پروژه For Peshawar «برای پیشاور» طرحی برای گرامیداشت اولین سالگرد یک حمله تروریستی به یک مدرسه نظامی در پاکستان است که ۱۴۷ نفر را کشت. در سال ۲۰۱۵ Shaheryar Popalzai شهریار پوپلزای که دوره خبرنگاری نایت را در مرکز بین المللی خبرنگاران گذرانده، با The Express Tribune که یکی از بزرگترین روزنامه های پاکستان است، شروع به همکاری کرد تا به کادر این روزنامه کمک کند که پروژه های رسانه ای اینترنتی مبتنی بر داده را طراحی و اجرا کنند. پروژه اصلی پوپلزای در این روزنامه For Peshawar یا «برای پیشاور» نام دارد که اولین سالگرد یک حمله تروریستی را گرامی می دارد، حمله ای که ۱۴۷ تن را کشت که بسیاری از آنها کودک بودند. این حمله به یک مدرسه ارتش در شمال پاکستان انجام شد.
پروژه پوپلزای، نامزد دریافت جایزه خبرنگاری آنلاین سال ۲۰۱۶ شد. جوایز این رقابت روز ۱۷ سپتامبر در کنفرانس انجمن خبر اینترنتی (که در دنور Denver برگزار شد)، به برندگان داده شد.
پوپلزای در این گفتگو با آی جی نت، در مورد همکاری اش با خبرنگاران سرویس های مختلف این روزنامه برای اجرای پروژه اش توضیح می دهد و می گوید که اتاق های خبر دیگر چگونه می توانند همین تجربه موفقیت آمیز را تکرار کنند.
آی جی نت: ایده این پروژه از کجا آمد؟ تولید آن چه مدت طول کشید؟
پوپلزای: وقتی کار را در روزنامه شروع کردم، هنوز چند ماهی به سالگرد حمله پیشاور باقی مانده بود، اما ما تصمیم گرفتیم که پروژه بزرگی را اجرا کنیم که ادای احترامی به درگذشتگان باشد و نگاهی هم به عملکرد دولت بکند. فکر کردیم می توانیم چیزی درست کنیم شبیه یک دفترچه همراه عکس کشته شدگان، اما به مرور که بیشتر در موردش فکر کردیم، تصمیم گرفتیم به پروژه بزرگتری تبدیلش کنیم که بخش های خواندنی بیشتری هم داشته باشد.
تیم اولیه ما فقط سه نفر داشت. من بودم و Hassaan Khan که سردبیر دیجیتال( وبسایت) روزنامه است و Shayan Naveed که سردبیر بخش آزمایشگاه خبر روزنامه است.
چند هفته ای طول کشید تا توانستیم برای شروع پروژه برنامه ریزی کنیم... بعد از آن، ما مستقیم رفتیم سراغ سردبیر روزنامه و آنچه را که برای اجرای پروژه لازم داشتیم، به او گفتیم و از او کمک خواستیم. او هم یادداشتی برای همه دبیر سرویس ها فرستاد و گفت که تیم ما دارد روی این پروژه کار می کند. بعد دبیر سرویس ها خبرنگارانشان را برای مواردی که ما به کمک نیاز داشتیم، در اختیارمان گذاشتند. اصل محتوای مطالب حدود دو هفته قبل از تاریخ انتشار گردآوری شد و مراحل فنی کار هم حدود یک هفته بعد از آن آغاز شد. در مجموع، حدود ۱۵ نفر از چهار تیم مختلف روی این پروژه کار کردند.
نقش شما در اجرای این پروژه چه بود؟
من در مراحل برنامه ریزی پروژه شرکت کردم، به خصوص وقتی می خواستیم تصمیم بگیریم چه نوع گزارش هایی لازم داریم. وقتی مطالب آماده شد، قسمت فنی امور را همراه با یک طراح وبسایت که مخصوص این پروژه استخدامش کرده بودیم، اداره کردم.
وقتی تیم آزمایشگاه خبر همه گزارش ها را ویرایش کرد، طراح وبسایتشان به ما طرحی را که در نظر داشت، نشان داد و بعد از تایید آن، شروع کرد به کنار هم گذاشتن و اجرایش. ما پروژه را تبدیل به CMS کردیم چون فکر کردیم یک راه حل ساده HTML جوابگوی کارمان نخواهد بود. اتاق خبر طراح وبسایت تمام وقت ندارد، برای همین تغییر همه برنامه نرم افزار از HTML برایمان خیلی سخت می شد.
ما در نهایت راه حلی پیدا کردیم که هر وقت مشکلی پیش آمد، هر کسی مسئول طرح باشد، به سادگی بتواند وارد سیستم شود و مشکل را برطرف کند.
چه توصیه ای برای اتاق های خبر دیگری دارید که تازه دارند دست به اجرای پروژه های دیجیتال بزرگ می زنند؟
خیلی ها فکر می کنند اجرای چنین پروژه هایی سخت است و طراحی، مدیریت، یا حتی خود اجرا کردن آنها به سادگی میسر نیست. اما در واقع این طور نیست. به یک خوب تیم طراحی و یک تیم قوی گزارشگری نیاز دارید که به موقع کارشان را تحویل دهند. در بسیاری از موارد، بعضی ها فکر می کنند که خبرنگاران مطبوعات نمی توانند به سادگی روی پروژه های دیجیتال کار کنند، اما وقتی قابلیت های خود را در کار دیجیتال بفهمند، کار برایشان راحت خواهد شد. برای ما تغییر خیلی بزرگی بود. برای نمونه، کار خبرنگاران رادیو- تلویزیونی فرق می کند، چون لحظه ای که گزارشی از آنها پخش می شود، خود گزارش از بین می رود. اما کار دیجیتال برای همیشه باقی می ماند. کار اینترنتی به خبرنگاران امکان می دهد تا مطلبی را که می نویسند، همیشه به نامشان باقی بماند. در عین حال، نامزد شدن برای جایزه خبرنگاری آنلاین هم می تواند انگیزه بزرگی برایشان باشد.
برای من، این پروژه تأکید بر این واقعیت بود که می توانیم کارهای بخش فنی یک طرح را ظرف مدت کوتاهی انجام دهیم...مردم گاهی فکر می کنند بخش فنی کار باعث عقب افتادن آن می شود یا انجام آن مشکل است، اما وقتی همه چیز را آماده کنید، کارهای فنی به سادگی انجام شدنی است. خیلی از بخش های فنی این نوع کارها این روزها با استفاده از منابع آزاد انجام می شود. این زیبایی کار جامعه خبرنگاری- فنی است...مردم مشتاقند به هم کمک کنند. حتی اگر نهاد خبری تان منابع لازم برای اجرای طرح های بزرگ دیجیتال را نداشته باشد، راه حل های آماده زیادی به شکل منابع آزاد وجود دارد که می تواند به کار گرفته شود.
تصویر اصلی از پروژه "For Peshawar، از روزنامه The Express Tribune.