نوشته لی اَن وَکسمَن
1 – تا زمانی که واقعه را درک نکرده اید ننویسید.
2 – تا زمانی که نمی دانید چه می خواهید بگویید، ننویسید.
3 – نشان بدهید، نگویید.
4 – نقل قولهای خوب و علائق انسانها را در اوایل مطلب بیاورید.
5 – تصویرها یا حکایتهای مربوطه را در اوایل مطلب بیاورید.
6 – از اسامی مشخص و فعل های کنشی سرزنده استفاده کنید.
7 – استفاده از صفت ها را مورد سواستفاده قرار ندهید.
8 – از قضاوت و تفسیر بپرهیزید. بگذارید حقایق حرف بزنند.
9 – سوالاتی نپرسید که نتوانید در مطلبتان به آنها جواب بدهید.
10 – ساده، صادقانه و سریع بنویسید.