این طرحی ویژه از نوعی شبکه‌ی اجتماعی است که سودآور است و بر اساس توان مالی مخاطبان، از آن‌ها حق اشتراک می گیرد. در دنیای امروز و با وجود هزینه‌ی بالای اشتراک نشریات، بیش از ۱۷ هزار نفر به این شبکه‌ی اجتماعی پیوسته اند و حق اشتراک می پردازند.
این شبکه که در برلین مستقر است و نام آن است ( که به اختصار تاز خوانده می شود)، بیش از ده هزار حامی دارد که به بخش‌های گوناگون آن حق اشتراک یا کمک مالی می پردازند، یا یک حق اشتراک حداقل را برای خواندن مطالب می پردازند.
دیدگاه مشارکت در ارائه‌ی اخبار
این شیوه‌ی ایجاد و انتشار خبر در سال ۱۹۹۲ بنیان گذارده شد و مفهوم آن، مشارکت مصرف کنندگان خبر در مالکیت این تریبون خبری بود. خوانندگان و اعضا، سهام این تریبون را می خرند، اما این سهام، بیشتر جنبه‌ی سرمایه‌گذاری در تریبون را دارد تا سودآوری. بخشی از این سهام، برای تهیه‌ی ساختارهای نوین و الگوهای روزآمد تامین و انتشار خبر صرف می شود.
Konny Gellenbeck کونی گیلینبک که مدیر این تریبون است، می گوید: «با به کارگیری الگویی متفاوت، تامین آینده‌ی درازمدت برای‌مان ناممکن بود. اما مالکیت اعضا، بنیاد کار ماست که بر تعاون بنا شده است.» امروز، اهداف این تریبون هم‌چنان به قوت خود باقی اند، و این، علیرغم آن است که این نشریه، از ساختار پیشین خود فاصله گرفته و دیجیتال شده است.
Aline Lüllmann که مدیر تحولات دیجیتال تاز است، می گوید: «باور من آن است که اخبار لازم است به وفور در اختیار مخاطبان باشد، و این به آن معناست که باید شیوه‌های ابتکاری دیگری را برای جلب مخاطب به کار گیریم و این کار را تنها به پرداخت حق اشتراک از سوی خوانندگان منحصر نکنیم.
انتخاب مبلغ آبونمان
همه‌ی محتوایی که در وبسایت تاز یا شبکه‌های اجتماعی وابسته به آن منتشر می شود، به رایگان قابل دسترسی است. اما از خوانندگان خواسته می شود که هر مبلغی که توانش را دارند، در ازای دریافت اطلاعات یا خواندن مطلب، بپردازند.
تاز از خوانندگانش می خواهد که از یکدیگر حمایت کنند تا بتوانند تاز را در هر شرایطی پاسخ‌گو قرار دهند. این الگو نیز از سال ۱۹۹۳ اجرا شده است.
ایجاد شیوه‌ی برای عملی کردن مفهوم پرداخت در حد توان مالی
از آن‌جا که خوانندگان به شرکت‌های ثالث برای پرداخت یا کمک مالی به تاز اعتماد نداشتند، تاز باید خودش ساختاری را برای دریافت این کمک‌ها یا حق اشتراک ایجاد می کرد. به مرور و با افزایش شمار مشترکان و مخاطبان دیجیتال، سردبیران تاز دریافتند که به ساختاری دیجیتالی برای این کار نیاز دارند. در سال ۲۰۱۶، Google Digital News Initiative Innovation Fund یا صندوق طرح‌های ابداعی اخبار دیجیتال، یک وام بلاعوض به تاز و Sourcefabric (که سازنده‌ی نرم افزار است) داد تا بتوانند به شکلی که استفاده از آن برای خوانندگان ساده باشد، از آن‌ها کمک‌های مالی یا حق اشتراک دریافت کنند.
این ساختار مالی در ماه فوریه کامل خواهد شد و روی Github برای دانلود کردن در دسترس خواهد بود. تاز می خواهد به شبکه‌ها و نشریات و تربیون‌های مشابهی که در پی ایجاد ساختارهای مشابه هستند، هم کمک کند.
Sava Tatić که مدیرکل Sourcefabric است، می گوید: «این ساختار مالی برای ما به عنوان هدفی برای تعمیق رابطه‌ی میان خوانندگان و وبسایت عمل می کند و سبب تقویت تریبون‌ها می شود. امید ما آن است که تریبون‌های مشابه هم به همین شیوه بپیوندند و از این ساختار استفاده کنند.»
ساختن یک اجتماع
خانم Lüllmann بر لزوم رابطه با خوانندگان تاکید می کند و می گوید: «این رابطه، بسیار عاطفی است. وقتی مردم حق اشتراک‌شان را لغو می کنند، برای ما نامه‌های غمناک می فرستند یا به ما تلفن می کنند و ابراز ناراحتی می کنند.»
و همین عواطف و رابطه با خوانندگان است که مخاطبان به آن اهمیت می دهند. Herde Hitziger هردی هیتزگر که یکی از مخاطبان این تریبون است، در بخشی از نظرسنجی سال گذشته‌اش چنین نوشته است: «برای من، تاز بخشی از هویت سیاسی‌ام است. به نظرم ایده‌ی مشارکت با خواننده، ایده‌ی درخشانی است. با هم‌کاری یکدیگر تریبونی را می سازیم که آموزنده است و کسانی را مشارکت می دهیم که در غیر از این شرایط، امکان مالی آن را نداشتند که بخشی از چنین تریبونی باشند. من حس می کنم که از راه تاز، بخشی از یک اجتماع هستم.»
تصویر اصلی از فلیکر، با مجوز Honest Reporting.