خبرنگاران آفریقایی که در فرانسه پناهجو هستند، در جستجوی فرصتهای بهتر وارد آن کشور می شوند. اما به جای آن اغلب با چالش های حرفه ای مواجه می شوند که به موانع زبانی و فرهنگی شان افزوده می شود و شرایط را برایشان دشوار می کند.
بسیاری از خبرنگاران آفریقایی که به فرانسه وارد می شوند، با صنعت رسانه، عرصه رسانه ای و فرهنگی مواجه می شوند که به طور فاحشی با آنچه با آن آشنایند، تفاوت دارد. در این شرایط، آنها چاره ای به جز آن ندارند که با ابزار تازه فنی و مهارت های تازه برای کار در فضای تازه و جامعه ای که تازه به آن وارد شده اند، آشنا شوند.
خبرنگاران در فرانسه باید با همه نوع مهارتی آشنا شوند و همه کار بتوانند انجام دهند و این، موضوعی است که سبب می شود برخی خبرنگاران از کشورهای دیگر را با مشکل مواجه کند.
Darline Cothière که مدیر نهادی به نام Maison des journalistes یا خانه خبرنگاران در فرانسه است، می گوید برخلاف آنچه برخی می اندیشدند، کار خبرنگاری در کشوری دیگر ساده نیست چون هم مانع عدم تسلط به زبان وجود دارد و هم شمار اندک مشاغل موجود برای خبرنگاران.
آلفا ابا، خبرنگاری اهل گینه است که در سال ۲۰۱۶ به دنبال چالش ها و مشتقتهایی که در لیبی تحمل کرد و پیرامون آنها کتابی نوشت، وارد فرانسه شد و به زودی دریافت که دوام آوردن در فرانسه بسیار دشوار است چه رسد به کار کردن به عنوان خبرنگار حرفه ای.
بخشی از مشکل کار کردن او به عنوان خبرنگار در فرانسه آن است که به او گفته می شود لهجه دارد و مثل فرانسه زبانان صحبت نمی کند.
کابا به رغم آن که خبرنگار و نویسنده حرفه ای بود، موفق نشد در فرانسه در رشته و تخصص خود کار پیدا کند و در نتیجه اکنون در ساختمان دولتی امور مهاجران در شهر بوردوی فرانسه به عنوان نگهبان کار می کند چون چاره ای دیگر برای تامین هزینه زندگی اش ندارد. او می گوید ابتدا کاری در یک انبار بزرگ پیدا کرد که چندان مناسبش نبود، در نتیجه به دنبال کار دیگری گشت و شغل نگهبانی را در پی آن آغاز کرد.
آقای کابا برای آن که از دنیای رسانه و خبر دور نماند، در یک رادیوی غیرانتفاعی در بوردو با نام La clef des ondes کار می کند و هفته ای یک بار میزبان یک برنامه رادیویی است. او می گوید آرزویش آن است که روزی بتواند به گینه بازگردد و آزادانه به کار خبرنگاری حرفه ای بپردازد.
داستان زندگی او تنها ماجرای خبرنگاران مهاجر به فرانسه نیست. بسیاری از خبرنگاران آفریقایی به دنبال مهاجرت یا پناهندگی به فرانسه با دشواری کاریابی مواجه شده اند که سبب شده بسیاری از آنها به ناگزیر به کلی حرفه خبرنگاری را کنار بگذارند.
یکی از این خبرنگاران Diane Akizimana است که هفت سال است در فرانسه پناهنده سیاسی است. او که موفق نشد در رشته خبرنگاری کاری پیدا کند، در صلیب سرخ کاری پیدا کرده و مشغول آن است تا روزگارش را از آن راه بگذارند. او می گوید ورود به عرصه خبرنگاری در فرانسه بسیار دشوار است و ناگزیر شده به کارهای گوناگونی دست بزند تا بتواند امرار معاش کند.
او می گوید احساس می کند در فرانسه پذیرفته نشده است.
آکیزیمانا موفق شد به خانه خبرنگاران مراجعه کند که او را به مدت یک سال اسکان دادند. این نهاد که در سال ۲۰۰۲ بنیان نهاده شده، در فرانسه به خبرنگاران در تبعید کمک می کند و به آنها خدمات اسکان، بیمه و سلامتی و خدمات قانوني مورد نیازشان را در مواقع لزوم ارائه می کند. این نهاد وبسایتی هم دارد که برای خبرنگاران امکان نوشتن مقاله و گزارش را فراهم می کند.
بیش از ۴۰۰ خبرنگار از ۷۰ کشور از زمان تاسیس این نهاد از کمک ها و خدمات آن بهره گرفته اند. ۴۰ درصد از آنها از خاورمیانه آمده اند، ۲۸ درصد از آفریقا و ۳۰ درصد از آسیا و جزایر کارائیب.
با آن که گه گاه امکان انجام کار خبرنگاری آزاد (مستقل) برای این خبرنگاران فراهم می شود، یافتن کار تمام وقت در عرصه کاری خودشان که از راه آن بتوانند امرار معاش کنند، در اغلب موارد برایشان دشوار است. در عین حال، متاسفانه همه خبرنگاران مهاجر یا پناهنده خارجی در فرانسه از امکان بهره وری از حمایت های حرفه ای و خدمات نهادی مثل خانه خبرنگاران برخوردار نیستند.
تصویر اصلی از آنسپلش، با مجوز Lina Silivanova.