورد او نمونه ای از یک روال رایج است که در آن جنسیت در سراسر جهان به عنوان سلاحی علیه خبرنگاران استفاده می شود. این روالی است که جدی تر از نظرات (کامنت های) آزاردهنده روی اینترنت است.

پنلی که توسط موزه خبر و کمیته محافظت از خبرنگاران برگزار شد، این روند را بررسی کرد و راه های ممکن مبارزه با آن را مطرح کرد.

مالی مک کلوسکی Molly McCluskey یک خبرنگار مستقل در این پنل توضیح داد که آگاهی از محیط اطراف و امنیت جانی، برای خبرنگاران لازم است، حتی در کشورهایی که معمولا برای خبرنگاران امن محسوب می شوند.

او گفت:‌«به نظرم هرجا که برویم، احتمال هر اتفاقی وجود دارد، حتی در جاهایی که امن ترین نقاط دنیا حساب می شوند. وقتی فقط یک کم مراقب نبودم و گارد نگرفتم، از توجه، واکنش، و تهدیدهایی که با آنها مواجه شده ام، تعجب کرده ام.»

گام دوم درک این است که پایان دادن به خشونت ناشی از جنسیت گرایی علیه خبرنگاران مسئله ای پیچیده و چند بعدی است که در بسیاری از فرهنگ ها مطرح است و به همان نسبت راه حل های متفاوتی می طلبد که بستگی به هر فرهنگ خاص دارد. کورتنی رادش Courtney C. Radsch که مدیر بخش دفاع از حقوق کمیته حمایت از خبرنگاران CPJ است در کتاب تازه ای که این کمیته CPJ منتشر کرده مقاله ای با این موضوع دارد: حملات علیه مطبوعات: جیسیت و آزادی مطبوعات در جهان Attacks on the Press: Gender and Media Freedom Worldwide

مطالعه ای که در نشست خبرنگاری اینترنت در سال ۲۰۱۵ مطرح شد، به نام بهترین راه مقابله با حملات جنسیتی و آنلاین علیه دختران و زنان Best Practices Forum on Online Abuse and Gender-Based Violence Against Women and Girls، چنین نتیجه گرفته است: «تلاش برای مبارزه با سوء استفاده و خشونت جنسیت گرا، اغلب از کشورهای توسعه یافته شروع می شود و بر شرایط، انتظارات، و دیدگاه های فرهنگی همان کشورها هم اثر می گذارد.»

 میشل فرییرMichelle Ferrier خبرنگار پیشین و بنیانگذارترول باستر (جن گیر) Trollbusters ،بنیادی که از زنان خبرنگار هنگام آزار اینترنتی حمایت می کند، می گوید: «در دورانی که از خبرنگاران انتظار نمی رود که از شبکه های اجتماعی دوری کنند، هم قانون و هم تریبون های شبکه های اجتماعی وظیفه دارند که با آزار اینترنتی برخورد کنند. این، فعالیتی است که از گذشته آگاهانه تر و زیرکانه تر شده است و بنابراین به قوانین بهتری نیاز داریم که بتواند با پیچیدگی فعالیت های آزاردهنده اینترنتی امروز، مقابله کند.»

خشونت و سوء استفاده با انگیزه جنسی مشکلی نیست که فقط متوجه زنان خبرنگار باشد، خبرنگاران همجنسگرا و دگرباش هم همین مشکلات را دارند. کتاب  چالش های ویژه ای را بر می شمرد که کاترین ادانل Katherine O’Donnell ،که یک خبرنگار دگرباش اسکاتلندی است، با آنها مواجه است. این کتاب به مشکلات خبرنگاران دگرباش در اوگاندا هم که مردم تحمل کمتری در قبال این مسائل دارند، می پردازد. حتی مردان هم از آزارهای با انگیزه جنسی مصون نیستند. در نتیجه، تلاش برای مبارزه با چنین آزارهایی در مورد همه خبرنگاران از هر جنسیتی، باید انجام شود.

در نهایت، گفتگوی پنل کمیته حمایت از خبرنگاران CPJ و کتابی که در این مورد منتشر شده، تنها بخش کوچکی از صداها و تجربه هایی را که در مورد خشونت و آزار نسبت به زنان خبرنگار وجود دارد، منعکس می کند. این، نکته ای است که جول سایمن Joel Simon، مدیرکمیته CPJ در مقدمه این کتاب به آن اشاره کرد. وی چنین نوشته است: «روشن است که بعضی صداهای حیاتی این روزها مجبور به سکوت می شوند و در نتیجه ما بعضی از اطلاعاتی را که ما برای درک دنیای پیچیده مان به آنها نیاز داریم، به دست نمی آوریم. همزمان با آن که تعداد بیشتری از خبرنگاران از جنس ها و فرهنگ های مختلف تجربه های خاص خود را مطرح می کنند، تعصباتی که در مورد خشونت ناشی از نگاه جنسی وجود دارد، به مرور محو می شود.»

Lara Logan که خبرنگار برنامه شصت دقیقه یا 60 Minutes است، در این پنل گفت:‌«با آن که آزادانه حرف زدن از این مشکل، آن را حل نمی کند،‌ حرف زدن درباره آن گام اول حیاتی است که برای شکستن سکوت لازم است. برای من مشکل نبود که در مورد تجربه حمله به خودم صحبت کنم. فکر می کنم این کار برای قربانیان خشونت جنسی، تجاوز، و آزار جنسی، صحبت در مورد تجربه شان مشکل تر است، و این قربانیان دوست دارند از آن حرفی زده نشود تا بتوانند این تجربه ها را فراموش کنند...خبرنگارانی از مصر و کشورهای دیگر دنیا آمده اند و درباره آنچه برایشان پیش آمده، با من حرف زده اند. اولین چیزی که آدم موقع این نوع گفتگوها می فهمد، این است که تنها نیست و نباید این بار را تنهایی به دوش بکشد.»

می توانید فیلم همه پنل را اینجا ببینید.

تصویر اصلی از Sam Berkhead.