حضور زنان در استادیوم آزادی طی ماه‌های اخیر خبرساز شد. در این میان، گزارش شیوه‌ی حضور زنان به عهده‌ی خبرنگارانی است که اغلب مردند. اما شاید این، آغازی برای فعالیت بیشتر و گسترده تر زنان خبرنگار در ایران باشد.
عدم حضور فعال زنان در عرصه‌ی ورزش و گزارشگری ورزشی موضوع تازه‌ای نیست، و تنها مختص ایران نیست. آمار رسمی یونسکو حاکی از آن است که تنها ۱۲ درصد از اخبار ورزشی در سراسر جهان توسط زنان اجرا می شود و تنها ۴ درصد از این اخبار به ورزش‌های زنان اختصاص دارد. این آمار حتی در برزیل هم مصداق دارد، با این‌که آن کشور، قلب تپنده‌ی فوتبال جهان است.
توجه به ضرورت حضور زنان در عرصه‌ی ورزش، هم به عنوان گزارشگر یا مفسر، هم به عنوان ورزشکار، و هم به عنوان تماشاگر، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و بخشی از پویش و پیشرفت در جامعه‌ی ورزشی و رسانه‌ای تلقی می شود.
در گزارش امسال سازمان ملل پیرامون زنان و ورزش آمده است که حضور زنان در میادین ورزشی می تواند دیدگاه‌های گسترده تر، ایده های تازه تر، نوآوری بیشتر، و مخاطبان زیادتری به هم‌راه داشته باشد. زنان و دختران در جای جای جهان دسترسی کم‌تری به فرصت‌های حوزه‌ی ورزش دارند و از نظر آموزش و امنیت منابع اندک‌تری از مردان در اختیار آن‌هاست. این تفاوت بارز و فاحش در پرداخت دستمزد به زنان ورزشکار نیز روشن است. سال گذشته، مجموع حقوق زنان فوتبالیست شرکت کننده در جام جهانی پانزده میلیون دلار بود، در حالی‌که برای مردان، این رقم، پانصد و هفتاد و شش میلیون دلار بود. زنان در عرصه‌ی مدیریت ورزش در سطح جهانی نیز تنها یک چهارم کرسی‌های مدیریت را در اختیار دارند.
تحقیقی که از سوی مرکز رسانه‌های زنان انجام شده، نشان می دهد که تعداد اعضای شورای سردبیری در یکصد نشریه‌ی ورزشی در آمریکا و کانادا طی چهار سال اخیر نزدیک به نصف شده، و از هفده و دو دهم درصد به نه و هشت دهم درصد رسیده است. بخش دیگری از همین تحقیق حاکی از آن است که در بیست نشریه پرمخاطب آمریکا، شصت و دو و سه دهم درصد گزارش‌های ورزشی به دست مردان تهیه می شود.
این آمار، نشان‌گر آن است که تفاوت و فاصله‌ی مردان و زنان در این خصوص، عمده، چشم‌گیر، و فراگیر است و به کشور یا کشورهایی خاص در دنیا محدود نمی شود، هرچند وضعیت زنان در این عرصه‌ها در برخی کشورهای جهان بسیار بدتر از کشورهای دیگر است و طبعا در این میان، کشورهای پیش‌رفته‌تر از امکانات بیش‌تری برای زنان برخوردارند و فرصت‌های بیش‌تری را در اختیار زنان می گذارند.
زنان در ایران، از قاعده‌ی ضرورت تلاش برای رسیدن به حقوق بیشتر و برخورداری از فرصت‌های بهتر مستثنی نیستند. حضور و فعالیت در حوزه‌ی ورزش در ایران، چه به عنوان خبرنگار یا مفسر و چه به عنوان تماشاگر یا هوادار، جدا از تدابیر و سیاست‌های مربوط، به کوشش زنان، پیشرفت اندیشه و فرهنگ جامعه، پذیرش مردان، و شناخت و رعایت حقوق زنان بستگی دارد. پوشش خبری این حضور و فعالیت نیز، چه از سوی خبرنگاران مرد انجام شود، و چه به دست خبرنگاران زن، به دید گسترده تر، انعطاف و انصاف بیشتر، و نگاه دقیق و حرفه‌ای به واقعیات جاری وابسته است.