نگه داشتن میکروفن به حالت «غیر محوری» یا با زاویه نسبت به گوینده در مورد بسیاری از میکروفنها بسیار مهم است تا از ایجاد آواهای صامت انسدادی پیشگیری شود: صدای بلند پ (P) و حروف بیصدای سی (C) و ک (K).
میکروفن را تقریبا با زاویه 45 درجه بین گوش و بینی قرار بدهید.
میکروفن را میتوان زیر یا بالای دهان قرار داد به شرطی که گوینده مستقیم با حرکت غیرارادی به طرف آن نچرخد (به همین دلیل است که معمولا بهترین جا در زیر و بیرون از خط نگاه خبرنگار است).
به حرکتهای گوینده توجه کنید، فرز و چابک باشید و به سرعت میکروفن را طبق نیاز حرکت دهید.
در مورد میکروفنهای غیربرقی/دینامیک مثل میکروفنهایی که در اکثر کارهای رادیویی زمخت و نامنظم به کار میرود، فاصلهای معادل پهنای یک مشت بسته معمولا برای شروع خوب است و فقط باید به میزانی پس کشید که برای احساس راحتی سوژه لازم باشد ولی نه بیش از دو برابر آن فاصله تا بتوان «جلوی میکروفن» ماند.
در مورد میکروفنهای برقی/خازنی، مثل میکروفنهای تفنگشکل تلویزیونی، فاصله بسیار انعطافپذیرتر است، گرچه محل قرار دادن آن هنوز یک مساله است چون این میکروفنها بسیار حساستر هستند.
مقالات بیشتری نوشته
