گزارشگری چندرسانه ای: اصول استفاده از ویدیو- ۲

بواسطة omemarian
Oct 30, 2018 في خبرنگاری چند رسانه ای

هرآنچه را که برای یک نوشتن یک مطلب در نظر می گیریم (مانند ساختار، انسجام و نحوه روایت گزارش) درتهیه ویدیو هم مورد توجه قرار می گیریم. اگرگزارش ویدیویی ما قرار است به تنهایی از آغاز تا انجام یک داستان را روایت کند، باید ببینیم چه اجزایی برای آن در نظر داریم. برای مثال باید این موارد را در نظر بگیریم: کاراکترها، صدای روی تصویر، تصاویر آرشیوی واحیانا استفاده از عکس درجاهایی که ویدیوی مناسبی برای پوشش بخشی از داستان نداریم.

با این وجود در همان ابتدای گزارش ویدیویی به نحوی باید به بیننده بگوییم که داستان ما درخصوص چه موضوعی است وقراراست ما درباره چه موضوعی صحبت کنیم. البته دریک گزارش چند رسانه ای، بیننده با چارچوب کلی موضوع آشنا است ولی باید سریع به او بگویید ویدیو قرار است چه داستانی را روایت کند. توجه کنیم برخی موضوعاتی که ممکن است روی گزارش های نوشتاری جذاب به نظر برسد برای ویدیو می تواند غیرجذاب باشد. مثلا آمار و ارقام ویا صدای روی تصویر(Narration) که زیاد طولانی است و تصویر مناسبی هم به آن اندازه برای پوشاندن آن وجود ندارد می تواند برای بیننده گزارش ویدیویی شما را غیرجذاب وکسل کننده کند.

نگاهی به ویدیوهای موفقی که در گزارش های چندرسانه ای روی وب قراردارد می تواند اطلاعات خوبی به شما بدهد. برای مثال نیویورک تایمز و برنامه فرانت لاین ورلد نمونه های خوبی از ویدیوهای مستند روی وب دارند.

این ویدیو ها شامل صدا روی تصویر، مناظر، کاراکترهای مختلف و برخی اوقات تصاویر آرشیوی هستند. نحوه گزارش گری نیز دقیق و مجاب کننده است. برای مثال خوب است یکی از این ویدیوها را درنظر بگیرید وآن رامورد تحلیل قرار دهید و ببینید که چه اجزایی آنها را موفق و نحوه داستان گویی شان را مناسب می کند؟ و اینکه چگونه تدوینور/تهیه کننده داستان را به جلو می برد.

شارلوت بیوکن، تهیه کننده FRONTLINE/World شبکه PBS که حوزه کاری اش روی وب است دراین خصوص می گوید: " هرگزارش باید یک ابتدا، میانه و پایان داشته باشد. هر صحنه ای درداخل گزارش خود به تنهایی باید دارای یک آغاز و پایان باشد. اصول اولیه استفاده از صداروی تصویر می تواند به شما کمک زیادی بکند برای این که ساختارمناسبی به ویدیو روی وب بدهید. این موضوع همچنین باعث می شود که مخاطب شما نیز یک نقشه راه داشته باشد. بعضی وقتها کاردهایی که روی آنها متنی نوشته شده می تواند در انتقال اطلاعات به جای صدا روی تصویر نقش ایفا کند."

بیوکن درخصوص نحوه فیلمبراری برای ویدیو روی وب توصیه می کند که شات ها باید دارای یک آغاز میانه و پایان باشند. او می گوید: "همواره این لیست را به خاطر داشته باشید؛ چارچوب تصویری مناسب، بی حرکتی دوربین، نور مناسب، تنظیم نور، فوکوس و البته صدای خوب."

بسیاری از تهیه کنندگان ویدیویی، مانند کسانی که فیلم های مستند بلند می سازند ترجیح می دهند که متن ویدیوی چند دقیقه ای خود را (Script) را بنویسند.

برای این کار وقتی همه قسمت هایی که قابلیت استفاده در ویدیو را دارند جدا کرده و متن آن را روی کاغذ می آوریم. سپس شروع می کنیم به انتخاب بخش هایی که می خواهیم در ویدیو استفاده کنیم. بخش هایی وجود دارد که نه فیلم گرفته شده بلکه صدای روی تصویر داریم که باید برای آن تصویر ویا عکس مناسب درانتخاب شود.

بنابراین یک ویدیو می تواند با بخشی از فیلمی که گرفته ایم شروع شود یا تصاویر گرفته شده که صدای ما روی آن گذاشته شده، عکس ویا حتی کاردهای متنی (Slide Cards) ویا ترکیبی از موسیقی وتصویر.وقتی متن نهایی شد کار تدوین شروع می شود.

دراین زمان بخش هایی از متن که ویدیوهای گرفته شده است را در وارد پانل تدوین می کنیم. بخش هایی که صدای روی تصویر است و پیشاپیش آن را ضبط کرده ایم را اضافه می کنیم. برای بخش صدای روی تصویر، تصاویری که گرفته ایم و یا تصاویر آرشیوی و یا هرنوع موادی که مورد نظرمان است و درراستای بیان گزارش است را اضافه می کنیم. خوبی این روش این است که قبل از این که کار پرزحمت و زمان تدوین شروع شود می توانیم از روی متن حدس بزنیم که آیا گزارش ما انسجام محتوایی دارد یا نه؟ و آیا همه بخش هایی که می خواهیم در این ویدیو مطرح کنیم گنجانده شده است؟ واگر آری آیا در بخش مناسبی است یا نه؟

از خوبی های نوشتن متن ویدیو (Script) پیش از آغاز تدوین این است که متوجه می شویم که به چه موادی نیاز داریم از جمله عکس و تصاویر متناسب با متنی که می خوانیم. به علاوه خیلی سریعتر می توانیم بخش هایی از ویدیویی که گرفته ایم را جدا کنیم و روی کار نهایی خود بگذاریم.

اگر بدانیم از قبل قراراست از چه موضوعی فیلم بگیریم و چه مطالبی را به عنوان صدای روی تصویر بیان کنیم، هنگام فیلم برداری می توانیم تصاویری لازم را به صورت جدا (B-Roll) تهیه کنیم. مثلا وقتی برای گفت وگو با یک سیاستمدار به مجلس می رویم، برای نشان دادن موقعیت وی یک نما یا شات از مجلس و یا خیابانی که درآن واقع است یا اگر بتوانیم از راهروهای مجلس می گیریم تا ببننده فضا را احساس کند.

این مطلب ادامه دارد.