نوشتن تیتر اغلب بزرگترین فاصلهی میان شما و یک مقالهی کامل است. در تلاش برای تمام کردن مطلبتان، به نظر جذاب می رسد که نخستین عبارت یا جملهی را که به فکرتان می رسد، بنویسید. اما تیتر، بخش حیاتی هر مقاله و تعیین کنندهی علاقه یا عدم علاقهی خواننده است. در این مطلب راهنماییهای را برای کمک به نوشتن تیترهای قوی دربردارد، تا خوانندگان به جای عبور از آن، روی آن کلیک کنند و مطلبتان را بخوانند.
تریبونتان را بشناسید: آیا قرار است مقالهی شما آنلاین منتشر شود یا در مطبوعات؟ اگر آنلاین است، باید از واژههای استفاده کنید که در موتورهای جستجو خود را نشان دهند. در عین حال، بازنشر مقاله یا به اشتراک گذاشتن آن در شبکههای اجتماعی معمولا به آن معناست که تیتر، می تواند غیررسمی تر باشد.
مخاطبانتان را بشناسید: مهم است که تیترتان را با نوع مخاطبی که حدس می زنید داشته باشید، تنظیم کنید. این کار، می تواند از راه تفاوت در دیدگاه ممکن شود. خود را به جای مخاطبتان بگذارید، بعد تیتر را از دیدگاهی بنویسید که برای مخاطبتان قابل درک است. برای نمونه، به جای تمرکز کردن بر دیدگاه نهاد یا سازمان یا دولت، بر دیدگاه مردم تمرکز کنید.
صریح باشید: با آنکه انتخاب تیترهای جذاب ممکن است کلیک روی مقاله را بیشتر کند، احتمال جلب مخاطب بیشتر و افزایش دقت آنها به مقاله، و امکان بیشتر خواندن مطلب را به وجود نخواهد آورد. از اصول پنجگانهی خبرنگاری هنگام نوشتن تیتر استفاده کنید و همواره آنها را در نظر داشته باشید: چه کسی، چه چیزی، چه وقت، چگونه، کجا. مهم آن است که تیترتان صریح و حاوی اطلاعات مناسب برای خواننده باشد، ضمن آنکه به خواننده راست بگوید.
انتخاب واژه اهمیت دارد: وقتی که می خواهید تیتر بزنید، اولین واژهی را که به ذهنتان می رسد، ننویسید. استفاده از فعل در تیتر مهم است و به محتوای بهتر آن کمک می کند و برای خوانندگان جالبتر از تیترهایی است که پر از اسم و صفت هستند. هرگز معنای تیتر را به خاطر یک کلمه قربانی نکنید.
برای نوشتن تیتر به محتوا اتکاء نکنید: بهتر آن است که برای درک تیتر، اصلا اتکایی به مطلبتان نداشته باشید و طوری تیتر را بنویسید که برای خواننده به اندازهی کافی گویا باشد و نیازی به آن نباشد که تمام مطلب را بخواند تا متوجه مفهوم تیتر شود.
دستور زبان مهم است: برای نوشتن تیتر، سبک و سیاق نوشتار نشریهتان را همواره در نظر داشته باشید و متناسب با آن، تیتر بزنید. به رغم آنکه رعایت همهی نکات دستوری برای نوشتن تیتر حیاتی نیست، قواعدی برای این کار وجود دارد که تیترها را مناسبتر و بهتر می کند. یکی از آنها را که در زبان فارسی کاربرد دارد اینجا می خوانید:
به جای «گفت» یا «می گوید»، از دو نقطه و گیومه استفاده کنید و نقل قول کنید.
آیا تیترتان از این ویژگی ها برخوردار است؟ این موضوع را پیش از نهایی کردن تیتر، بازبینی کنید. تیترتان باید این مشخصات را داشته باشد:
سلیقه، جذابیت، وضوح، صداقت.
از خودتان بپرسید: آيا این تیتر برای شخص یا گروه خاصی برخورنده نیست؟ آیا می تواند خوانندگانی را جذب کند؟ آيا از تیتر، می توان فهمید که موضوع و محتوای مقاله چیست؟ از همه مهمتر آنکه: آیا تیتر صادقانه است؟ اگر پاسختان به هر یک از این پرسشها منفی باشد، این تیتر آمادگی انتشار ندارد و باید تغییر کند.
Upworthy (که یک منبع حرفهای راهنمای خبرنگاران است)، به نویسندگان و ویراستاران توصیه می کند که برای هر مقالهی، ۲۵ تیتر بنویسند و از میان آنها یکی را انتخاب کنند. وقت مناسبی را به بازنویسی و بازخوانی و اصلاح تیترتان اختصاص دهید و برای نوشتن تیتر آنقدر وقت بگذارید که اطمینان یابید که محصول نهایی توجه بیشتری را به سمت مطلبتان جلب خواهد کرد. آنچه ممکن است به نظر اتلاف وقت بیاید، صرفنظر از آنکه مطلبتان کجا منتتشر می شود، ارزش کار کردن و وقت گذاشتن را دارد.
Main image CC-licensed by Flickr via hjjanisch.