هنگام پوشش خبری کمپین‌های انتخاباتی، گاهی خبرنگاران در معرض خطر تکرار سخنان سیاستمداران قرار می گیرند. برای احتراز از این خطر، شماری از بهترین توصیه‌هایی را که خوب است خبرنگاران حرفه‌ای و تازه کار مطبوعات در دوران حضور پررنگ شبکه‌های اجتماعی و نقش آن‌ها در فرایند تبلیغات و رقابت‌های انتخاباتی در نظر داشته باشند، این‌جا می خوانید:
توجه به بازخورد مردم و نظرات و واکنش‌های آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی از نکات مهمی است که خوب است هنگام پوشش خبری انتخابات ریاست جمهوری مورد توجه خبرنگاران باشد. این روزها مردم برخی از جدی‌ترین نگرانی‌ها و نارضایتی‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی بازتاب می دهند. بسیاری از این گلایه‌ها ممکن است بیش از آن‌که منطقی باشد، یا راه کاری به همراه داشته باشد، صرفاً گلایه باشد. اما بهترین راه برای آگاهی از نبض جامعه و درک نگرانی‌ها و دلمشغولی‌های گروه بزرگی از اقشار گوناگون اجتماع، از جمله و به ویژه جوانان و قشر متوسط، خواندن و توجه به همین نظرات و مناظرات میان کاربران مختلف است.
در سراسر جهان، به ویژه پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، توجه خبرنگاران و تحلیلگران به آمار و نظرسنجی‌ها تا اندازه‌ی کم‌تر شده و فاصله گرفته و گرایش بیشتری به گفته‌های مردم و نظرات‌شان در شبکه‌های اجتماعی پیدا کرده است. اگر آمار و نظرسنجی‌ها دقیق بودند، و آنچه را که در نهایت پیش آمد، پیش بینی کرده بودند، ترامپ نباید به ریاست جمهوری می رسید. اما آنچه از دید نظرسنجان، تحلیلگران، شبکه‌های اجتماعی، و رسانه‌ها پنهان مانده بود، شمار اندکی از مردم کم درآمدتر بودند، اقشاری که لزوما روشنفکر نبودند و در شهرهای کوچک و گاه متروک زندگی می کردند و از وضع جاری ناراضی بودند.
اتفاقاتی که در روزهای پایانی رقابت‌های انتخاباتی سال گذشته آمریکا افتاد--که مهم‌ترین آن‌ها نامه‌ی بود که جیمز کومی، رئیس اف. بی. آی به کنگره آمریکا نوشت، در تغییر عقیده شمار اندکی که ثبات عقیده نداشتند یا هنوز تصمیم نگرفته بودند که به کدام نامزد رای بدهند، نقش به سزایی ایفا کرد. آقای کومی طی نامه‌ی به کنگره، از ادامه‌ی تفحص پیرامون محتوای ایی‌میل‌های هیلاری کلینتن نوشت، و با آن که چند روز پیش از برگزاری انتخابات، اعلام کرد که هیچ نکته‌ی تاریک یا نشانی از نقض قانون در کارنامه‌ی ایی‌میل نگاری خانم کلینتون به دست نیامده، دیگر برای تغییر دوباره نظر عده‌ای دیر شده بود.
رویداد دیگری که در آستانه‌ی انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ (سال گذشته) آمریکا سرنوشت دیگری را برای انتخابات رقم زد، یا دست‌ِ‌کم به عقیده‌ی دموکرات‌ها این تغییر سرنوشت را سبب شد، اتهام دخالت روسیه در روند تبلیغات انتخاباتی به نفع دونالد ترامپ، و هک شدن ایی‌میل‌ها و وبسایت ستاد انتخاباتی خانم کلینتون بود.
شاید اگر تحلیلگران و خبرنگاران به جای تاکید و تمرکز بر آمار و نظرسنجی‌ها، و اتکاء به پاسخگویی شمار اندکی که به نظرسنجی‌های گوناگون دسترسی داشتند یا مورد پرسش قرار می گرفتند، به گستره‌ی بزرگتری از مردم، از جمله مردم کم دانش‌تر هم توجه کرده بودند، و انعکاس نظرات آن‌ها را در شبکه‌های اجتماعی مدنظر گرفته بودند، می توانستند دست کم منتظر پیامد تصمیم این عده پای صندوق‌های رای باشند، یا شوکی را که به بخش بزرگی از جامعه‌ی آمریکا و جهان، به سیاستمداران و تحلیلگران سیاسی، و البته به خود خبرنگاران وارد شد، اندکی تعدیل کنند و لااقل آن‌ها را برای انتظار برای نتیجه‌ی متفاوت، آماده کند. این خبرنگاران بودند که می توانستند به نحوی دقیق، نبض جامعه را بسنجند و آن را بازتاب دهند و انتقال آن را به سیاستگران و برنامه سازان نیز تسهیل و تسریع کنند. نقش خبرنگاران در همه جای جهان، و از جمله این روزها در ایران، در آگاهی رسانی، تلاش برای رفع برخی ابهام‌ها، و لمس نبض جامعه، بی بدیل و انکارناپذیر است.
تصویر از ایرنا
Read more articles by
