نوشته رُمان فاکسمن، مدیر هنری سی بی اس نیوز.کام و دین سی ک کاکس، همکار نایت اینترنشنال پرس
1 – نشان گذاری:
محور اصلی در طراحی مجموعه های چند رسانه ای انتقال موضوع هر مجموعه به تمام صفحات html آن است. برای مثال، اگر موضوع خاورمیانه است، هر صفحه مجموعه باید حاوی نوعی عنصر طراحی باشد – لوگو، عنوان، قلم ها و غیره – که آشکارا آنرا به عنوان مجموعه ای بزرگتر در باره خاورمیانه مشخص کند. در داخل مجموعه باید بتوان به راحتی بین بخش های آن حرکت کرد. ترجیح بر این است که این کار را بتوان در چارچوب های بزرگتر انجام داد: به موقع بودن، مقاله های تصویری، نقشه ها، نمودارها، ویدئو و شنیداری و غیره. طراحی هر بخش مجموعه را می توان به وسایل متفاوت انجام داد: Flash، html، gif، طرح های jpeg – اما تمام آنها باید در یک مجموعه ادغام شده باشند و از نمای تصویری مشترک برای داده ها برخوردار باشند.
2 – طرح های اطلاع دهنده:
اطلاعات باید طرح را تعریف کند نه بر عکس و طرح باید به وضوح موضوع را نشان دهد. نمودارها و منحنی ها باید تا حد امکان برای نمایش بخش آماری مجموعه به کار بروند تا آنرا قابل فهمتر و هیجان انگیزتر کنند، حال آنکه مقاله های تصویری باید جنبه تصویری/نمایشی را عرضه کنند. به علاوه، به موقع بودن برای نمایش جنبه های تاریخی مفید است. رنگها و طراحی کلی باید با روح موضوع سازگار باشند. برای مثال، استفاده از پاستل در طراحی مطلبی مربوط به جنگ فکر خوبی نیست.
3 – وزن:
اندازه صفحه های html و عناصر درون آن هنوز مساله بزرگی است، بخصوص برای کشورهای در حال توسعه که کماکان مودم با تلفن و خط های کم سرعت وسیعا مورد استفاده است. بنابراین، آموزش استفاده خلاق از html به جای نمودارها، انیمیشن، ویدئو یا جاوا اسکریپت راه خوبی است.
4 – مجموعه بندی:
آیا مجموعه خبری ویژه شما بخشی از یک مطلب ادامه دار است که باید دائم به روز شود، مثل ناآرامی در خاورمیانه؟ یا چیزی است که پس از اتمام قرار نیست دوباره به روز شود مثل بازی های المپیک؟ فلش، شاک ویو و نمایش های ویدئویی پیش آماده ابزاری قوی برای روایت مطلب هستند، اما به آسانی قابل تغییر نیستند. بنابراین، به روز کردن آنها سختتر است. گرچه html «بیننده ـ مرورگر» را چندان مبهوت نمی کند، «ابزار»ی برای طراحی و عرضه خبر است که بیشتر تولید کنندگان با آن آشنا هستند و به آسانی قابل به روز کردن است. به تشخیص من، html معمولا برای طراحی نمایش ها و مجموعه های خبری معمولا مناسبتر است.
5 – زمان:
برای اعلام خبر – مصیت های طبیعی، حوادث بزرگ، نتایج انتخابات و غیره – مسایل اساسی را مطرح کنید. خبر را سریع به «بیننده ـ مرورگر» برسانید. آنها نباید ساعتها یا روزها منتظر نمودارها یا مطالب نمایشی توضیحی بمانند. برخی از بخشها را که می توانند مطلب را تکمیل کنند سریع روی صفحه بگذارید، مثل محل واقعه، نقشه ها، عکس ها، فیلم ویرایش نشده ویدئویی، قطعات شنیداری. وقتی اتاق خبر فرصت جمع و جور کردن خود را پیدا کرد، با ویراستاران برای تعیین این که چطور می خواهید مطلب را بپرورانید همکاری کنید. پس از این که برخی از عناصر و اطلاعات اصلی را قرار دادید، می توانید طراحان، برنامه نویسان، نویسندگان، ویراستاران ویدئویی و دیگران را به تهیه مجموعه کامل بگمارید. بخش اعظمی از مطالبی که در صفحه قرار داده اید دوباره قابل استفاده است.
6 – توجهتان را معطوف به موضوع نگه دارید:
زیاد چقدر است؟ بستگی به موضوع دارد. اما آن قدر بر «بیننده ـ مرورگر» بار نکنید که محور مجموعه چند رسانه ای و مطلب از دست برود. به یاد داشته باشید که به عنوان خبرنگار، ویراستار و طراح باید هنوز به عنوان دروازه بانان مسئول خبر عمل کنید. سعی کنید مقاله های تصویری را به کمتر از 20 عکس محدود کنید – این در هنگام عرضه یک مطلب تصویری هم توجه شما را متمرکز خواهد کرد. به «بیننده ـ مرورگر» قطعات کوتاه و قابل هضم اطلاعات بدهید که مطلب اصلی را تکمیل کند نه این که آنرا غرق کند یا از پا در آورد. آدمها وقت محدودی دارند. و با دیدن عناصر زیاد از توان می افتند و بالاخره از نمایش شما بیرون می روند. در پایان بخش زیادی از وقت شما است که به هدر می رود.