نقش پیوند دهندگان دیجیتال در پیوستن خبرنگاران به اجتماعات اینترنتی

 استفاده از ابزار دجیتال برای شرکت در اجتماعات اینترنتی برای خبرنگاران، توانایی WhatsApp برای دسترسی به اطلاعات کاربران، و رویدادهای خبرنگاری دیگر هفته را در مطلبی که از سوی Center for International Media Assistance یا مرکز بین المللی کمک های رسانه‌ای تهیه شده، اینجا می خوانید.

نقش تازه‌ای در دنیای خبرنگاری: پیونددهنده‌ی دیجیتال

وقتی An Xiao Mina به شنژن چین سفر کرد تا در مورد استفاده از selfie stick سلفی استیک در تولید گزارش تحقیق کند، به آن نیاز داشت که بفهمد مردم کجا دور هم جمع می شوند و صحبت می کنند. او با Jue Ren تماس گرفت که یک مردم شناس دیجیتال است و در آن منطقه کار می کند. مینا این مردم شناس را در میزگردی با موضوع شهریت در شنژن ملاقات کرده بود. بعد از تنها چند دقیقه، رن او را به شبکه‌های از ۵۰۰ خبرنگار آشنا کرد که در مورد استفاده از selfie stick سلفی استیک در تولید گزارش مشغول بحث و گفتگو بودند. 

خبرنگاران از قدیم از کسانی به عنوان کمک یا دستیار استفاده کرده‌اند که در کشورهای دیگر به آنها کمک می کنند تا راه را پیدا کنند،‌ قرار ملاقات بگذارند، مترجم پیدا کنند. خبرنگاران به این ترتیب از کسانی که منطقه خاصی را در یک کشور خارجی می شناسند و با راه‌های ارتباط در آن آشنا هستند، برای فعالیت در آن کشور کمک می گیرند و به آنها می گویند «پیوند دهنده»، چون این افراد می توانند پیوند خبرنگار را با محیط اطرافش در یک کشور خارجی برقرار کنند. اکنون، نقش جدیدی برای عده‌ای دیگر تعریف شده است: آنها که همین کار را می توانند به شکل اینترنتی انجام دهند. منبع: Columbia Journalism Review.

این هم سرانجام خبرنگار ناراضی

لحظه‌ی بیداری خبرنگاری فرارسیده است.

ناتوانی عرصه‌ی خبرنگاری در تشخیص برتری دانلد ترامپ طی سال اخیر و پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در میان شکست‌های بزرگ خبرنگاری نسل امروز و شاید عصر مدرن است. اشتیاق خبرنگاران به مسخره کردن ترامپ و طرفدارانش، بعد نادیده گرفتن آنها و در نهایت بحث کردن بر سر شکست تحلیل‌ها و پیش‌بینی‌هایشان، ما را به لحظه‌ی رسانده که نتیجه گرفته ایم که تمام صنعت خبرنگاری باید بازنگری و بازسازی شود. در میان تمام موفقیت‌ها و شکست‌های دنیای خبرنگاری آمریکا، این پیش‌بینی نادرست، درست برعکس موفقیت خبرنگاران در رسوایی واترگیت است. منبع: Columbia Journalism Review.

چرا باید نگران دسترسی WhatsApp به اطلاعات شخصی مان باشیم؟

Jenny جنی همیشه با احتیاط از فیس‌بوک استفاده می کند. او می داند که فیس‌بوک به احتمال زیاد بیشتر از دوستانش در مورد او اطلاعات دارد. به عنوان نمونه، فیس‌بوک با نشان دادن مکانی که او از آنجا چیزی روی فیس‌بوک پست می کند، می فهمد که هفته‌ی پیش جنی در بیمارستان بستری بوده است. با این‌حال، او با احتیاط از فیس بوک استفاده می کند. WhatsApp او هم شرایط مشابهی دارد. اطلاعات خیلی حساسی را روی آن نمی گذارد. اما این اپلیکیشن به شماره‌ی تلفن دوستان و آشنایان او دسترسی دارد، و به این ترتیب شماره مشاور او را هم در اطلاعات خود دارد، و می داند که جنی با کدام کلینیک ترک اعتیاد در تماس بوده است. اگر به این موضوعات توجه کنیم، و دسترسی این اپلیکیشن را به این قبیل اطلاعات در نظر داشته باشیم، متوجه می شویم که آنچه به نظر خصوصی می رسیده یا قرار بوده در میان اطلاعات خصوصی باشد، دیگر چندان هم خصوصی نیست. منبع: The Guardian.

تصویر اصلی از فلیکر، با مجوز Pacific Southwest Region USFWS.