اگر در اینترنت پرتفلیوی حرفه ای برای مجموعه کار خبرنگاری تان دارید، نیازی به خواندن این مقاله ندارید. اما اگر هنوز پرتفلیوی آنلاینی برای مجموعه کارتان ندارید، تاوقتی که این تمرین ده دقیقه ای را انجام نداده اید، اجازه ندارید این مقاله را بخوانید!
همین الان، این ده کار را برای ساختن پرتفلیویتان انجام دهید:
اما اول، آخرین سه مقاله اینترنتی منتشر شده تان را پیدا کنید، هر سه را باز کنید و نشانی لینک های اینترنتی شان را آماده داشته باشید.
یک: به این وبسایت بروید: Medium.com. اگر هنوز در این وبسایت حساب باز نکرده اید، این کار را انجام دهید. می توانید با حساب فیس بوک یا توییترتان در این وبسایت حساب باز کنید.
دو: روی دگمه سبز create a new “story” کلیک کنید، و بالای صفحه، اسم و نشانی ایی میلتان را تایپ کنید.
سه: زیر آن، نوشته های اخیرتان را فهرست کنید. بعد، در خط پایینی، لینک هایی را که از کارهای تازه تان نگه داشته اید، کپی کنید. وبسایت میدیوم آنها را به لینک تبدیل خواهد کرد. شرح مقالات را ننویسید، حتی اگر تمایل دارید این کار را بکنید. هرچه مختصرتر، بهتر.
بعد ‘Publish’ را کلیک کنید. کارتان را بعد می توانید ویرایش کنید، نگران نباشید.
حالا می توانید این لینک را وارد پرتفلیوی جدیدتان در شبکه های اجتماعی کنید: توییتر، آی جی. می توانید آن را در انتهای ایی میلتان هم اضافه کنید.
هنوز مشغول خواندنید؟ تبریک می گویم، مشغول ساختن نخستین وبسایت پرتفلیویتان هستید. ظاهرش باید اینگونه باشد. با آن که چندان عمده و مهم به نظر نمی رسد، بیش از آن است که اغلب خبرنگاران و روزنامه نگاران به عنوان پرتفلیو برای خودشان می سازند. اگر دوست دارید، می توانید خواندن این مطلب را همینجا متوقف کنید.
اما اگر دوست دارید ادامه بدهید، می توانید پیشنهادها و راهنمایی ها را اینجا بخوانید. به خاطر داشته باشید که این مطلب، دستورالعمل ساختن پرتفلیوی حرفه ای نیست، بلکه عمدتاً برای آن است که کمکتان کند که به آن بیاندیشید که از پرتفلیویتان چه می خواهید و چه انتظاری دارید.
اما ابتدا باید به این نکات اعتراف کنید:
بپذیرید که وبسایتتان احتمالاً ظاهر زیبایی نخواهد داشت.
پرتفلیویی که ساخته ایم، جایزه ی ظاهر زیبا را نخواهد گرفت. از رنگ خاص یا فونت خاصی که زیبایی ویژه ای داشته باشد استفاده نکرده ایم. این تدبیر را تعمداً اندیشیده ام، که انرژی و وقتتان صرف کاری نشود که مهارت چندانی برای انجام آن ندارید و حواستان با این نوع کارهای حاشیه ای پرت نشود.
وقتی روزنامه نگاران می خواهند وبسایت خودشان را بسازند، اگر گرفتار ظاهر و رنگ و نقش و نگار شوند، و بخواهند رنگ و عکس را تجربه کنند، این کارها آنقدر وقتشان را می گیرد و کلافه شان می کند که در نهایت از کار اصلی باز می مانند و اغلب، دست از کار می کشند و پرتفلیویشان را منتشر نمی کنند.
با اکتفا به اصول اولیه، می توانید از این مشکل احتراز کنید.
ایجاد وبسایت خبرنگاری یکی از شرایطی است که قانون هشتاد، بیست نتیجه می دهد: حداقل تلاش، بیشترین نتیجه را می دهد، یا دست کم نتایج ضروری را به دست می دهد. هدف نهایی ایجاد وبسایت خبرنگاری آن است که به مخاطبان راهی ساده برای دیدن نمونه کارتان ارائه کنید و امیدوار باشید که اگر کارتان را بپسندند، برای کار به شما مراجعه کنند.
به این دلیل است که رزومه تان در وبسایت نهاد یا نشریه ای که برایش کار می کنید، کافی نیست. وقتی کارم را در ال ای تایمز شروع کردم، پرتفلیویی که وبسایت ال ای تایمز برایم داشت هیچ اطلاعاتی در مورد کارهای مستقلی که پیشتر انجام داده بودم، نداشت، کارهایی که به آنها می بالیدم. اکنون که مدتی است دیگر با آن نشریه کار نمی کنم، کارهایی که پس از ترک آن نشریه انجام داده ام، آنجا منعکس نشده است.
بنابراین اگر مدت طولانی است که در یک نشریه معتبر یا عمده کار می کنید و هنوز دنبال کار نگشته اید اما قصد دارید به زودی جویای کار شوید، بهتر آن است که بی درنگ برای خودتان وبسایتی برای معرفی و ارائه پرتفلیویتان درست کنید.
وقت زیادی برای درست کردن پرتفلیویتان نگذارید.
بهترین راه برای درست کردن یک وبسایت چیست؟ بهتر آن است که خودتان این کار را بکنید یا از فرد حرفه ای بخواهید که این کار را برایتان انجام دهد؟ بستگی به آن دارد که تا چه اندازه برای وقتتان ارزش قائلید. با خودتان صادق باشید، حاضرید سه هفته، روز تعطیل آخر هفته تان را به این کار و یاد گرفتن یا نوشتن برنامه نرم افزار اختصاص دهید؟ یا اگر به کار دیگری مشغول شوید بهتر است؟
با در نظر گرفتن این موضوعات، اگر خواستید از وبسایتهایی برای این کار کمک بگیرید، فهرست آنها به ترتیب پیچیدگی این است:
فقط یک پارگراف به شما می دهد، اما محدودیت های خوبی دارد و وارد جزییات غیرضروری نمی شود. رایگان است.
فهرست مقالاتتان را در یک لیست بلند قرار می دهد و رایگان است.
فقط یک صفحه است. محدودیت های خوبی دارد. رایگان است، مگر بخواهید از خدمات پیچیده تر مثل گرفتن نشانی وبسایت استفاده کنید. در آن صورت باید سالانه ۷۹ دلار بپردازید.
می توانید هر نوع متن یا گزارش چند رسانه ای را در یک صفحه بلند بچسبانید (کپی، پیست کنید.) رایگان است.
محبوب است، و گزینه های خوبی برای خبرنگاران صوتی/تصویری دارد، اما با جزییاتی که دارد ممکن است بیش از اندازه وارد موارد و نکات غیرضروری شود. هزینه اشتراک سالانه ۱۴۴ دلار است.
اگر به این وبسایت عادت داشته باشید یا با آن آشنا باشید، قابل استفاده است اما ممکن است در ظواهر و جزییات گم شوید. برای فرم های مختلفی که مورد استفاده است، باید هزینه کنید، اما استفاده از وبسایت بدون امکانات و زرق و برق ظاهری اضافی، رایگان است.
قابل تغییر متناسب با سلیقه ی کاربران است، که البته بسیاری نمی پسندند. این وبسایت هم رایگان است، مگر امکانات اضافی برای آن نیاز داشته باشید.
اگر برخی گزینه های بالای فهرست را انتخاب کنید، وبسایت عادی خواهید داشت، یا وبسایتی که شیبه وبسایت فرد دیگری است. با این حال، چون وبسایت دارید و حضور اینترنتی دارید، خوب است. وبسایتتان کارش را انجام می دهد. حالا شما باید مشغول انجام کار خودتان شوید.
اگر به دلیلی ناگزیرید که یک وبسایت خاص و متفاوت و زیبا داشته باشد، راه حل ساده ای پیش رویتان است: می توانید یک طراح گرافیک پیدا کنید و به آنها مبلغی بپردازید تا وبسایتتان را زیبا کنند. با هزینه های مشاوره، طراحی، بازنگری، و غیره، انتظار داشته باشید که حدود هزار دلار یا بیشتر هزینه کنید. اگر مبلغی که هزینه می کنید از این کمتر باشد، ارزشش را ندارد.
اما نکته دیگری که ممکن است ناراحتتان کند:
به احتمال زیاد، هیچگاه وبسایتتان را روزآمد نخواهید کرد.
دلیل خاصی برای آن وجود دارد که اغلب خبرنگاران بیش از وبلاگ، در توییتر فعالند. روزآمد کردن وبسایت، حتی اگر ساده باشد، کار سختی است. در نتیجه احتمال آن که این کار را مرتب انجام دهید، ضعیف است.
راحت ترین کاری که می توانید بکنید آن است که یک وبسایت پرتفلیو از مجموعه کارتان بسازید که همواره روزآمد باشد و نیازی به روزآمد کردن نداشته باشد و به نظر نیاید که نیاز به روزآمد کردن مرتب و پیوسته دارد.
من اولین بار این کاررا برای مجموعه کار خودم در سال ۲۰۱۱ انجام دادم، و تا ماه گذشته که سرویس کاربری ام خدماتش را تعطیل کرد، به آن دست نزده بودم و تغییرش نداده بودم.
این پنج کاری است که می توانید برای روزآمد کردن وبسایتتان انجام دهید که نیاز به روزآمد کردن مرتب نداشته باشید:
۱. یک شرح حال مختصر بنویسید، بنویسید اهل کجایید، شغلتان چیست، اگر جایزه ای برنده شده اید، چیست، چه کارهایی می خواهید انجام دهید یا چه نوع مقالاتی دوست دارید بنویسید. چیزی ننویسید که بعد از شش ماه به نظر کهنه بیاید.
۲. یک عکس خوب از خودتان بگیرید. می تواند از عکس فیس بوکتان استفاده کنید یا برای استفاده از عکسی با کیفیت بهتر، از دوستی خواهش کنید که با تلفنش زیر نور مناسب از شما عکس بگیرد.
۳. فقط بهترین کارهایتان را انتخاب کنید. ۳ تا حداکثر۵ مطلبتان را که طی چند سال اخیر نوشته اید و به آنها افتخار می کنید، انتخاب کنید و شرح مختصری از هر یک بنویسید و هر وقت مقاله ای منتشر کردید که بهتر از آنهاست، آن را به فهرستتان اضافه کنید. اما کل تعداد کارهایتان را در حد پنج تا نگه دارید.
۴. اگر می توانید، از خدمات وبسایتی استفاده کنید که به شما امکان استفاده از فرم تماس بدهد، که اگر هم نشانی ایی میلتان را عوض کردید، چیزی گم نشود. به این ترتیب می توانید از مزاحمان اینترنتی هم در امان بمانید.
۵. اگر از سرویسی مثل Squarespace استفاده می کنید که به شما این امکان را می دهد، از امکانات اضافه یا تکمیلی استفاده کنید که فعالیتتان را در توییتر و اینستاگرام و غیره هماهنگ می کنند. می توانید از هشتگ هم استفاده کنید و آن را با وبساییتان هماهنگ کنید.
نکته ای در مورد اقدام آخر: بخش عمده کار وبسایت شما آن است که بهترین کار شما را نشان دهد. اما اگر همیشه از طریق پرتفلیویتان خوانندگان را به وبسایت های دیگر می فرستید، احتمال آن که حواسشون پرت شود و فراموش کنند مقاله شما را بخوانند، زیاد است. اگر می خواهید مخاطبانی پیدا کنید که به کارتان توجه کنند یا اگر به دنبال کار می گردید، بهتر آن است که خوانندگان ترغیب شوند که مدت بیشتری را روی وبسایتتان بگذرانند تا بیشتر با کارتان آشنا شوند.
توصیه ی اضافه بر سازمان: دو ابزار اضافی که من به آنها علاقمندم
متوجه هستم که این مطلب ممکن است قدری گنگ و مبهم به نظر برسد و حاوی هیچ گونه اطلاعات تکنیکی نباشد. اما من این کار را تعمدا انجام دادم. ترجیح می دهم یک وبسایت یا شرح حال مختصر و آشفته روی وبسایتی مثل Medium بگذارید و فراموش کنید روزآمدش کنید تا این که وارد چرخه طولانی نوشتن و بازنویسی شرح حالی را روی وبسایتی مثل Wordpress شروع کنید و در نهایت نیمه کاره رهایش کنید.
اگر می خواهید قدری عمق و بعد بیشتری به حضور اینترنتی تان بدهید، به عضویت در این وبسایت ها فکر کنید:
در بالا هم به آن اشاره شد، اما به عنوان یکی از امکانات اضافی برای ایجاد یک وبسایت شخصی تر و اختصاصی تر هم می تواند به کار رود. این وبسایت برای خدمات پرتفلیو بسیار مفید است، به ویژه برای کسانی که به شکل مستقل و آزاد همزمان با چند نشریه همکاری دارند. کافی است لینکتان را کاپی پیست کنید، بعد هم روی وبسایتتان ۳ تا ۵ مقاله دلخواهتان را بگذارید و به حساب کاربری تان در این وبسایت، لینکی اضافه کنید که حاوی توضیحاتی بیشتری در مورد کارتان باشد.
اگر حساب LinkedIn لینکداین دارید، این وبسایت بخش های گوناگون شرح حالتان و سوابق کاری تان را در بخش های منفک قرار خواهد داد و فهرست خوش ظاهری از تاریخچه کار و موفقیت هایتان ایجاد خواهد کرد. وبسایتتان ممکن است قدری عجیب و غریب یا نامتعارف باشد، اما راه مناسبی برای ارائه شرح حال و سوابق کاری تان است.
تصویر اصلی از فلیکر، Cjames Fotografia.